คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เจตนาฆ่า

จำเลยและผู้ตายไม่เคยมีสาเหตุโกรธเคืองกัน ชั้นต้นก็มาชวนกันไปเที่ยวเกี้ยวสาวน่าจะมีเรื่องขัดใจกันขึ้นจำเลยจึงแทงเอา ปรากฏตามคำชันสูตรพลิกศพว่าแผลกว้างครึ่งซ.ม.ยาว 2 ซ.ม. แสดงว่าอาวุธขนาดย่อมจะลึกเท่าใดไม่ได้หยั่งไว้ คงปรากฏเพียงว่าลำไส้ทะลุและไหลออกมา ไม่ได้ความว่าทะลุมากน้อยเพียงไร รูปคดีฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้ทำร้ายโดยเจตนาฆ่าหรืออาจจะแลเห็นผลแห่งการกระทำของตนได้ จำเลยจึงมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเท่านั้น

บีบคอเด็กไม่รู้เดียงสา ซึ่งมีอายุเพียง 2 ขวบ จนรอบด้านคอเป็นรอยช้ำ เด็กมีอาการมากถึงกับเลือดออกจมูก จนเนื้อตัวเย็นร้องไม่ออก ได้แต่นอนเฉย ๆ ดังนี้เป็นการกระทำอย่างรุนแรงโหดร้ายแสดงว่ามีเจตนาจะฆ่าให้ตาย ย่อมเป็นผิดฐานพยายามฆ่าคนตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 249,60

บีบคอเด็กไม่รู้เดียงสา ซึ่งมีอายุเพียง 2 ขวบ จนรอบด้านคอเป็นรอยช้ำ เด็กมีอาการมากถึงกับเลือดออกจมูก จนเนื้อตัวเย็นร้องไม่ออก ได้แต่นอนเฉยๆ ดังนี้เป็นการกระทำอย่างรุนแรงโหดร้ายแสดงว่ามีเจตนาจะฆ่าให้ตายย่อมเป็นผิดฐานพยายามฆ่าคนตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 249,60

ใช้ไม้ตีผู้ตายทีเดียว ไม้ที่ใช้ตีจะมีขนาดเล็กโตเพียงไร ไม่ปรากฏคงได้ความตามพยานโจทก์ว่า เป็นไม้กลมยาวราวครึ่งแขนประกอบกับสาเหตุก็เล็กน้อย ผู้ตายถึงแก่ความตายในวันรุ่งขึ้น ดังนี้ ยังไม่พอให้ชี้ขาดได้ถนัดว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้ตาย จำเลยคงมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

จำเลยเตะผู้ตายสองทีก่อนผู้ตายชักมีดออกจะต่อสู้ จำเลยชักมีดออกบ้าง ต่างเดินเข้าหากันและต่างใช้มีดแทงต่อสู้กัน จำเลยแทงผู้ตายถูกใต้รักแร้ 1 ที ผู้ตายวิ่งหนีไปล้มลงถึงแก่ความตาย ดังนี้ การกระทำของจำเลยไม่ใช่เป็นการป้องกันตัว แต่จำเลยกับผู้ตายต่างมีมีดเข้าต่อสู้แทงทำร้ายกัน ผู้ตายถูกแทงแต่เพียง 1 ที ผู้ตายวิ่งหนี จำเลยก็ไม่ได้ติดตามไปทำร้ายซ้ำเติมอีก วินิจฉัยว่าจำเลยมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 251

จำเลยใช้มีดปลายแหลมทั้งตัวทั้งด้ามยาวราว 1 ศอก แทงเขาถูกที่หน้าท้องเหนือสดือแผลยาว 6 เซ็นติเมตร กว้าง 3 เซ็นติเมตร ลึกทะลุหลังด้านซ้ายเหนือสะเอว แผลยาว 4 เซ็นติเมตร กว้าง2 เซ็นติเมตร ไส้ไหล นับว่าเป็นแผลฉกรรจ์มากและต้องแทงโดยแรง แม้จะแทงเพียงทีเดียว ก็ย่อมแสดงอยู่ว่า จำเลยกระทำโดยมีเจตนาฆ่าให้ตาย ต้องด้วยมาตรา 249 แห่ง ก.ม.ลักษณะอาญา

จำเลยใช้มีดปลายแหลมทั้งตัวทั้งด้ามยาวราว 1 ศอกแทงเขาถูกที่หน้าท้องเหนือสะดือ แผลยาว 6 เซ็นติเมตรกว้าง3เซ็นติเมตร ลึกทะลุหลังด้านซ้ายเหนือสะเอวแผลยาว4เซ็นติเมตรกว้าง2เซ็นติเมตรไส้ไหล นับว่าเป็นแผลฉกรรจ์มากและต้องแทงโดยแรง แม้จะแทงเพียงทีเดียว ก็ย่อมแสดงอยู่ว่า จำเลยกระทำโดยมีเจตนาฆ่าให้ตาย ต้องด้วยมาตรา 249 แห่งกฎหมายลักษณะอาญา

ผู้ตายชักมีดออกจากเอวจะแทงจำเลย ๆ จับข้อมือผู้ตายไว้ แล้วใช้มีดแทงผู้ตาย ควรฟังว่าจำเลยกระทำโดยป้องกันตัว แต่จำเลยแทงผู้ตายซ้อน ๆ กันหลายทีโดยผู้ตายไม่มีโอกาศจะทำร้ายจำเลย จึงเป็นการป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ

เมียน้อยโกรธเมียหลวงเพราะเมียหลวงพูดถ้อยคำบาดหู จึงเอามีดฟันเมียหลวงไปในทันทีทันใดนั้น โดยหมายฟันตรงแขนเมียหลวง แต่เมียหลวงเบนหนี มีดที่ฟันลงจึงไปถูกกลางศีร์ษะเด็หญิงอายุ 7 เดือนที่เมียหลวงอุ้มพาดตักและแขนเข้า กะโหลกศีร์ษะแตกตาย ดังนี้ วินิจฉัยว่าหายเมียหลวงไม่เบนหนี มีดที่ฟันก็จะถูกแขนเมียหลวงและเมียหลวงก็ไม่ถึงตาย ฉะนั้นเมื่อเกิดพลาดไปถูกเด็กจนถึงตายขึ้น ก็เป็นเรื่องที่ชี้ขาดว่าเป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาไม่ได้ คงเป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 251

ฟ้องหาว่าจำเลยสมคบกันปล้นทรัพย์และใช้สาตราวุธตีแทงและฟันเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บหลายแห่ง เจ้าทรัพย์ทนพิษบาดแผลไม่ได้ถึงแก่ความตายในทันใดนั้นเอง ทั้งนี้เพื่อความสะดวกในการที่จะหลีกเลี่ยงอาญาและเพื่อจะเอาประโยชน์จากการกระทำผิด ไม่ได้บรรยายไว้ด้วยว่าในการทำร้ายเจ้าทรัพย์นั้นจำเลยมีเจตนาจะฆ่าเจ้าทรัพย์ให้ตายโดยเจตนาด้วย ดังนี้ยังถือไม่ได้ว่าเป็นฟ้องที่ขอให้ลงโทษตามมาตรา 250 ด้วย แม้โจทก์จะได้อ้างมาตรา 250มาในคำขอท้ายฟ้องด้วยก็ดี ศาลก็ลงโทษจำเลยตามมาตรา 250หาได้ไม่ คงลงโทษจำเลยได้แต่ตามมาตรา 301 ตอนท้ายเท่านั้น