คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
พฤติการณ์

พฤติการณ์ที่ถือว่าสมคบกันวิ่งราวทรัพย์

ฟ้องโจทก์บรรยายในข้อ 1 ว่า มีโจรลักทรัพย์ของเจ้าทรัพย์ไป ข้อ 2 บรรยายว่า จับของกลางบางส่วนได้ที่จำเลยที่ 1-2 กำลังจะนำไปจำหน่ายทั้งนี้โดยจำเลยทั้ง 4 ได้สมคบกันเป็นคนร้ายลักมาตามที่กล่าวในข้อ 1 หรือมิฉะนั้นจำเลยทั้ง 4 บังอาจสมคบกันรับทรัพย์ของกลางไว้โดยรู้อยู่แล้วว่าเป็นของได้มาโดยการกระทำผิดกฎหมาย ขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์และรับของโจร ดังนี้ แม้จะมิได้บรรยายข้อเท็จจริงให้ปรากฏว่าจำเลยที่ 3-4 ได้กระทำการเกี่ยวข้องแก่ทรัพย์ของกลางประการใดด้วย ก็ยังถือได้ว่าเป็นฟ้องที่ ที่ทำให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้วตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา158(5)

ใช้ปืนยิงคนในที่มืดถูกที่ขา 2 แผล สันนิษฐานว่ามีเจตนาฆ่าต้องมีผิดฐานพยายามฆ่าคน

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยกระทำผิดฐานลักทรัพย์ บุกรุกและทำให้เสียทรัพย์เมื่อศาลไต่สวนมูลฟ้องแล้วประทับฟ้องเฉพาะฐานทำให้เสียทรัพย์และบุกรุกดังนี้ ศาลจะลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ไม่ได้ เพราะเป็นการลงโทษในข้อที่ศาลไม่รับไว้พิจารณา
ในเรื่องบุกรุกนั้นการที่ยังมีการโต้แย้งกรรมสิทธิ์กันอยู่นั้น มิใช่เป็นเหตุแสดงว่ากระทำโดยสุจริต
เข้าไปรื้อเรือนซึ่งมีการโต้เถียงกรรมสิทธิ์กันอยู่และเขาเป็นฝ่ายครอบครองเรือนอยู่นั้นถือว่าเป็นการกระทำโดยบังอาจ ย่อมมีผิดฐานบุกรุกตามมาตรา 328
ในเรื่องต้องหาว่าบุกรุกที่ดินนั้น การที่ยังมีการโต้แย้งกรรมสิทธิ์อยู่นั้นมิใช่เป็นเหตุแสดงความสุจริตของจำเลย

เมื่อจำเลยเป็นฝ่ายผิดสัญญา ถึงแม้โจทก์จะสืบถึงค่าเสียหายไม่ได้ ศาลก็จะยกฟ้องไม่ให้ค่าเสียหายเลยนั้นไม่ได้
โจทก์ไม่ได้นำสืบถึงค่าเสียหายเช่นที่ตามปรกติย่อมเกิดขึ้นว่าเป็นจำนวนเท่าใดแน่ ศาลจำต้องวินิจฉัยกำหนดค่าเสียหายให้ตามความคิดเห็นของวิญญูชนและตามพฤตติการณ์ปรกติ

เมื่อจำเลยเป็นฝ่ายผิดสัญญา ถึงแม้โจทก์จะสืบถึงค่าเสียหายไม่ได้ศาลก็จะยกฟ้องไม่ให้ค่าเสียหายเลยนั้นไม่ได้
โจทก์ไม่ได้นำสืบถึงค่าเสียหายเช่นที่ตามปกติย่อมเกิดขึ้นว่าเป็นจำนวนเท่าใดแน่ศาลจำต้องวินิจฉัยกำหนดค่าเสียหายให้ตามความคิดเห็นของวิญญูชนและตามพฤติการณ์ปกติ
(ประชุมใหญ่ครั้งที่ 1/89)

การเดินเรือยนต์ตามปรกติกฎหมายให้เดินกลางน้ำ.
กรณีที่ถือว่าควรลงโทษจำเลยในสถานเบา.

แก้กระเป๋าใส่เงินไปจากเอวเจ้าทรัพย์ว่าจะเอาไปเก็บไว้ให้เจ้าทรัพย์มิได้ว่ากระไรดังนี้ ถือว่าได้รับมอบหมายเงินไว้จากเจ้าทรัพย์ได้

ฟ้องว่าจำเลยได้รับมอบตะปู+แทน แล้วจำเลยยักยอกเงิน+ตะปู ดังนี้ถือว่าเป็นฟ้องที่ลงโทษยักยอกตะปูได้ เพราะการมอบหมายรับเงินนั้นอาจมีได้ทั้งโดยตรงและโดย+
อ้างฎีกาที่ 203/2487
บรรยายฟ้องว่าจำเลยรับมอบตะปู+จัดการขาย จำเลยขายแล้ว และรับ+แล้วยักยอกเงินนั้นเสีย ดังนี้ถือว่าตาม+ยังไม่ชัดเป็นความผิดฐานยักยอก เพราะแน่ว่าเป็นการมอบให้เด็ดขาด หรือมอบ+จัดการขายแทนผู้มอบ

การปล้นและมีการค่าเจ้าทรัพย์ตาย ถ้าไม่ปรากตว่าจำเลยเปนคนค่าหรือสมคบไนการค่า ก็ลงโทสตามมาตรา 301 ตอน 3 จะลงโทสตามมาตรา 250 ไม่ได้