คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
หมิ่นประมาท

มีเหตุให้เข้าใจว่าเจ้าทุกข์ขนกระเบื้องของวัดไป จึงไปร้องต่อพระภิกษุอีกองค์หนึ่งขอให้ไต่สวน ดังนี้ได้รับยกเว้นโทษสถานหมิ่นประมาทตามมาตรา 283 การป้องกันประโยชน์อันชอบด้วยกฎหมายตามมาตรา 283(1) นั้นอาจเป็นประโยชน์ของผู้อื่นก็ได้

ขี้แมวและสุนัขไห้กัมการสวนครัวและเลี้ยงสัตว์ดูแล้วพูดว่า+คือสัตว์เลี้ยง คือหมาและแมว+กินไม่ได้ก็เลี้ยงเอาไว้ดีดังนี้ ไม่เปนถ้อยคำหมิ่นประมาท
ผู้ที่ไม่ปรากตว่าเปนคนะกรมการอำเพอหรือคนะกรมการจังหวัดนั้น เมื่อโจทไม่ระบุไห้เห็นว่าได้รับแต่งตั้งเปนเจ้าพนักงานตามพระราชบัญญัติสวนครัวและเลี้ยงสัตว์โดยถูกต้องแล้วจะถือว่าเนปเจ้าพนักงานไม่ได้
ไนคดีหาว่าหมิ่นประมาทเจ้าพนักงาน โจทจะต้องระบุถานะไห้เห็นเปนเจ้าพนักงานมาไนฟ้องจะมาแถลงเพิ่มเติมไนพายหลังไม่ได้ ไนกรนีเช่นนี้ สาลจะสอบถามไห้ได้ความจากจำเลยไม่ได้ ต้องห้ามตาม ป.ม. วิธีพิจารนาความอาญามาตรา 235.

ชี้แมวและสุนัขให้กรรมการสวนครัวและเลี้ยงสัตว์ดูแล้วพูดว่านั่นคือสัตว์เลี้ยง คือหมาและแมวถึงกินไม่ได้ก็เลี้ยงเอาไว้ตี ดังนี้ ไม่เป็นถ้อยคำหมิ่นประมาท ผู้ที่ไม่ปรากฏว่าเป็นคณะกรมการอำเภอหรือคณะกรมการจังหวัดนั้นเมื่อโจทก์ไม่ระบุให้เห็นว่าได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าพนักงานตามพระราชบัญญัติสวนครัวและเลี้ยงสัตว์โดยถูกต้องแล้วจะถือว่าเป็นเจ้าพนักงานไม่ได้ ในคดีหาว่าหมิ่นประมาทเจ้าพนักงานโจทก์จะต้องระบุฐานะให้เห็นเป็นเจ้าพนักงานมาในฟ้องจะมาแถลงเพิ่มเติมในภายหลังไม่ได้ ในกรณีเช่นนี้ ศาลจะสอบถามให้ได้ความจากจำเลยไม่ได้ ต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 235

รับข้างเขียนคำร้องทุขโดยรู้หยู่ว่าเปนความไม่จิง และเปนการหมิ่นประมาทผู้อื่นนั้น ย่อมมีความผิดถานสมคบกันหมิ่นประมาท

รับจ้างเขียนคำร้องทุกข์โดยรู้อยู่ว่าเป็นความไม่จริง และเป็นการหมิ่นประมาทผู้อื่นนั้น ย่อมมีความผิดฐานสมคบกันหมิ่นประมาท

ไนเรื่องหมิ่นประมาทเขาซึ่งหน้า+เปนผิดถามละหุโทสนั้น ถือว่าเปนการทำลเมิดตามประมวนกดหมายแพ่งและพานิชมาตรา 420 ซึ่งสาลคำนวนหาเสียหายไห้ตามควรแก่พรึติการน์ตามมาตรา 438
คำว่าสิทธิหมายถึงประโยช์อันบุคคล+หยู่และบุคคลอื่นต้องเคารพหรือได้รับการรับรองและคุมครองของกดหมาย

ในเรื่องหมิ่นประมาทเขาซึ่งหน้าอันเป็นผิดฐานลหุโทษนั้นถือว่าเป็นการทำละเมิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา420 ซึ่งศาลคำนวณค่าเสียหายให้ตามควรแก่พฤติการณ์ตามมาตรา 438
คำว่าสิทธิหมายถึงประโยชน์อันบุคคลมีอยู่และบุคคลอื่นต้องเคารพหรือได้รับการรับรองและคุ้มครองของกฎหมาย

กล่าวคำหมิ่นประมาทบุคคลหลายคนในครั้งเดียวกัน ผู้เสียหายผู้หนึ่งนำเรื่องขึ้นร้องฟ้องจนผู้กล่าวหมิ่นประมาทถูกลงโทษไปแล้วผู้เสียหายคนอื่นจะนำคดีมาร้องฟ้องอีกไม่ได้ เป็นฟ้องซ้ำ (อ้างฎีกา 559/84)

ไนคดีหาว่าร้องเรียนเท็ดและเบิกความเท็ดนั้น ไนฟ้องต้องระบุมาด้วยว่าความจิงเปนหย่างไร มิฉนั้นเปนฟ้องเคลือบคลุม.

ลงวันเสาร์แรม 13 ค่ำ เดือน 3 ปีฉลู จ.ส. 1215, ข้อความที่จำเลยกล่าวว่า "พระเซ็งจับข้อมือนางเง็กกอดขึ้นนั่งบนตัก" ต่อหน้าที่ประชุมพระสงค์และครีหัสถือได้ว่าเปนการกล่าวอ้างอันอาดแลเห็นผลแห่งการกล่าวนั้นได้ว่าอาดทำไห้โจท+ชื่อเสียงและทำไห้คนทั้งหลายดูหมิ่นเกลียดชังโจทเปนการกะทำโดยเจรนาไนความผิดถานหมิ่นประมาทแล้ว.