คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ความแตกต่าง

เครื่องหมายการค้าของโจทก์เป็นรูปควายสองตัวยืนหันหน้าเข้าหากัน ของจำเลยเป็นรูปควายกับช้างยืนหันหน้าเข้าหากัน. รูปช้างในเครื่องหมายการค้าจำเลยเห็นได้เด่นชัดมิได้ประดิษฐ์ดัดแปลงให้มองดูคล้ายรูปควาย. การวางรูปในท่ายืนของสัตว์ในเครื่องหมายทั้งสองก็ไม่เหมือนกัน. ทั้งตอนบนเหนือรูปสัตว์ในเครื่องหมายการค้าจำเลยยังประทับอักษรไทยจีนว่าเต็กเซ่งเฮงและคำว่าตราช้างควายบ่งระบุไว้อีกชั้นหนึ่ง ความต่างกันมี.ดังนี้ถือไม่ได้ว่าจำเลยเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์.

การกระทำการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ กับการกระทำโดยบันดาลโทสะเป็นการกระทำที่มีองค์ประกอบความผิดต่างกันกล่าวคือ หากเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งแล้วก็ไม่เข้าองค์ประกอบของอีกอย่างหนึ่ง

การกระทำการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ กับการกระทำโดยบันดาลโทสะเป็นการกระทำที่มีองค์ประกอบความผิดต่างกัน.กล่าวคือ หากเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งแล้วก็ไม่เข้าองค์ประกอบของอีกอย่างหนึ่ง.

จำเลยขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าอักษร WINNER ประกอบกับภาพคนยืนยกมือ ภาพคนขี่ม้ากระโดดข้ามรั้วและอักษรว่าด้วยคุณภาพสินค้า ตามเอกสารหมาย จ.2 ต่อมาโจทก์ขอจดทะเบียนการค้าอักษรWINNERR ไม่มีภาพประกอบตามเอกสารหมายจ.1 ดังนี้เห็นได้ว่าความสำคัญเด่นชัดอยู่ที่คำว่า'WINNERR' กับ 'WINNER' ภาพและอักษรอื่นเป็นแต่ส่วนประกอบ และการที่จะวินิจฉัยว่าเครื่องหมายการค้าเหมือนกันหรือไม่จะเพียงแต่เอามาเทียบกันแล้วชี้ขาดว่าไม่เหมือนกันเพราะมีความแตกต่างกันบางประการเท่านั้น หาได้ไม่ยังจะต้องพิจารณาพฤติการณ์ต่างๆประกอบด้วยว่าอาจทำให้สาธารณชนหลงเข้าใจผิดได้หรือไม่เมื่อเครื่องหมายการค้าทั้งสองดังกล่าวในลักษณะสำคัญได้ใช้ภาษาต่างประเทศมีสำเนียงเรียกขานเหมือนกันและใช้สำหรับสินค้าจำพวกเดียวกันผู้ซื้อย่อมติดใจยึดถือคำเรียกขานและหลงผิดได้ง่ายว่าสินค้าทั้งสองเครื่องหมายเป็นอย่างเดียวกันเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย จ.1 และ จ.2 จึงมีลักษณะเหมือนกัน
(วินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 22/2510)

เครื่องหมายการค้าของโจทก์เป็นรูปหมีกำลังนั่งป้อนนมลูกด้วยขวดนม ส่วนของจำเลยเป็นรูปหมียืนเกาะถ้วย จึงไม่มีลักษณะในทางเหมือนหรือคล้ายคลึงเครื่องหมายการค้าของโจทก์
เมื่อขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าในสินค้าจำพวกใด ถือเป็น การขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าทั้งจำพวกของสินค้าในจำพวกนั้น ๆ ผู้ขออาจนำเครื่องหมายการค้านั้นไปใช้กับสินค้าชนิดอื่นในจำพวกนั้นก็ได้เว้นแต่จะได้ขอจดทะเบียนจำกัดรายการสินค้าไว้แน่นอนว่าจะใช้กับสินค้าของผู้ขอชนิดนั้นอย่างเดียว
โจทก์เรียกขานเครื่องหมายการค้าของตนว่า 'ตราหมี' จำเลยเรียกของตนว่า 'ตราหมีทอง' ไม่แสดงว่าจำเลยใช้สิทธิในทางไม่สุจริต
การที่จำเลยใช้รูปหมียืนเกาะถ้วยหาเป็นการละเมิดเครื่องหมายการค้าของโจทก์ที่เป็นรูปหมีนั่งป้อนนมลูกด้วยขวดนม ไม่ เพราะรูปหมีทั่ว ๆ ไปไม่มีลักษณะบ่งเฉพาะแต่อย่างใดโจทก์ไม่มีสิทธิจะสงวนรูปหมีทั่ว ๆ ไปไว้ใช้สำหรับเครื่องหมายการค้าของตนแต่ผู้เดียว

ราคาตลาดของโภคภัณฑ์นั้น. อาจไม่มีราคาตายตัวหรือมีราคาเดียว การจำหน่ายโภคภัณฑ์ราคาสูงต่ำผิดกันก็อาจอยู่ภายในกรอบของราคาตลาด ฉะนั้น การจำหน่ายโภคภัณฑ์สูงหรือต่ำกว่าราคาปานกลาง จึงมิใช่แสดงว่าราคาที่จำหน่ายนั้นมิใช่ราคาตลาดและราคาตลาดมิใช่หมายถึงราคาปานกลางของการจำหน่าย

โจทก์ฟ้องว่า เกิดเหตุวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2507 เวลากลางคืนก่อนเที่ยง ซึ่งหมายความว่า เหตุเกิดหลัง 24 น. ของวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2507 ไปแล้ว จนถึง 6.00 น.ของวันที่ 13 ฯ
ทางพิจารณา พยานโจทก์เบิกความว่า เหตุเกิดเวลาใกล้สว่างของวันแรม 15 ค่ำเดือน 3 แต่เดือน 3 เป็นเดือนขาด มีเพียงแรม 14 ค่ำ ฉะนั้น ที่พยานโจทก์เบิกความเช่นนี้ จึงหมายความว่า เหตุเกิดเวลาใกล้สว่างของวันขึ้น 1 ค่ำเดือน 4 ซึ่งตรงกับวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2507 เวลากลางคืนก่อนเที่ยงนั่นเอง
วันเกิดเหตุเป็นสาระสำคัญแห่งคดี เมื่อข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่โจทก์กล่าวในฟ้องดังกล่าวแล้ว ก็ต้องยกฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 วรรค 2 (อ้างฎีกาที่ 967/2501)

เมื่อศาลฟังว่าโจทก์ร่วมเป็นผู้ทรงเช็คและเป็นผู้เสียหายแล้ว ใครจะเป็นผู้รับเช็คจากจำเลยก็ไม่ใช่ข้อสารสำคัญของคดี แม้ฟ้องโจทก์จะบรรยายว่าเช็ครายพิพาทจำเลยออกให้แก่โจทก์ร่วม แต่ความจริงจำเลยออกให้แก่คนอื่น ก็ยังถือไม่ได้ว่าข้อเท็จจริงในทางพิจารณาแตกต่างกับฟ้อง อันเป็นข้อสารสำคัญแห่งคดี

โจทก์บรรยายฟ้องว่า ที่พิพาทโจทก์ได้รับมรดกและชนะความมา แม้จะได้ความว่าที่ที่ชนะความเป็นที่ดินแปลงอื่น และโจทก์ได้รับส่วนแบ่งมาจากบิดาซึ่งไม่ใช่ได้จากการรับมรดกเมื่อบิดาตายแล้ว ก็ไม่ควรถือว่าผิดกับคำฟ้องจนถึงกับต้องให้โจทก์แพ้คดี

กล่องยาของโจทก์ใช้สีชมภู แต่กล่องยาของจำเลยใช้สีน้ำเงิน อ่อน และสีเหลืองซึ่งไม่เป็นข้อสำคัญ เพราะโจทก์ได้จดทะเบียนไว้ไม่จำกัดสีที่จะใช้ ต่อไปชื่อยาโจทก์ใช้อักษรโรมันล้อมทุกด้านของกล่องว่า ASPRO เป็นตัวอักษรสีขาวบนพื้นสีม่วง ส่วนชื่อยาบนกล่อง ของจำเลยใช้คำว่า THAIPRO เป็นตัวอักษรโรมันด้านหนึ่งและเป็นตัวอักษรไทยว่า ไทยโปร อีกด้านหนึ่งเป็นตัวอักษรสีขาวบนพื้นสีดำ ต่อไปในด้านข้างของกล่อง โจทก์ใช้ชื่อยา ASPRO ตัวอักษรสีขาวบนพื้นม่วง แล้วมีตัวอักษรจีนตัวเล็ก ๆ กำกับทั้งสองด้าน ส่วนกล่อง ของจำเลยด้านข้างหนึ่งมีตัวอักษรอาหรับเต็มข้าง ด้านอีกข้างหนึ่งมีตัวอักษรอาหรับเต็มข้างทั้งสองข้างไม่มีชื่อไทยโปรเป็นตัวอักษรโรมันหรืออักษรไทย ด้านสกัดบนและล่างของกล่องทั้งของโจทก์และจำเลยมีตัวอักษรไทยเหมือนกัน ด้านบนบอกวิธีรับประทาน ด้านล่างบอกว่ายาสามัญประจำบ้านบนลิ้นกล่องมีตัวอักษรโรมันเล็ก ๆ เหมือนกันของโจทก์ นอกชื่อบริษัทผู้ผลิตของจำเลยบอกว่าสารเคมีมาจากประเทศเยอรมัน ขนาดกล่องของโจทก์ใหญ่กว่า ของจำเลยเล็กน้อย ดังนี้ถือว่า ลักษณะเครื่องหมายการค้าบนกล่องยาจำเลยไม่คล้ายกับของโจทก์จนนับได้ว่า เป็นการลวงสาธารณะชน
(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 16/2503)