คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: ฝิ่น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1010/2491 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ผู้รับอนุญาตจำหน่ายฝิ่นต้องรับผิดต่อการกระทำผิดของลูกจ้าง แม้จะมอบหมายหน้าที่ให้

แม้ผู้รับอนุญาตให้ตั้งร้านจำหน่ายฝิ่น จะได้มอบหมายให้ลูกจ้างมีหน้าที่จำหน่ายฝิ่นแล้วก็ดี เมื่อลูกจ้างจำหน่ายฝิ่นโดยผิดต่อ พ.ร.บ.ฝิ่น ผู้รับใบอนุญาตให้ตั้งร้านจำหน่ายฝิ่นก็ต้องรับผิด
(อ้างฎีกา 1218/80, 156 - 157/83)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1010/2491

ความรับผิดของผู้รับอนุญาตจำหน่ายฝิ่นต่อการกระทำของลูกจ้าง

แม้ผู้รับอนุญาตให้ตั้งร้านจำหน่ายฝิ่น จะได้มอบหมายให้ลูกจ้างมีหน้าที่จำหน่ายฝิ่นแล้วก็ดี เมื่อลูกจ้างจำหน่ายฝิ่นโดยผิดต่อพระราชบัญญัติฝิ่น ผู้รับใบอนุญาตให้ตั้งร้านจำหน่ายฝิ่นก็ต้องรับผิด(อ้างฎีกา 1218/2480,166-167/83)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 546/2490

การริบเงินประกันตามสัญญาอนุญาตจำหน่ายฝิ่น เมื่อมีเหตุผิดสัญญาเกิดขึ้น ผู้รับอนุญาตต้องพิสูจน์

ตามสัญญาอนุญาตให้จำหน่ายฝิ่น ยอมให้ข้าหลวงประจำจังหวัดซึ่งเป็นคู่สัญญาริบเงินประกันได้ในเมื่อผู้รับอนุญาตผิดสัญญา และผู้อนุญาตต่อสู้ว่าสั่งริบเงินนั้นแล้วอ้างสำเนาคำสั่งริบมาท้ายคำให้การด้วย ซึ่งฝ่ายโจทก์ซึ่งเป็นผู้ได้รับอนุญาตได้รับสำเนานี้แล้ว ดังนี้ เมื่อโจทก์เถียงว่ายังไม่ได้สั่งริบ ก็เป็นหน้าที่ของโจทก์ต้องนำสืบ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 137/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดฐานมีฝิ่นและมูลฝิ่นเป็นความผิดกะทงเดียว พิจารณาจากวัตถุที่ต้องห้ามเป็นประเภทเดียวกัน

ความผิดฐานมีฝิ่นและมูลฝิ่นเป็นความผิดลักษณะเดียวกันฉะนั้นการมีฝิ่นและมูลฝิ่นในขณะเดียวกันจึงเป็นความผิดกะทงเดียว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 137/2490

ความผิดฐานมีฝิ่นและมูลฝิ่นเป็นความผิดกระทงเดียว การลงโทษพิจารณาจากปริมาณวัตถุ

ความผิดฐานมีฝิ่นและมูลฝิ่น เป็นความผิดลักษณะเดียวกันฉะนั้นการมีฝิ่นและมูลฝิ่นในขณะเดียวกันจึงเป็นความผิดกระทงเดียว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 80/2488 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ขอบเขตหน้าที่ลูกจ้าง: การรับฝากฝิ่นส่วนตัว ไม่ถือเป็นกิจธุระของนายจ้าง

ลูกจ้างร้านฝิ่นรับฝากฝิ่นจากผู้อื่นเมื่อนายจ้างไม่อยู่นั้นถือว่าไม่ใช่กิจธุระในฐานะเป็นผู้จัดการของนายจ้างผู้ได้รับอนุญาตจำหน่ายฝิ่น จึงเป็นการนอกขอบเขตต์แห่งการงานนายจ้างจึงไม่มีความผิดฐานมีฝิ่นเกินบัญชี.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 80/2488

การรับฝากฝิ่นนอกขอบเขตงาน: นายจ้างไม่มีความผิดฐานมีฝิ่นเกินบัญชี

ลูกจ้างร้านฝิ่นรับฝากฝิ่นจากผู้อื่น เมื่อนายจ้างไม่อยู่นั้นถือว่าไม่ใช่กิจธุระ ในฐานะเป็นผู้จัดการของนายจ้างผู้ได้รับอนุญาตจำหน่ายฝิ่น จึงเป็นการนอกขอบเขตแห่งการงานนายจ้างจึงไม่มีความผิดฐานมีฝิ่นเกินบัญชี

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 99/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การครอบครองฝิ่นเกินขอบเขตหนังสือคุ้มครอง ทำให้มีความผิดตามกฎหมาย

จำเลยเปนผู้ทำการรวบรวมฝิ่นเสนอขายไห้รัถบาลโดยมีไบคุ้มครองของเจ้าพนักงานไหซื้อฝิ่นและรวบรวมฝิ่นไนเขตท้องที่หนึ่งและนำมาตามเส้นทางที่ระบุไว้ไนไบคุ้มครอง จำเลยซื้อและรวบรวมฝิ่นไนเขตท้องที่อื่นและพามาผิดเส้นทางตามที่ระบุไว้ไนไปคุ้มครอง จำเลยย่อมมีความผิดถานมีฝิ่นไว้ไนครอบครองผิดกดหมาย.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 99/2487

การครอบครองฝิ่นเกินขอบเขตใบอนุญาต ถือเป็นความผิดทางอาญา

จำเลยเป็นผู้ทำการรวบรวมฝิ่นเสนอขายให้รัฐบาลโดยมีใบคุ้มครองของเจ้าพนักงานให้ซื้อฝิ่นและรวบรวมฝิ่นในเขตท้องที่หนึ่งและนำมาตามเส้นทางที่ระบุไว้ในใบคุ้มครอง จำเลยซื้อและรวบรวมฝิ่นในเขตท้องที่อื่นและพามาผิดเส้นทางตามที่ระบุไว้ในใบคุ้มครอง จำเลยย่อมมีความผิดฐานมีฝิ่นไว้ในครอบครองผิดกฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 914/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การกำหนดค่าปรับกรณีครอบครองฝิ่นที่ไม่ได้รับการอนุญาต โดยพิจารณาจากราคาฝิ่นที่รัฐบาลขาย

เพื่อไม่มีการขายมูลฝิ่นไนท้องที่ที่จับมูลฝิ่นได้ ก็ได้แต่ปรับไนอัตราคั่นต่ำ 50 บาท จะไช้ราคาฝิ่นที่รัถบาลขายไนท้องที่นั้นมาคำนวนวางค่าปรับไม่ได้
อ้างดีกาที่ 1037/2482

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags ฝิ่น