คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: คำฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1210/2491

เจตนาในการครอบครองธนบัตรปลอม ความเข้าใจในคำฟ้อง

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า จำเลยบังอาจมีธนบัตรปลอมไว้เพื่อจำหน่ายคำว่าบังอาจย่อมจะเข้าใจได้ว่า มีไว้โดยตั้งใจหรือรู้ว่าเป็นของปลอม (อ้างฎีกาที่ 884/2484)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1016/2491 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การฟ้องอาญาฐานปลอมแปลงเอกสารและการใช้เอกสารปลอม: ความชัดเจนของคำฟ้อง

คำบรรยายฟ้องของโจทก์กล่าวหาว่า จำเลยบังอาจปลอมหนังสือซื้อขายที่ดินขึ้น หรือใช้หนังสือปลอมนั้น เป็นหลักฐานว่า จำเลยขายที่ดินให้โจทก์ ซึ่งไม่ใช่เป็นความจริง ดังนี้ หาเป็นฟ้องเคลือบคลุมไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1016/2491

ความชัดเจนของคำฟ้องในคดีปลอมแปลงเอกสารสิทธิ การบรรยายฟ้องต้องระบุชัดเจนถึงการกระทำความผิด

คำบรรยายฟ้องของโจทก์กล่าวหาว่าจำเลยบังอาจปลอมหนังสือซื้อขายที่ดินขึ้นหรือใช้หนังสือปลอมนั้น เป็นหลักฐานว่า จำเลยขายที่ดินให้โจทก์ ซึ่งไม่ใช่เป็นความจริงดังนี้ หาเป็นฟ้องเคลือบคลุมไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 682/2490

ความสมบูรณ์ของคำฟ้องความผิดฐานใช้ธนบัตรปลอม: การระบุเงินตรา

โจทก์บรรยายฟ้องว่า"ฯลฯ จำเลยมีธนบัตรไว้ในครอบครอง ซึ่งจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นธนบัตรปลอม และจำเลยใช้ธนบัตรปลอมรายนี้ชำระหนี้แก่ อ. เจ้าพนักงานจับธนบัตรใบละร้อยบาท 1 ฉบับ ชนิด 20 บาท 1 ฉบับได้" เป็นฟ้องที่สมบูรณ์ตาม มาตรา 158(5) แล้ว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 380/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

คำฟ้องที่ขาดสาระสำคัญและความเป็นกฎหมายของประกาศคณะกรรมการ: ศาลยกฟ้อง

ประกาศคณะกรรมการฉะบับหลังที่ยกเลิกการควบคุม ไม่เป็นกฎหมายยกเลิกความผิดตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 39(5)
ฟ้องว่าจำเลยมีผ้าแล้วไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ แต่มิได้ระบุว่าจำเลยมีผ้าเท่าไร ดังนี้เป็นคำฟ้องที่ขาดสาระสำคัญแห่งความผิด ต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 380/2490

คำฟ้องที่ขาดสาระสำคัญแห่งความผิด และประกาศคณะกรรมการไม่ใช่กฎหมายยกเลิกความผิด

ประกาศคณะกรรมการฉบับหลังที่ยกเลิกการควบคุม ไม่เป็นกฎหมายยกเลิกความผิดตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(5)
ฟ้องว่าจำเลยมีผ้าแล้วไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ แต่มิได้ระบุว่าจำเลยมีผ้าเท่าไรดังนี้เป็นคำฟ้องที่ขาดสาระสำคัญแห่งความผิดต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 277/2490

การเปลี่ยนแปลงเจ้าของทรัพย์ที่ถูกลัก และความเพียงพอของคำฟ้องอาญา

ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์ของผู้มีชื่อ ทางพิจารณาได้ความว่าผู้นั้นเป็นเพียงผู้ดูแลรักษาทรัพย์นั้นดังนี้ ถือว่าผู้นั้นเป็นผู้เสียหาย ไม่ใช่ข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง
ฟ้องกล่าวถึงทรัพย์ที่ถูกคนร้ายลักไปแล้วกล่าวว่าจำเลยลักหรือรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้าย แม้ไม่ระบุว่าจับได้จากจำเลยหรือจำเลยได้กระทำอย่างอื่นใดแก่ทรัพย์นั้น ก็ไม่ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 647/2489

ขอบเขตการลงโทษตามฟ้อง: การลงโทษเกินจำนวนครั้งที่ถูกแทงในคำฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยแทงเขา 1 ที แม้ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยแทงเขา 3 ที ศาลก็ฟังลงโทษจำเลยเกินฟ้องไม่ได้ ต้องลงโทษจำเลยฐานแทงเขาแผลเดียว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 48/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเปลี่ยนแปลงเจ้าของทรัพย์สินในคำฟ้อง ถือเป็นข้อสำคัญกระทบต่อการพิจารณาคดี

โจทก์ฟ้องระบุอ้างว่า กระบือที่ท่านเป็นของคนๆหนึ่งจ้างผู้มีชื่อเสียง แม้ได้ความว่าอยู่ในความครอบครองของผู้เลี้ยงนั้นก็จริง แต่ได้ความว่ากระบือนั้นเป็นของอีกคนหนึ่ง ซึ่งไม่ปรากฎในคำฟ้องดังนี้ ถือว่าทางพิจารณาต่างกับฟ้องในข้อสำคัญในคดี ต้องพิพากษายกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 304/2488

คำฟ้องชัดแจ้งฐานลักทรัพย์/รับของโจร แม้มีข้อความคลุมเครือ แต่จำเลยไม่โต้แย้ง ถือเป็นฟ้องไม่เคลือบคลุม

ฟ้องโจทก์บรรยายอย่างแจ้งชัดแล้วว่าจำเลยกับพวกกระทำความผิดฐานลักทรัพย์หรือรับของโจร แม้ในตอนท้ายของคำฟ้องโจทก์จะกล่าวว่าจำเลยกับพวกนำเรือไปบรรทุกเหล็กที่จำเลยลักมาโดยมิได้กล่าวถึงเรื่องรับของโจรก็ตามฟ้องโจทก์ก็มีความหมายว่าจำเลยลักทรัพย์หรือรับของโจรแล้ว เมื่อจำเลยมิได้หลงข้อต่อสู้แสดงว่าจำเลยเข้าใจข้อหาได้ดี จึงไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags คำฟ้อง