คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
หมิ่นประมาท

ผู้พิมพ์โฆษนาหรือเจ้าของหนังสือพิมพ์ต้องรับผิดในข้อความใด ๆที่ลงพิมพ์ในหนังสือของตนในเมื่อตนรู้ถึงข้อความนั้น แม้ถึงว่าจะได้ตัวบรรณาธิการแล้วก็ตาม

ยื่นเรื่องราวใส่ความเจ้าพนักงานหาว่ากระทำรายงานเท็จต่อสภาผู้แทนราษฎร ฯ จึงส่งเรื่องราวต่อ ๆ ไปยังเจ้าหน้าที่เพื่อทำการสอบสวน ปรากฎว่าไม่เป็นความจริงดังกล่าวหา ดังนี้ถือว่าได้กล่าวแก่บุคคลตั้งแต่ 2 คนขึ้นไปเป็นความผิดฐานหมิ่นประมาทแต่ไม่เป็นผิดฐานแจ้งความเท็จ เพราะผู้แทนราษฎรไม่มีหน้าที่ทางบริหาร ไม่ใช่เจ้าพนักงาน ศาลอุทธรณ์ +ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย 1 เดือน ปรับ 100 บาทตาม ม.284 แต่โทษจำให้รอไว้ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีผิดตาม ม.118 ให้จำคุก 1 เดือนดังนี้เป็นแก้มาก ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.42 โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม. 286 พิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดตาม 284 ศาลลงโทษตาม มาตรานี้ได้ ศาลเดิมลงโทษตาม ม.284 โจทก์ไม่อุทธรณ์ในเรื่องวางบท ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 118 จำเลยฎีกา เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดตามมาตรา 284 ก็ย่อมลงโทษจำเลยตาม ม.284 ได้

การกล่าวถ้อยคำว่า "อ้ายเย็ดแม่คนไหนจะตบ" ต่อหน้าบุคคลหลายคน ถึงแม้จะลับหลังผู้ถูกด่าก็เป็นผิดฐานโฆษนาหมิ่นประมาทเขา อ้างฎีกาที่ 546/2472 และ 912/2476

+ความกล่าวความในเชิงที่ดีไม่ใช่นอกเรื่องนอกประเด็น แม้จะเป็นคำหมิ่นประมาทผู้อื่นก็ไม่มีผิด ถ้านอกเรื่องนอกประเด็นอาจผิดได้ วิธีพิจารณาความอาญาลักษณพะยานฎีกาอุทธรณ์ ข้อกฎหมายศาลล่างไม่รับฟ้องโดยไม่มีการสืบพะยานเป็นแต่ตรวจดู+อีกเรื่อง 1 จึงเห็นว่าคดี+มีมูลนั้นเป็นข้อกฎหมาย ที่จำเลยกล่าวในคดีเรื่อง 1 ตามกฎหมายลักษณพะยานจะได้ชื่อว่าเป็นนอกฟัองหรือในเรื่องนั้น เป็นประเด็นหารือบท

เขาด่ากันอยู่ก่อนจำเลยเข้าไปผสมกล่าวคำใส่ความหมิ่นประมาทฝ่าย 1 เพื่อช่วยอีกฝ่าย 1 ก็ต้องมีผิดตาม ม.282 คำกล่าวอย่างไรเป็นคำด่าหรือคำใส่ความหมิ่นประมาท

จำเลยชกต่อยพะยานในศาลขณะที่ผู้พิพากษายังไม่ได้ออกนั่งพิจารณา ไม่เรียกว่าเป็นการดูถูกหรือหมิ่นประมาทศาลตาม พ.ร.บ.วิธีพิจารณาความแพ่ง ม.136

กล่าววาจาใส่ร้ายหมิ่นประมาทผู้พิพากษาเพราะเหตุที่ได้กระทำการตามหน้าที่ แม้จะกล่าวเมื่อพ้นจากที่ได้กระทำตามหน้าที่แล้ว ก็ต้องมีผิดตาม ม.116 ทั้งเป็นผิดตาม ม.282 ด้วย แต่ไม่เป็นผิดตาม ม.136 แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาความแพ่ง หน้าที่นำสืบ คำกล่าวที่เป็นผิดฐานหมิ่นประมาทตาม ม.282 นั้น เพียงแต่อาจทำให้เจ้าทุกข์เสียขื่อเสียงหรือทำให้คนทั้งหลายดูหมิ่นหรือเกลียดชังก็ต้องเป็นผิดฐานนี้ โจทก์หาจำต้องสืบว่าเจ้าทุกข์ได้รับความเสียชื่อเสียงอย่างใดไม่ กล่าวใส่ร้ายว่าผู้พิพากษากินไข่ โจทก์นำสืบว่าหมายความถึงกินินบนจำเลยต้องมีผิดฐานหมิ่นประมาทกะทงโทษ กล่าวคำหมิ่นประมาท 2 คราวแต่ละคราวเป็นผิดตาม ม.116-282 ศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยในบทที่หนักตามมาตรา 282 -70-71 ได้ ฎีกาอุทธรณ์ปัญหาข้อเท็จจริงเจตนาหรือไม่เป็นข้อเท็จจริง

พะยานหน้าที่นำสืบเรื่องหมิ่นประมาทที่ต้องด้วยข้อยกเว้นไม่มีโทษตามมาตรา 283-285 แล 284 ข้อ 2 นั้น เป็นน่าที่ของจำเลยต้องนำสืบ การฟ้องร้องกล่าวโทษเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่ไม่ใช่เป็นการแสดงความคิดเห็น

อย่างไรไม่เรียกว่าเป็นการหมิ่นประมาทศาลหรือผู้พิพากษา ยื่นคำร้องต่อข้าหลวงยุตติธรรมว่าผู้พิพากษาว่าจดคำพะยานผิดพลาด นั่งพิจารณาไม่ครบคณะ ถ้าจะให้พิจารณาต่อไปจะทำให้ไม่ได้รับความยุติธรรมดังนี้ ไม่เรียกว่าเป็นการหมิ่นประมาทศาลหรือผู้พิพากษา ไม่มีผิดตามกฎหมายข้างบน พระธรรมนูญศาลยุตติธรรม ร.ศ. 127 ม.35 ข้อ 3 อำนาจอัยยการ ฎีกาอุทธรณ์ คดีที่ศาลเดิมให้ลงโทษผู้ที่มิใช่คู่ความฐานหมิ่นประมาทศาลเมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษากลับศาลเดิม อัยยการมีอำนาจเข้าเป็นโจทก์ทูลเกล้า ฯ ถวายฎีกาได้

ฟ้องว่าจำเลยกล่าวคำลามกอนาจารอย่างหนึ่ง ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกล่าวคำลามกอนาจารอีกอย่างหนึ่ง ศาลไม่ลงโทษให้เพราะเป็นการนอกฟ้องนอกประเด็น