คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ความสุจริต

ในคดีอาญาศาลพิพากษาว่าคดีโจทก์ไม่พอฟังว่า จำเลยได้รู้เห็นสมคบในการรับโอนที่ดินโดยทุจริต และจำเลยก็นำสืบได้สมว่า ซื้อไว้โดยสุจริตใจแล้วชี้ขาดว่า หลักฐานไม่พอฟังว่า จำเลยเกี่ยวข้องกับการทุจริตนั้น ย่อมหมายความแต่เพียงว่า จำเลยมิได้มีเจตนาทุจริตอันเป็นผิดในคดีอาญาเท่านั้นจะฟังว่าจำเลยได้รับโอนที่ดินนั้นโดยสุจริตตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ไม่ได้
คำว่าสุจริตตามกฎหมายลักษณะอาญาต่างกับคำว่าสุจริตตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ เช่นในเรื่องได้ทรัพย์มาสำหรับตามกฎหมายลักษณะอาญาหมายความเพียงว่า ไม่รู้สึกตนว่าทำการติดต่อกับผู้ร้าย ส่วนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์หมายความว่า ไม่รู้หรือไม่ควรจะรู้ถึงความบกพร่องแห่งกรรมสิทธิ์ที่มีมาในอดีต
การพิพากษาคดีส่วนแพ่ง จะต้องฟังข้อเท็จจริงตามคำพิพากษาคดีส่วนอาญาเพียงไร

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยกระทำผิดฐานลักทรัพย์ บุกรุกและทำให้เสียทรัพย์ เมื่อศาลไต่สวนมูลฟ้องแล้วประทับฟ้องฉะเพาะฐานทำให้เสียทรัพย์และบุกรุก ดังนี้ ศาลจะลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ไม่ได้ เพราะเป็นการลงโทษในข้อที่ศาลไม่รับไว้พิจารณา
ในเรื่องบุกรุกนั้นการที่ยังมีการโต้แย้งกรรมสิทธิ์กันอยู่นั้น มิใช่เป็นเหตุแสดงว่ากระทำโดยสุจริต
เข้าไปรื้อเรือนซึ่งมีการโต้เถียงกรรมสิทธิกันอยู่และเขาเป็นฝ่ายครอบครองเรือนอยู่นั้นถือว่าเป็นการกระทำโดยบังอาจ ย่อมมีผิดฐานบุกรุกตามมาตรา 328
ในเรื่องต้องหาว่าบุกรุกที่ดินนั้น การที่ยังมีการโต้แย้งกรรมสิทธิ์อยู่นั้นมิใช่เป็นเหตุแสดงความสุจริตของจำเลย

หน้าทีนำสืบ
ถ้าปรากฏว่ามีน้ำสุราเจือปนอยู่ในความครอบครองของผู้ขาย ก็ลงโทษได้ความในมาตรา 60 ที่ว่าถ้าจำเลยทำโดยสุจริตก้มิให้ตัดสินให้จำเลยทำโดยสุจริตก็มีให้ตัดสินให้จำเลยแพ้นั้นนับว่าเป็นบทยกเว้น จึงตกเป็นหน้าที่จำเลยนำสืบถึงความสุจริต

พะยาน หน้าที่นำสืบ ตามพรบสัตว์พาหนะ ม.20 เมื่อโคของกลางตกอยู่แก่จำเลยเป็นหน้าที่จำเลยต้องนำสืบแสดงความบริสุทธิ์ว่าจำเลยได้โคนั้นไว้โดยสุจริตมิฉะนั้นต้องมีผิดตามกฎหมายข้างต้น

ยื่นคำร้องต่อศาลขอประกันตัวจำเลยในคดีอาชญาโดยเอาที่ดินตีราคาตามที่ซื้อขายกันอยู่ในเวลานั้นแล้วนายประกันผิดสัญญาศาลยึดที่ดินออกขายทอดตลาดได้น้อยกว่าที่ตีราคาไว้มาก เมื่อตามพฤตติการณ์ไม่ปรากฏว่านายประกันเจตนาแกล้งตีราคาให้สูงดังนี้ นายประกันยังไม่มีผิดฐานแจ้งความเท็จ

ศาลมีอำนาจพิจารณาคดีที่ฟ้องนายกรัฐมนตรีแลข้าราชการ+ในเรื่องหาว่าทำผิด ผู้มีอำนาจในราชการมีคำสั่งโดยสุจริตให้ไล่ผู้ใดออกจากราชการโดยมีมลทินเกี่ยวกับการขบถนั้น ศาลไม่จำต้องวินิจฉัยว่าเป็นการนอกเหนือพระราชบัญญัติข้าราชการพลเรือนหรือไม่ เพราะได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.คุ้มครองผู้กระทำการโดยสุจริตในการปราบขบถ พ.ศ.2476 ม.3 อยู่แล้ว

การให้อนุญาตของสามีตาม ม.38 นั้นจะต้องให้ไว้โดยชัดแจงโดยความทั่ว ๆ ไปหรือเกี่ยวแก่ทรัพย์รายใด โดยฉะเพาะจะอนุมานเอาจากความประพฤตติของสามีอันเกี่ยวแก่นิติกรรมรายอื่นที่ภรรยาได้กระทำไปแล้วนั้นไม่ได้ สามีจะต้องได้กระทำไปโดยสุจริตจึงจะใช้สิทธิบอกล้างนิติกรรมอันเกี่ยวแก่สินบริคณห์ที่ภรรยาได้กระทำไปโดยมิได้รับอนุญาตจากสามี นันได้จำนอง ผู้รับจำนองได้รับจำนองสินบริคณห์จากหญิงมีสามีโดยมิได้สอบสาวนถึงสภาพแห่งทรัพย์สินนั้นย่อมต้องเสี่ยงภัยในการจำนองนั้นอาจถูกแสดง+เป็นโมฆะความประพฤตติของสามีเปิด+กาศให้ภรรยาทำให้บุคคล 3 หลงเข้าใจผิดในการที่ภรรยาทำนิติกรรมเกี่ยวแก่สินบริคณห์แล้ว สามีบอกล้างนิติกรรมนั้นไม่ได้ +ในโฉนด ที่ดิน การที่มีชื่อภรรยาในโฉนดที่ดินอันเป็นสินบริคณห์เป็นแต่เพียงให้เกิดข้อสันนิษฐานว่าภรรยามีกรรมสิทธิ

มาตรา 97 วรรคหนึ่ง แห่ง พ.ร.บ.การเลือกตั้งสมาชิกสภาท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่น พ.ศ.2545 บัญญัติว่า ในกรณีมีหลักฐานเชื่อได้ว่าการเลือกตั้งมิได้เป็นไปโดยสุจริตหรือเที่ยงธรรม ก็ให้มีการเลือกตั้งใหม่ หาใช่จำต้องฟังจนแน่ใจว่าจำเลยเป็นผู้กระทำความผิดในคดีอาญาหรือทำละเมิดจริง ดังนั้น แม้พนักงานอัยการจะมีคำสั่งไม่ฟ้องจำเลยเป็นคดีอาญาก็ตาม แต่เมื่อพยานหลักฐานของโจทก์มีหลักฐานควรเชื่อได้ว่าการกระทำของจำเลยเป็นผลให้การเลือกตั้งมิได้เป็นไปโดยสุจริตและเที่ยงธรรมแล้ว จำเลยต้องรับผิดชดใช้ค่าใช้จ่ายในการจัดให้มีการเลือกตั้งใหม่ตาม มาตรา 99 วรรคหนึ่ง

ผู้เป็นหุ้นส่วนในห้างหุ้นส่วนสามัญมีความรับผิดอย่างไม่จำกัดและ ป.พ.พ. มาตรา 1038 วรรคหนึ่ง บัญญัติห้ามมิให้ผู้เป็นหุ้นส่วนประกอบกิจการอย่างหนึ่งอย่างใดซึ่งมีสภาพดุจเดียวกันและเป็นการแข่งขันกับกิจการของห้างโดยมิได้รับความยินยอมของผู้เป็นหุ้นส่วนคนอื่น ๆ แตกต่างจากผู้เป็นหุ้นส่วนประเภทจำกัดความรับผิดในห้างหุ้นส่วนจำกัดซึ่งรับผิดจำกัดเพียงไม่เกินจำนวนเงินที่ตนรับจะลงหุ้นในห้าง และตาม ป.พ.พ. มาตรา 1090 ผู้เป็นหุ้นส่วนประเภทจำกัดความรับผิดจะประกอบกิจการค้าขายอย่างใด ๆ เพื่อประโยชน์ของตนหรือเพื่อประโยชน์ของบุคคลภายนอกก็ได้ แม้ว่าการงานเช่นนั้นจะมีสภาพเป็นอย่างเดียวกับการค้าขายของห้างก็ไม่ห้าม ดังนั้น แม้ผู้เป็นหุ้นส่วนจำพวกจำกัดความรับผิดอาจไต่ถามการงานของห้างหุ้นส่วนจำกัด ตรวจดูและคัดสมุดบัญชี เอกสารของห้างหุ้นส่วนจำกัดได้ทุกเมื่อตาม ป.พ.พ. มาตรา 1037 ประกอบมาตรา 1080 แต่ก็ต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขว่ามีเหตุสมควรหรือไม่ ซึ่งต้องพิจารณาเป็นรายกรณีไป เมื่อจำเลยให้การว่า โจทก์มีตำแหน่งในการบริหารห้างหุ้นส่วนจำกัดอยู่ด้วย ย่อมทราบกิจการงานของห้างอยู่แล้ว การที่โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นคดีนี้โดยจำเลยปฏิเสธว่าโจทก์ไม่เคยขอจำเลยตรวจสอบเอกสารตามฟ้องมาก่อนโจทก์มีจุดประสงค์เพื่อให้จำเลยเสียหาย เสียชื่อเสียงทางการค้า เป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต จึงต้องฟังพยานหลักฐานทั้งสองฝ่ายให้ทราบข้อเท็จจริงเสียก่อน

ศาลชั้นต้นสั่งให้โจทก์ร่วมชำระค่าขึ้นศาล โดยที่ไม่ปรากฏว่าศาลชั้นต้นเห็นว่าโจทก์ร่วมเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนสูงเกินสมควรหรือดำเนินคดีโดยไม่สุจริต เป็นการไม่ชอบตาม ป.วิ.อ. มาตรา 253 วรรคหนึ่ง