คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
บาดเจ็บสาหัส

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 256 จำคุกคนละ 2 ปี แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยผิดตามมาตรา 254 จำคุก 1 ปี 6 เดือน และ 1 ปีดังนี้ เป็นการแก้ไขมาก โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้
สองคนต่างลงมือทำร้ายผู้เสียหายถึงบาดเจ็บสาหัสแม้ไม่ทราบว่าบาดแผลที่สาหัสนั้นเป็นเพราะคนใดทำร้ายแน่ก็ถือได้ว่าเป็นเพราะผลแห่งการกระทำทั้งสองคนนั้น คนทั้งสองนั้นจึงต่างเป็นตัวการตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 63,256

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปล้นทำให้เขาตาย เมื่อไม่ปรากฎว่าบาดแผลที่ถูกทำร้ายนั้นได้หายแล้ว หรือตายเพราะเหตุอื่น ถึงแม้การรักษาจะไม่ดีและรักษานานสักเท่าใด จำเลยก็ต้องมีความผิดตาม ม. 301 ตอน 4

ใช้ปืนยิงคนในที่มืดถูกที่ขา 2 แผล สันนิษฐานว่า มีเจตนาฆ่า ต้องมีผิดฐานพยายามฆ่าคน

แผลที่ใต้เข่ายาว 3 ซ.ม. กว้าง 2.2 ซ.ม. ลึก 6ซ.ม.. ตั้งแต่ถูกทำร้ายแล้วผู้ถูกทำร้ายประกอบการหาเลี้ยงชีพไม่ได้เป็นปกติ (เกิน 20 วัน. เพราะเจ็บเสียวชาตั้งแต่แผลแล่นขึ้นมาหมดซีกตัว ต้องใช้ไม้เท้ายันเดินกะเผลก. เช่นนี้เป็นบาดเจ็บถึงสาหัส. ศาลชั้นต้นลงโทษตาม มาตรา 256 จำคุก 2 ปี.ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตาม มาตรา 254 จำคุก 1 ปี. เป็นแก้มาก. อ้างคำสั่งคำร้องที่ 124/2484. ปัญหาว่าบาดเจ็บถึงสาหัสโดยทุพพลภาพทนทุกขเวทนากล้าเกิน 20วัน. หรือไม่สามารถประกอบอาชีพได้โดยปกติเกิน 20 วันหรือไม่นั้น. เป็นปัญหาข้อเท็จจริง.

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกาย จ. บาดเจ็บสาหัสประกอบด้วยทุกขเวทนากล้าเกินกว่า 20 วัน ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัสทำให้ไม่อาจประกอบการอาชีพได้เป็นปกติเกินกว่า 20 วันศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แต่ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์นายหนึ่งมีความเห็นแย้งว่าโจทก์ฟ้องว่าบาดแผล จ. ถึงสาหัสโดยมีอาการประกอบด้วยทุกขเวทนากล้าเกินกว่า 20 วัน ข้อเท็จจริงทางพิจารณาจึงต่างกับฟ้องลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัสไม่ได้ ควรลงโทษฐานทำร้ายร่างกายธรรมดาดังนี้ คดีจึงฎีกาได้แต่เฉพาะปัญหาข้อกฎหมายเท่านั้น จำเลยฎีกาว่าโจทก์ไม่มีพยานแสดงว่าจำเลยทำร้ายร่างกาย จ. ถึงสาหัสตามฟ้อง จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218

ฟ้องว่าจำเลยวิวาททำร้ายร่างกายถึงสาหัส จำเลยรับสารภาพตามฟ้องทุกประการดั่งนี้ ศาลลงโทษจำเลยฐานทำร้างร่างกายถึงสาหัสได้.

คำรับสารภาพของจำเลยในคดีอาญาที่รับถึงผลของบาดแผลที่จะเกิดขึ้นภายหน้านั้น ศาลไม่จำเป็นต้องรับฟังเป็นความจริง และในกรณีเช่นนี้ถ้าโจทก์แถลงไม่ติดใจสืบพะยานศาลก็ไม่ต้องให้สืบพะยานต่อไป

ในชันสูตร์บาดแผลคำรับสารภาพโจทก์ฟ้องว่าจำเลยพยายามชิงทรัพย์แลทำร้ายเจ้าเทรัพย์มีบาดเจ็บสาหัส จำเลย จะให้การรับสารภาพ ในใบชันสูตร์ว่าสาหัสแต่ไม่ปรากฏอาการที่เป็นลักษรสาหัสตามกฎหมายดังนี้ ศาลไม่ลงโทษตาม ม. 300 ตอน 2 โทษครั้งก่อนต้องเกินกว่า 6 เดือนจึงจะเพิ่มโทษตาม ม. 73 ได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย 5 ปีตามม.256 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุกตาม ม.256-55-59 กำหนด 8 เดือนดังนี้เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลยตาม ม.256 มีกำหนด 4 ปีศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษ 2 ปีตามม.254 ดังนี้ เป็นแก้น้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ อ้างฎีกาที่ 767-768/2466 ที่ 221/2468 แล 186/2478
ไม่เสนอ