คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ละเลย

เจ้าพนักงานตำรวจละเลยไม่ส่งหมายเรียกให้พะยานของอัยยการโจทก์ ถึงวันนัดพิจารณา พะยานไม่มาศาลโจทก์แถลงขอเลื่อนการพิจารณาศาลมีอำนาจใช้ดุลย์พินิจไม่อนุญาตให้เลื่อนและตัดสินยกฟ้องโจทก์ได้

เจ้าพนักงานตำรวจละเลยไม่ส่งหมายเรียกให้พยานของอัยการโจทก์ ถึงวันนัดพิจารณา พยานไม่มาศาลโจทก์แถลงขอเลื่อนการพิจารณาศาลมีอำนาจใช้ดุลพินิจ ไม่อนุญาตให้เลื่อนและตัดสินยกฟ้องโจทก์ได้

ผู้ร้องได้ยื่นคำร้องคัดค้านทรัพย์ก่อนมีคำพิพากษาศาลชั้นต้น.แต่ศาลชั้นต้นไม่ได้วินิจฉัยคำร้องของผู้ร้อง. ศาลสูงมีอำนาจย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาพิพากษาใหม่ได้.

+ที่มีความชำรุดโดยราก+ไม่ดีจนลำต้นมิได้ตั้งตรง+เอนมาทางเรือนโจทก์ๆบอกกล่าวให้จำเลยทราบ+ถึงความชำรุดก็มิได้จักการป้องกันแต่ประการใด +ต้นนุ่นล้มทับเรือนโจทก์เสียหาย +จะเป็นโดยพายุหรือมิใช่ความจำเลยก็ต้องรับผิด

ฝ่ายที่ได้รับความเสียหายอยู่ในฐานะที่จะระงับความเสียหายได้แล้ว ละเลยเสียฝ่ายผิดไม่ต้องรับผิดใช้ค่าเสียหายในระยะต่างจากนั้น,ศาลเดิมให้ค่าเสียหาย 420 บาทกับต่อไปเดือนละ 60 บาทจนกว่าส่งมอบทรัพย์ศาลอุทธรณ์แก้ให้ใช้ค่าเสียหาย 100 บาทเป็นแก้ไขมาก

+พนักงานตำรวจไปพบพรรคพวกเดียวกันกำลังทำผิดอยู่ จึงเดินไปเสีย+ไม่จับกุม ต้องมี+ผิดฐานช่วยเหลือกระทำผิดตาม ม.142 +ฎีกาที่ 1142/2479 +เขียนหนังสือขึ้นฉบับ+ข้อความว่าโคเปนโรค+แล้วให้กำนันลง+ชื่อรับรองเปนบันทึกกำนัน แต่ความจริง +ฆ่าโคนั้นเองโดยมิได้++ ดังนี้จำเลยยังไม่มี+ปลอมหนังสือ อ้าง +736,777/2478 และ +/2481

เพียงแต่หละหลวมในการปฏิบัติหน้าที่ราชการโดยไม่นำตัวผู้ต้องหาส่งต่อเจ้าหน้าที่เหนือตนขึ้นไปยังไม่เรียกว่าเป็นการช่วยผู้กระทำผิดมิให้ต้องรับอาญาตาม ม.142

ความผิดฐานมีอาวุธปืนโดยใบอนุญาตขาดอายุนั้นเป็นความผิดต่อเนื่องเรื่อย ๆ ไป พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯลฯ พ.ศ.2477 ม.4(5) -21(3) -59 เจ้าพนักงานกองหมายยึดปืนของจำเลยไปในขณะปืนของจำเลยขาดต่ออายุใบอนุญาตแล้วเช่นนี้จำเลยต้องมีความผิดฐามีอาวุธปืนที่ใบอนุญาตขาดอายุแม้ถึงว่าในขณะนั้นจำเลยยังอยู่ต่างประเทศก็ตาม

เรือกลไฟโยงเรือพ่วง ล่มลงเพราะความผิดของเรือกลไฟ ๆ ต้องรับผิดใช้สินไหมทดแทน

ตามคำร้องขอคืนของกลางของผู้ร้องมีประเด็นเพียงว่า ศาลจะสั่งคืนรถบรรทุกลากจูงและรถกึ่งพ่วงของกลางให้แก่เจ้าของซึ่งมิได้รู้เห็นเป็นใจด้วยในการกระทำความผิดของจำเลยหรือไม่เท่านั้น ส่วนประเด็นที่ว่าสมควรริบรถบรรทุกลากจูงและรถกึ่งพ่วงหรือไม่ยุติไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นในคดีหลักซึ่งถึงที่สุดแล้ว ผู้ร้องจะยกประเด็นดังกล่าวขึ้นมาในคำร้องขอคืนรถบรรทุกลากจูงและรถกึ่งพ่วงของกลางต่อไปอีกไม่ได้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
แม้จำเลยจงใจฝ่าฝืนระเบียบและประกาศของผู้ร้องเกี่ยวกับการบรรทุกน้ำหนักเกินก็ตาม แต่ระเบียบและประกาศดังกล่าวเป็นเรื่องที่ผู้ร้องใช้บังคับต่อจำเลยเท่านั้น ผู้ร้องยังต้องมีหน้าที่ตรวจตราว่าจำเลยได้ปฏิบัติตามระเบียบและประกาศของผู้ร้องดังกล่าวหรือไม่เพื่อมิให้มีการบรรทุกน้ำหนักเกินอีกด้วย ทั้งการตรวจตรามิใช่เพียงแต่มีระเบียบและประกาศให้จำเลยปฏิบัติตามหรือหัวหน้างานโทรศัพท์สอบถามจากจำเลยเท่านั้น นอกจากนี้การที่ผู้ร้องไม่สามารถเข้าไปเกี่ยวข้องในขณะที่มีการขนถ่ายสินค้าภายในโรงงานของบริษัท น. ได้ ก็มิใช่ว่าผู้ร้องไม่อาจตรวจตราได้ว่ามีการบรรทุกน้ำหนักเกินหรือไม่ เมื่อผู้ร้องไม่มีการควบคุมตรวจสอบอีกชั้นหนึ่งว่าจำเลยได้ปฏิบัติตามระเบียบและประกาศของผู้ร้องหรือไม่ ย่อมเป็นช่องทางให้จำเลยฝ่าฝืนระเบียบและประกาศของผู้ร้องได้โดยง่าย ซึ่งผู้ร้องย่อมทราบเรื่องนี้เป็นอย่างดี ดังนี้ การที่ผู้ร้องปล่อยปละละเลยให้จำเลยฝ่าฝืนระเบียบและประกาศของผู้ร้องจนจำเลยบรรทุกน้ำหนักเกินเนื่องจากจำเลยเข้าใจว่าน้ำหนักน้ำมันรถจะขาดหายไปพอดีกับน้ำหนักที่กฎหมายกำหนดไว้และจำเลยต้องการทำเวลาเพื่อจะได้ขับรถได้จำนวนหลายรอบ ย่อมถือได้ว่าผู้ร้องรู้เห็นเป็นใจในการกระทำความผิดของจำเลยด้วย