คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ศาลรับฟัง

คำให้การจำเลยชั้นสอบสวนซึ่งโจทก์ได้ระบุเป็นพยานไว้ในบัญชีระบุพยานโจทก์แล้ว และเมื่อโจทก์นำส่งศาล เวลาพยานผู้สอบสวนเบิกความ ศาลก็ได้ให้จำเลยตรวจดูแล้ว ดังนี้ย่อมรับคำให้การชั้นสอบสวนของจำเลยไว้เป็น พยานหลักฐานได้ ไม่จำเป็นต้องคัดสำเนาให้จำเลยก่อนวันพิจารณา เพียงแต่ให้จำเลยดูหรืออ่านให้จำเลยฟัง ก็พอแล้วเพราะ ป.ม.วิ.อาญา มาตรา 240 อนุญาตไว้เช่นนั้น
พ.ร.บ.กักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย พ.ศ. 2479 ไม่มีข้อความใดขัดแย้งกับรัฐธรรมนูญ

ในคดีแพ่ง โจทก์เพิ่งส่งสำเนาเอกสารให้จำเลยในวันพิจารณา คือไม่ได้ส่งสำเนาก่อนวันสืบพยานไม่น้อยกว่า 3 วันนั้น ถ้าเอกสารนั้นจำเลยกับอยู่แล้วว่าเป็นของจำเลยจริง ก็ไม่เป็นการเสียเปรียบจำเลยก็อาจคัดค้านขอให้งดการสืบพยานไว้ก่อนได้ แต่เมื่อจำเลยมิได้ทำเช่นนั้น ศาลก็ย่อมรับฟังเอกสารนั้นด้วย

จำเลยอ้างต้นฉะบับรายงานเบ็ดเสร็จประจำวันของสถานีตำรวจเป็นพยวานต่อศาล แต่ผู้บังคับกองตำรวจคัดสำเนาส่งมาให้โดยรับรองว่าเป็นสำเนาอันแท้จริง ดังนี้ถ้าโจทก์ มิได้คัดค้านว่าเจ้าหน้าที่คัดสำเนาผิดจากต้นฉะบับแล้ว ศาลก็ชอบที่จะฟังสำเนาเอกสารนั้น เป็นพยานหลักฐานได้ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 238 หาจำต้องอ้างพยานบุคคลมาสืบประกอบเอกสารที่อ้างนั้นไม่

ฟ้องหาว่าจำเลยใช้มีดแทงผู้เสียหายบาดเจ็บสาหัสประกอบด้วยทุกข์เวทนากล้าเกินกว่า 20 วัน แพทย์ลงความเห็นว่าบาดแผลสาหัสมากน่ากลัวอันตราย รักษาประมาณ 1 เดือนจำเลยรับสารภาพแม้ผู้เสียหายกับจำเลยแถลงต้องกันว่ารักษาตัวอยู่โรงพยาบาล 14 วันก็หาย โจทก์ไม่คัดค้านแต่จะขอสืบพยานว่าเป็นบาดแผลสาหัสดังนี้ ศาลต้องให้โจทก์นำสืบ จะสั่งงดไม่สืบพยานเสียไม่ชอบ

ในคดีแพ่ง พะยานเอกสารแม้ผู้รับรองสำเนา มิได้เป็นหัวหน้ากรมกอง แต่ปรากฎว่าคู่ความได้ตรวจแล้วในชั้นพิจารณาและได้ลงชื่อรับรองว่า ไม่คัดค้าน ย่อมรับฟังได้.

ในคดีแพ่ง พยานเอกสารแม้ผู้รับรองสำเนา มิได้เป็นหัวหน้ากรมกองแต่ปรากฏว่าคู่ความได้ตรวจแล้วในชั้นพิจารณาและได้ลงชื่อรับรองว่าไม่คัดค้าน ย่อมรับฟังได้

การนำสืบถึงเงินที่ผู้ซื้อจ่ายให้แก่ผู้ขาย เป็นส่วนหนึ่งของราคาสิ่งของหรือเป็นเงินมัดจำนั้นไม่มีใบรับเงิน ศาลก็รับฟังได้

การนำสืบถึงเงินที่ผู้ซื้อจ่ายให้แก่ผู้ขาย เป็นส่วนหนึ่งของราคาสิ่งของหรือเป็นเงินมัดจำนั้นไม่มีใบรับเงิน ศาลก็รับฟังได้

จำเลยได้ทำหนังสือสัญญาจะขายที่ดินให้แก่โจทก์และได้มีการวางมัดจำด้วย แต่ความประสงค์ของทั้งสองฝ่ายมุ่งจะผูกมัดกันโดยหนังสือสัญญานี้ ส่วนการวางมัดจำเป็นแต่ข้อสัญญากันข้อหนึ่ง หาใช่ตกลงกันทำสัญญาด้วยการวางมัดจำไม่ กรณีเข้า ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 94 คู่ความจะสืบว่ามีข้อตกลงเป็นพิเศษว่า จำเลยจะต้องให้ผู้เช่าออกไปจากที่ก่อนโอน โดยไม่ปรากฏในหนังสือสัญญาเช่นนี้ ศาลรับฟังไม่ได้โดยขัดกับมาตรา 94(ประชุมใหญ่ ครั้งที่21/92)

ในเรื่องฟ้องขับไล่และจำเลยต่อสู้ว่าเป็นของตนนั้น แม้โจทก์จะนำสืบถึงเวลาที่ที่ดินตกมาเป็นของตนต่างกับเวลาที่ระบุในฟ้องก็ไม่เป็นข้อสำคัญให้ยกฟ้อง