คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ความรุนแรง

จำเลยมีความประพฤติดี เตือนผู้ตายภริยาจำเลยโดยดีผู้ตายปากจัดกล่าวอย่างสามหาวอวดดีว่า "มึงไม่ใช่พ่อกูอย่ามาสั่งสอนกู" จำเลยจึงตบผู้ตาย ผู้ตายกลับเอาปืนยิงจำเลยแต่ไม่ถูก จำเลยตามเข้าไปในห้อง ผู้ตายยังใช้มีดจะแทงจึงถูกจำเลยแทงถึงตาย พฤติการณ์ดังนี้ฟังได้ว่าเป็นการกระทำโดยบันดาลโทสะเนื่องจากถูกผู้ตายยั่วโทสะอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรมและจำเลยกระทำโดยกระชั้นชิดนั้นเองไม่ใช่เป็นการป้องกันตัวเพราะขณะนั้นผู้ตายถูกจำเลยแย่งมีดจนมีดตกไปแล้ว

จำเลยกับผู้ตายเคยโกรธเคืองกันมาก่อน เมื่อจำเลยใช้มีดปลายแหลมยาวประมาณ 1 คืบแทงผู้ตายที่ท้องเสยมีดขึ้นทำให้เป็นแผลยาว 9 ซ.ม.กว้าง 4 ซ.ม. จนลำไส้หลัก ดังนี้แสดงว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

ใช้มีดยาวคืบเศษแทงผู้ตายหลายทีจนมีบาดแผลฉกรรจ์ 2 แผลเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย ต้องถือว่าเป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา
จำเลยแทงผู้ตาย โดยบันดาลโทสะขณะที่เห็นพี่สาวจำเลยถูกผู้ตายกดขี่ข่มเหงด้วยเหตุร้ายแรง และไม่เป็นธรรม จำเลยจึงควรได้รับลดหย่อนผ่อนโทษตามกฎหมายอาญา มาตรา 55

ใช้มีดหรือขวานไม่ปรากฏชัดฟันเขาถูกที่หน้าผากเป็นบาดแผลกว้าง 2 ซ.ม. ยาว 7 ซ.ม. ลึก 1 ซ.ม. แพทย์ลงความเห็นว่าอาการสาหัสรักษาเกินกว่า 20 วัน ผู้เสียหายเบิกความว่า ต้องรักษาอยู่ประมาณ 60 วันจึงหายระหว่างรักษาทำงานการไม่ได้เพราะเสียวเดี๋ยวนี้งานเบาทำได้ งานหนักทำไม่ได้ แม้แพทย์ผู้รักษาจะเบิกความว่าบาดแผลผู้เสียหายรักษา 10 วันหายก็ดี แต่ก็ว่าบาดแผลข้างในยังไม่หาย ต้องทำการรักษากันอยู่ตลอดมา เพราะเกี่ยวกับเส้นประสาทอีกด้วย ดังนี้ วินิจฉัยว่า เป็นบาดแผลถึงสาหัสตามกฎหมาย

หญิงทำการสมรสกับชายโดยจดทะเบียนสมรสกันแล้วแม้ภายหลังจะปรากฏว่าในขณะสมรสกันนั้น ชายนั้นมีภรรยาอยู่แล้วก็ตาม หญิงเช่นนี้ก็ยังมีสิทธิฟ้องหย่าขาดจากสามีได้ เสมือนหนึ่งว่าการสมรสของหญิงชายนั้นชอบด้วยกฎหมาย
การที่สามีเอาภรรยาหลวงและบุตรที่เกิดจากภรรยาหลวงมาอยู่ร่วมกันกับภรรยาน้อยในห้องเดียวกัน ทำให้อยู่ด้วยกัน โดยไม่เป็นปกติสุขมีเรื่องระหองระแหงทะเลาะกันเรื่อยมา จนเกิดทำร้ายกันโดยสามี ภรรยาหลวง และบุตรภรรยาหลวงกลุ้มรุมทำร้ายภรรยาน้อยถึงขั้นภรรยาน้อยศีรษะแตก นับว่าภรรยาน้อยถูกสามีกับพวกทำร้ายถึงบาดเจ็บ และการที่สามีเอาภรรยาหลวงเข้ามากินอยู่ร่วมด้วย เป็นปฏิปักษ์ต่อการที่ภริยาน้อยจะเป็นภริยาของชายต่อไปอย่างร้ายแรงเป็นเหตุพอที่จะให้ภริยาน้อยหย่าขาดจากการเป็นภรรยาชายได้ตามกฎหมาย

กระชากสร้อยคอจากคอเจ้าทรัพย์ จนสร้อยคอขาดบาดคอเจ้าทรัพย์เป็นบาดแผลที่คอแถบขวาเป็นรอยผื่นแดงยาว 6 ซ.ม. กว้าง 1 ซ.ม. กลางมีรอยขีดหนังขาดยาว 5 ซ.ม. เป็นบาดแผลหนังขาดโลหิตซับ รักษา 3 วันหาย ดังนี้ ยังไม่เป็นบาดแผลถึงบาดเจ็ยตามความหมายแห่ง ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 254.

จำเลยที่ 1 เป็นคนเดินแซกเข้าไปลักปากกาจากกระเป๋าเสื้อเจ้าทรัพย์พาหนีไป จำเลยที่ 2 เดินเข้ามาชนกระแทกไหล่เจ้าทรัพย์เซไป แล้วเดินตามไปด้วยกันและถูกจับพร้อมกันในขณะที่เดินไปด้วยกันดังนี้ เพียงพอที่จะชี้ได้ว่า การที่จำเลยที่ 2 ใช้กำลังกายกระแทกไหล่เจ้าทรัพย์ให้เซไปก็เพื่อหน่วงเหนี่ยวการติดตามของเจ้าทรัพย์ให้ช้ลงโดยประสงค์ให้เป็นความสดวกในการที่จำเลยที่ 1 จะพาทรัพย์ที่ลักไปจากเจ้าทรัพย์หนีไปให้พ้นและเพื่อให้จำเลยที่ 1 รอดพ้นอาญาสำหรับความผิดที่ได้กระทำลง และการใช้กำลังกายกระแทกไหล่ เป็นการใช้กำลังทำร้ายอย่างหนึ่ง จำเลยทั้งสองที่สมคบกันในการนี้ จึงต้องมีผิดฐานชิงทรัพย์

การที่ภริยาเคยเอามือดันหลังบิดาสามีตกคูในขณะเดินข้ามสะพานสวนกันและภริยาไปรบเร้าสามีให้หาที่อยู่ แล้วสามีพูดว่าที่นี่ไม่ใช่โรงแรม ภริยาโกรธชกสามี สามีเอาไม้เรียวตีภริยา ภริยาแย่งไม้ได้แล้วตีสามีบ้างคนละทีสองที ต่อมาสามีได้มีจดหมายนัดพบภริยาภริยาก็ไปหาพูดจากันเป็นปกติ ในจดหมายของสามีก็แสดงความรักและอาลัยต่อภริยา หากแต่มีความลำบากเรื่องที่อยู่เพราะผู้ใหญ่พฤติการณ์เหล่านี้ถือว่ายังไม่เป็นเหตุหย่าตามกฎหมาย

การที่โจทก์ฟ้องจำเลยหาว่า ทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัสไม่สามารถทำมาหาเลี้ยงชีพได้ตามปกติเกินกว่า 20 วันโดยโจทก์ยื่นฟ้องเสียก่อนครบ 20 วัน นับจากวันเกิดเหตุ ดังนี้ ต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่โจทก์นำสืบก่อนว่าจะถึงสาหัสจริงตามฟ้องหรือไม่ ศาลจะงดสืบพยานโจกท์และลงโทษจำเลยเพียงฐานทำร้ายร่างกายบาดเจ็บไม่ได้

ไปพบผู้ตายนอนกอดภริยาตนอยู่บนแคร่ ซึ่งมีคนอื่นนอนอยู่ด้วยอีกหลายคน จึงเอาไม้ตีผู้ตายดังนี้เป็นการกระทำเพื่อป้องกันเกียรติยศและชื่อเสียงเกินสมควรแก่เหตุ