คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ดุลยพินิจ

พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯมาตรา 9 บัญญัติให้วินิจฉัยสั่งคำร้องขอเข้าอยู่ในห้องเช่าภายใน 45 วันนั้นเป็นระเบียบเกี่ยวกับแก่การปฏิบัติของคณะกรรมการ ฯ และประสงค์จะเร่งให้คณะกรรมการฯ ดำเนินงานมิให้ชักช้าเท่านั้น จะถือเป็นผลบังคับว่า หากวินิจฉัยช้าไปจะทำให้คำวินิจฉัยนั้นเป็นโมฆะไม่ได้
การที่อ้างว่าคณะกรรมการไม่รับฟังพยานจำเลยที่จะขอสืบว่าโจทก์มีที่อยู่ถึง 3 แห่ง ไม่มีความจำเป็นที่เข้าอยู่ในอำนาจหน้าที่ของคณะกรรมการควบคุมค่าเช่า ฯลฯที่จะใช้ดุลยพินิจในการที่จะรับฟังหรือไม่ จะมาขอให้ศาลวินิจฉัยหรือเพิกถอนมติของคณะกรรมการในเรื่องนี้ไม่ได้

เครื่องมือที่ใช้ในการเล่นการพนันอันขัดต่อบทแห่ง พ.ร.บ.การพนันเป็นเพียงสิ่งที่ศาลจะใช้ดุลยพินิจให้ริบก็ได้ ไม่ริบก็ได้ ตามพ.ร.บ.การพนัน 2478 มาตรา 10 วรรค 2 และ ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 27 (2)
เมื่อศาลอุทธรณ์ได้ใช้ดุลยพินิจว่าไม่ควรริบปัญหาที่ว่าจะควรริบของกลางดังกล่าวหรือไม่ จึงเป็นปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อคดีต้องห้ามไม่ให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงแล้ว โจทก์จะฎีกาขอให้ริบไม่ได้

พินัยกรรมฝ่ายเมืองนั้นแม้จะไม่ถูกต้องตามแบบตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1658 ถ้าเป็นการถูกต้องอย่างพินัยกรรมแบบธรรมดาแล้ว ก็ต้องถือว่าพินัยกรรมนั้นสมบูรณ์ตามแบบธรรมดาได้
พินัยกรรมมีรอยขีดฆ่า แล้วมิได้เซ็นชื่อกำกับไว้ ถ้าปรากฏว่าข้อความที่ขีดฆ่านั้นเป็นข้อหยุมหยิมเล็กน้อย ไม่ใช่ข้อสำคัญมิได้ทำให้เสียถ้อยกะทงความตรงไหนแต่อย่างใด เพียงเท่านี้ หาทำให้พินัยกรรมทั้งฉบับนั้นเสียไปไม่ คงต้องถือว่าพินัยกรรมฉบับนั้นมีผลสมบูรณ์อยู่
ในกรณีที่คู่ความมิได้ต่อสู้ไว้ การที่ศาลจะยกข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนขึ้นอ้างเองนั้นศาลย่อมกระทำในเมื่อเห็นสมควร มิใช่ว่าถ้าเห็นเป็นข้อกฎหมายอันเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ฯลฯ แล้วศาลจะต้องยกขึ้นเองเสมอไป

การขอเลื่อนการพิจารณานั้น หาใช่ว่าศาลจำเป็นต้องอนุญาติให้เลื่อนเสมอไปไม่เป็นเรื่องอยู่ในดุลยพินิจของศาล ที่จะพิจารณาแล้วแต่เหตุผลของคดีเป็นเรื่อง ๆ ไป หากปรากฎว่าเป็นการประวิงแล้ว ศาลมีอำนาจสั่งงดสืบพยานเสียได้ตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 86

เมื่อศาลล่างทั้งสองเห็นต้องกันว่า เครื่องมือที่ใช้ในการเล่นการพนันอย่างใดไม่ควรริบ โจทก์ฎีกาว่าเป็นของควรริบตาม ก.ม. อาญา ม. 27(1) นั้นเป็นการคัดค้านดุลยพินิจของศาลเป็นฎีกาในข้อเท็จจริงต้องห้าม

เมื่อความผิดครั้งก่อนที่จำเลยเคยต้องโทษจำคุกมาแล้วทั้งสองครั้งไม่ใช่เหตุร้าย แม้ครั้งหลังนี้ จำเลยได้ทำผิดฐานลักทรัพย์ โดยล้วงกระเป๋าซึ่งเป็นเหตุร้ายก็ตาม ศาลอาจพิเคราะห์ความผิดครั้งก่อนๆ และเหตุผลเฉพาะคดีหลังนี้มาวินิจฉัยว่า จำเลยยังไม่มีสันดานเป็นผู้ร้าย และไม่ลงโทษกักกัน

พ.ร.บ.การพนัน 2478 มาตรา 10 วรรค 2 นั้นเป็นบทบัญญัติให้อำนาจศาลใช้ดุลยพินิจจะริบเครื่องมือที่ใช้ในการเล่นหรือไม่ริบก็ได้ หาใช่เป็นบทบังคับให้ต้องริบเสมอไปไม่
(อ้างฎีกาที่ 178/2493)

คดีอาญาวันนัดไต่สวนมูลฟ้อง มีแต่ทนายโจทก์ไปศาลแต่โจทก์ไม่ไปศาล พยานก็ไม่ไปศาลเช่นนี้ถ้าทนายโจทก์ขอเลื่อน ก็อยู่ในดุลยพินิจของศาลที่ให้เลื่อนหรือไม่
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นไม่สมควรให้เลื่อน จึงเป็นอันยุติตามที่ศาลชั้นต้น และศาลอุทธรณ์ชี้ไว้เพราะเป็นดุลยพินิจ

เครื่องที่ใช้ในการเล่นการพะนันตาม พ.ร.บ.การพะนันมาตรา 10 วรรค 2 นั้นให้อำนาจศาลจะริบหรือไม่ริบก็ได้ ตะเกียงเจ้าพายุที่ใช้ในการเล่นการพะนันศาลไม่ริบ

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน 5 ปี และกำหนดโทษกักกันไม่เกิน 5 ปี จำเลยจะฎีกาขอให้ลดหรืองดโทษกักกันอันเป็นเรื่องเกี่ยวแก่ดุลยพินิจของศาล ซึ่งเป็นปัญหาข้อเท็จจริงนั้นไม่ได้ต้องห้ามตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 218