คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ผู้พิพากษา

กล่าววาจาใส่ร้ายหมิ่นประมาทผู้พิพากษาเพราะเหตุที่ได้กระทำการตามหน้าที่ แม้จะกล่าวเมื่อพ้นจากที่ได้กระทำตามหน้าที่แล้ว ก็ต้องมีผิดตาม ม.116 ทั้งเป็นผิดตาม ม.282 ด้วย แต่ไม่เป็นผิดตาม ม.136 แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาความแพ่ง หน้าที่นำสืบ คำกล่าวที่เป็นผิดฐานหมิ่นประมาทตาม ม.282 นั้น เพียงแต่อาจทำให้เจ้าทุกข์เสียขื่อเสียงหรือทำให้คนทั้งหลายดูหมิ่นหรือเกลียดชังก็ต้องเป็นผิดฐานนี้ โจทก์หาจำต้องสืบว่าเจ้าทุกข์ได้รับความเสียชื่อเสียงอย่างใดไม่ กล่าวใส่ร้ายว่าผู้พิพากษากินไข่ โจทก์นำสืบว่าหมายความถึงกินินบนจำเลยต้องมีผิดฐานหมิ่นประมาทกะทงโทษ กล่าวคำหมิ่นประมาท 2 คราวแต่ละคราวเป็นผิดตาม ม.116-282 ศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยในบทที่หนักตามมาตรา 282 -70-71 ได้ ฎีกาอุทธรณ์ปัญหาข้อเท็จจริงเจตนาหรือไม่เป็นข้อเท็จจริง

ผู้พิพากษาที่ไม่ได้นั่งฟังคำพะยานโจทก์จำเลย แต่ได้ออกนั่งพิจารณาสอบถาม โจทก์จำเลยแลจดรายงานพิจารณานั้น ถือว่าได้นั่งพิจารณาคดีเพียงพอตามกฎกระทรวงยุตติธรรมที่ 5 วิธีพิจารณาอาชญา คำสั่งระวางพิจารณา

หมายเหตุ ตามสำนวนปรากฎว่าผู้พิพากษาศาลเดิมรับรองอุทธรณ์

ผู้พิพากษาที่มิได้นังทำการพิจารณาด้วยจะลงนามในคำพิพากษานั้นไม่ได้ ผู้พิพากษานั่งพิจารณาคดีครบคณะ แต่เวลาพิพากษาคดีถูกย้านไปรับราชการที่อื่นเสียนาย 1 ดังนี้ เมื่อจำต้องพิพากษาคดีให้ครบคณะก็ต้องให้พิจารณาคดีใหม่ด้วย

ผู้พิพากษาที่เคยเป็นคณะตัดสินในคดีที่จำเลยเคยฟ้องโจทก์ในมูลกรณีย์เดียวกันกับที่โทก์ฟ้องจำเลยนี้หนหนึ่งแล้วมาเป็นคณะตัดสินในคดีนี้อีกได้ไม่เข้าบทต้องห้ามตามกฎหมายข้างบน พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์สัญญาทางพระราชไมตรี คนบังคับอังกฤษเป็นคู่ความ ฎีกาได้แต่ในปัญหากฎหมาย พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า

ผู้พิพากษาที่มิได้นั่งพิจารณาจะมาลงนามในคำตัดสินไม่ได้เมื่อคำพิพากษาศาลเดิมไม่ชอบด้วยกฎหมาย ต้องให้ศาลเดิมพิจารณาพิพากษาใหม่

กฎเสนาบดีที่ 5 ผู้พิพากษาที่มิได้นั่งพิจารณาจะตัดสินคดีนั้นไม่ได้ (เทียบฎีกาที่ 269/56)

ผู้พิพากษาที่มิได้นั่งพิจารณาฟังคำแถลงการ์ จะลงนามในคำตัดสินไม่ได้วิธีพิจารณาอาชญา

การที่จะคัดค้านว่าผู้พิพากษานั่งพิจารณาไม่ครบคณะ ต้องร้องคัดค้านเสียก่อนศาลเดิมตัดสิน

ความผิดฐานละเมิดอำนาจศาลเป็นความผิดต่อศาลจึงอยู่ในอำนาจของผู้พิพากษาศาลชั้นต้นที่จะพิจารณาพิพากษาคดีได้ ทั้งไม่มีบทบัญญัติของกฎหมายห้ามมิให้ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลชั้นต้นมอบหมายให้ผู้พิพากษาศาลชั้นต้นซึ่งรายงานการกระทำความผิดฐานละเมิดอำนาจศาลทำการไต่สวนพยานและพิพากษาคดีละเมิดอำนาจศาลนั้น ดังนั้น การที่ผู้พิพากษาศาลชั้นต้นเป็นผู้กล่าวหาและพิพากษาคดีนี้เองจึงชอบด้วยกฎหมายแล้ว
เมื่อผู้ถูกกล่าวหาเห็นข้อความในเอกสารซึ่งมีข้อความที่แสดงการดูหมิ่น เสียดสี ใส่ร้าย ข่มขู่ผู้พิพากษา น่าจะแจ้งต่อบุคคลที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ดำเนินการตรวจสอบที่มาของเอกสาร แต่ผู้ถูกกล่าวหากลับใช้วิธีนำข้อความดังกล่าวมาเรียงเป็นคำฟ้องและแนบเอกสารดังกล่าวมาท้ายฟ้องของผู้ถูกกล่าวหาโดยไม่มีประเด็นเกี่ยวข้องกับคดีที่ฟ้อง อันเป็นการจงใจทำให้เอกสารดังกล่าวปรากฏต่อศาลและบุคคลอื่นและถูกเผยแพร่ออกไปโดยไม่จำเป็น การกระทำของผู้ถูกกล่าวหาเป็นการจงใจดูหมิ่น เสียดสี ใส่ร้าย หรือข่มขู่ผู้พิพากษาด้วยการแนบเอกสารที่มีข้อความดังกล่าวมาท้ายฟ้อง มีเจตนาประพฤติตนไม่เรียบร้อยบริเวณศาลเป็นความผิดฐานละเมิดอำนาจศาล