คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ยกที่ดิน

ที่ดิน ยกให้ ปกครอง ปรปักษ์ ยกที่ดินไม่มีหนังสือสำคัญแลบ้านเรือนให้แก่กันตามประมวลแพ่งฉะบับเก่าต้องทำเป็นหนังสือต่อเจ้าพนักงานจึงจะสมบูรณ์ที่บ้านต้องปกครองปรปักษ์มาตั้ง 9-10 ปี จึงจะได้ กรรมสิทธิ
วิธีพิจารณาแพ่ง ขัดทรัพย์

ยกที่ให้รัฐบาลทำทางเพื่อสาธารณประโยชน์ไม่ต้องจดทะเบียนต่อเจ้าพนักงานก็ได้
อาชญา ม. 336 ข้อ 2 + ล้ำทางหลวง

ที่ดิน ลงชื่อในโฉนดไม่ปรากฏเป็นอย่างอื่น สันนิษฐานว่ายกให้วิธีพิจารณาแพ่งรับมฤดกความค่าทนายความ

เจ้าของที่ดินให้ผู้อื่นออกเงินไถ่นาของตนและยกให้เป็นสิทธิเมื่อผู้ไถ่ได้ปกครองมาฝ่ายเดียวเกิน 10 ปี ได้ที่เป็นกรรมสิทธิ

ที่ดิน ยกให้โดยไม่ได้ทำหนังสือ ผู้รับให้ปกครองมา 5-6 ปี ผู้ให้ขาดกรรมสิทธิ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ม.4 ปัญหาข้อกฎหมายที่มีข้อเท็จจริงตัดบทเสียแล้วไม่จำต้องวินิจฉัยค่าทนายในเรื่องฎีกาไม่ได้

การยกที่ดินให้แก่กันต้องทำหนังสือแลจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ เจ้าของที่ดินตั้งตัวแทนไปทำสัญญายกที่ดินให้แก่ใคร เมื่อตัวแทนยังไม่ได้จัดการตามคำสั่งกรรมสิทธิยังไม่โอนไปยังผู้รับ

ที่ดินยกให้โดยไม่มีลายลักษณอักษรต้องถือว่าอยู่โดยอาศัย

ที่ดินยกให้โดยเสน่หาประมวล กฎหมายแพ่งแลพาณิชย์ใช้ได้เพียงไร

การที่จำเลยที่ 1 และ ช. ได้ร่วมกันซื้อที่ดินพิพาทมา ที่ดินพิพาทเฉพาะส่วนของจำเลยที่ 1 จึงเป็นทรัพย์สินที่ได้มาในระหว่างสมรสกับโจทก์ เป็นสินสมรส ตาม ป.พ.พ. มาตรา 1476 บัญญัติว่า สามีและภริยาต้องจัดการสินสมรสร่วมกันหรือได้รับความยินยอมจากอีกฝ่ายหนึ่งในกรณีดังต่อไปนี้ (5) ให้โดยเสน่หา และมาตรา 1480 วรรคหนึ่ง บัญญัติว่า การจัดการสินสมรสซึ่งต้องจัดการร่วมกันหรือต้องได้รับความยินยอมจากอีกฝ่ายหนึ่งตามมาตรา 1476 ถ้าคู่สมรสฝ่ายหนึ่งได้ทำนิติกรรมไปแต่เพียงฝ่ายเดียว หรือโดยปราศจากความยินยอมของคู่สมรสอีกฝ่ายหนึ่ง คู่สมรสอีกฝ่ายหนึ่งอาจฟ้องให้ศาลเพิกถอนนิติกรรมนั้นได้ กฎหมายมิได้บัญญัติให้นิติกรรมในการจัดการสินสมรสที่คู่สมรสทำไปโดยลำพังนั้น เป็นโมฆะหรือโมฆียะ บัญญัติแต่เพียงว่านิติกรรมนั้นอาจถูกเพิกถอนได้ในภายหลังเท่านั้น เมื่อศาลยังไม่มีคำพิพากษาให้เพิกถอน นิติกรรมการให้ที่ดินโดยเสน่หาระหว่างจำเลยที่ 1 กับจำเลยที่ 2 ย่อมสมบูรณ์ โจทก์ไม่จำต้องบอกล้างโมฆียะกรรมแต่อย่างใด ดังนั้น เมื่อที่ดินพิพาทจำเลยที่ 1 ได้มาระหว่างสมรสกับโจทก์จึงเป็นสินสมรส อำนาจในการจัดการสินสมรสดังกล่าว จำเลยที่ 1 และโจทก์จึงต้องจัดการร่วมกัน การที่จำเลยที่ 1 ทำนิติกรรมยกที่ดินพิพาทให้แก่จำเลยที่ 2 โดยเสน่หา โดยไม่ได้รับความยินยอมจากโจทก์ โจทก์ย่อมมีสิทธิฟ้องขอให้เพิกถอนนิติกรรมดังกล่าวได้ ตาม ป.พ.พ. มาตรา 1480 วรรคหนึ่ง

โจทก์เป็นภริยาโดยชอบด้วยกฎหมายของ พ. และได้ที่ดินพิพาทมาเมื่อปี 2520 อันเป็นเวลาภายหลังที่บรรพ 5 แห่ง ป.พ.พ. ที่ตรวจชำระใหม่ พ.ศ.2519 ใช้บังคับแล้ว ที่ดินพิพาทจึงไม่เป็นสินบริคณห์แต่เป็นสินสมรสตามบรรพ 5 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ได้ตรวจชำระใหม่ พ.ศ.2519 มาตรา 1476 (5)
พ. มีทรัพย์สินเป็นที่ดินราคาเป็นหมื่นล้านบาท เมื่อเทียบกับที่ดินพิพาททั้งสามแปลงที่ยกให้แก่จำเลยที่ 1 บุตรของ พ. กับภริยาคนก่อนซึ่งมีราคาเพียงเล็กน้อย ทั้ง พ. ก็เคยยกที่ดินให้แก่บุตรทั้งสามคนที่เกิดกับโจทก์ การยกที่ดินพิพาททั้งสามแปลงดังกล่าวให้แก่จำเลยที่ 1 จึงเป็นการยกให้แก่บุตรทุกคนอย่างเสมอกันตามกำลังทรัพย์ของผู้ยกให้ จึงเป็นการยกให้โดยเสน่หาที่พอสมควรแก่ฐานานุรูปของครอบครัวหรือตามหน้าที่ธรรมจรรยาตามมาตรา 1476 (5) แม้โจทก์จะไม่ให้ความยินยอมก็ฟ้องเพิกถอนการให้โดยเสน่หาระหว่าง พ. กับจำเลยที่ 1 ไม่ได้