คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เหตุ

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า จำเลยเป็นผู้ขับรถรางไปในถนนหลวงโดยความประมาทปราศจากความระมัดระวังอันควรเป็นวิสัยของปกติชน เป็นเหตุให้รถรางคันที่จำเลยขับชนท้ายรถโดยสารประจำทางเสียหาย ดังนี้ ย่อมเป็นฟ้องที่บรรยายเหตุแห่งการประมาทของจำเลยไว้เพียงพอ โดยเฉพาะข้อที่ว่า จำเลยขับรถด้วยความประมาทเป็นเหตุให้รถจำเลยชนท้ายรถประจำทางเสียหาย

ปัญหาที่ว่าการกระทำของจำเลยจะเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

ผู้ตายทุบหม้อข้าวเสียเพื่อมิให้มารดาจำเลยหุงข้าวให้จำเลยกินเลยเกิดทุ่มเถียงกัน ผู้ตายเอามีดฟันกระดานเรือนพูดว่าลูกดีมาเอากับพ่อ มีดหลุดมือกระเด็นไปผู้ตายกระโดดไปเก็บมีด ทันใดจำเลยคว้ามีดอีกเล่มหนึ่งแทงผู้ตาย 12 แผล ผู้ตายอยู่ได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ตาย ดังนี้ จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนโดยไม่เป็นการยั่วโทสะหรือป้องกันหรือจำเป็น

ผู้ตายกอดปล้ำจะข่มขืนทำชำเราภรรยาจำเลยแต่ได้ผละหนีไปแล้วจำเลยตามไปทำร้ายผู้ตายถึงตายดังนี้ ไม่เป็นการป้องกันแต่เป็นการกระทำโดยถูกยั่วโทสะ

พรึติการน์ที่นับว่าเปนการป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควนแก่เหตุ

จำเลยจะต้องถูกเพิ่มโทสทวีคูนตามมาตรา 74 และได้รับความปรานีลดโทสตาม ม. 59 หนึ่งไนสาม แต่ความผิดครั้งหลังที่จำเลยกะทำนี้มีโทสถึงประหารชีวิต จึงเพิ่มโทสไม่ได้ ได้แต่ลดโทส
อ้างดีกาที่ 683/2484.

จำเลยไล่ติดตามผู้ตายกับพวกซึ่งเป็นคนร้ายที่ลักกระบือของว. ไป. คนร้าย 2 คนอยู่ข้างหน้าจำเลย 4 วาเศษกำลังพากระบือไป. มีคนร้ายอีกคนหนึ่งลอบมาข้างหลังใช้ไม้ตีไหล่จำเลย 1 ที. จำเลยจึงยิงคนที่อยู่ข้างหน้าไป 1นัด ถูกผู้ตายถึงแก่ความตาย. และถูกพวกคนร้ายเข้ากลุ้มรุมตีจำเลยหมดสติ. เห็นว่าแม้จำเลยจะได้ใช้ปืนยิงไปแล้วก็ยังไม่พ้นถูกทำร้าย. ฉะนั้นถ้าจำเลยจะเพียงแต่ยิงขู่ก็คงไม่พ้นถูกทำร้ายเช่นกัน. ทั้งจำเลยก็ถูกพรรคพวกผู้ตายทำร้ายเอาก่อน. การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ.

พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นการป้องกันเกียรติยศพอสมควรแก่เหตุ

ยกฟ้อง

ยกฟ้อง