คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ขายอาหาร

การใช้สถานที่เอกชนทำการขายและสะสมอาหารโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น การกระทำแต่ละคราวย่อมเกิดเป็นความผิดได้
ในระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2505 ถึงวันที่ 9 กรกฎาคม 2505 จำเลยได้ใช้บ้านเรือนจำเลยทำการขายและสะสมอาหารโดยมิได้รับอนุญาต จำเลยได้ถูกฟ้องและศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยไปแล้ว ต่อมาในระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม 2505 ถึงวันที่ 27 ตุลาคม 2505 จำเลยได้ใช้บ้านเรือนจำเลยทำการขายและสะสมอาหารโดยมิได้รับอนุญาตอีก จำเลยจึงถูกฟ้องหาว่ากระทำผิดในครั้งหลังนี้อีก ดังนี้ การกระทำของจำเลยในครั้งหลังนี้เป็นการกระทำผิดต่างกรรมต่างวาระกับการกระทำผิดที่ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยไปแล้ว การกระทำของจำเลยไม่ใช่เป็นการกระทำครั้งเดียวคราวเดียวต่อเนื่องกันจึงไม่เป็นฟ้องซ้ำ

เช่าแผงลอยเป็นที่ขายข้าวต้ม ตั้งอยู่ที่ทางเข้าออกโรงงิ้ว มีสิ่งของสำหรับวางเครื่องขายข้าวต้ม ดังนี้ไม่มีทางจะเห็นได้ว่าใช้เป็นที่อยู่อาศัย จึงย่อมไม่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

การที่มีโรงแรมอยู่หน้าสถานีรถไฟ แล้วเจ้าของโรงแรมเช่าที่ดิน บริเวณหน้าสถานีรถไฟ เพื่อเอาอาหารจากโรงแรมไปเร่ขาย เมื่อรถไฟผ่านไปมา ของเหลือก็เอากลับไปโรงแรม ดังนี้ไม่ถือว่า ใช้ที่ดินบริเวณหน้าสถานีรถไฟนั้นเกี่ยวเนื่องกับโรงแรมในการประกอบหรือดำเนินกิจการค้าของโรงแรม จะเรียกประเมินภาษีจากเจ้าของโรงแรม ในฐานใช้ที่ดินนั้นเกี่ยวกับร้านค้าอีกไม่ได้(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 1/93)