คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
คนโดยสาร

จำเลยที่ 3 เป็นห้างหุ้นส่วนประกอบการเดินรถยนต์ขนส่งคนโดยสาร. จำเลยที่ 2 ได้นำรถคันเกิดเหตุเข้าวิ่งรับส่งคนโดยสารในเครือของจำเลยที่ 3.โดยจำเลยที่ 3 หักรายได้จากค่าโดยสารที่จำเลยที่ 2ได้รับไป 10 เปอร์เซ็นต์ 15 วันคิดกันครั้งหนึ่ง.ในวันเกิดเหตุ จำเลยที่ 1 มาขับรถดังกล่าวแทนคนขับประจำรถซึ่งเป็นลูกจ้างของจำเลยที่ 2 โดยไม่ได้รับอนุญาตจากจำเลยที่ 2. เมื่อจำเลยที่ 2-3 เป็นผู้ขนส่งคนโดยสารเพื่อบำเหน็จเป็นทางค้าปกติของตนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 608. และเหตุที่โจทก์ได้รับความเสียหายนั้นไม่ได้เกิดแต่เหตุสุดวิสัยหรือความผิดของโจทก์แต่ประการใด. จำเลยที่ 2-3 จึงต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 634. แม้จำเลยที่ 1 จะไม่ใช่ลูกจ้างของจำเลยที่ 2-3 ก็ตาม.จำเลยที่ 2-3 จะอ้างเหตุไม่ต้องรับผิดหาได้ไม่.

ผู้ควบคุมเรือกำปั่นยนต์มาจากต่างประเทสมาถึงตำบนปากพนังได้ไช้เรือนั้นรับคนโดยสารจากเรือที่จอดหยู่ที่ปากพนัง ส่งคนโดยสานนั้นขึ้นที่ตลาดปากพนัง ดั่งนี้ไม่มีความผิดตาม ม.7(1)
คำว่า คนโดยสานตามมาตรา 7(1) เพ็งเล็งถึงคนโดยสานที่มาจากต่างประเทส.

ผู้ควบคุมเรือกำปั่นยนต์มาจากต่างประเทศมาถึงตำบลปากพนังได้ใช้เรือนั้นรับคนโดยสารจากเรือที่จอดอยู่ที่ปากพนัง ส่งคนโดยสารนั้นขึ้นที่ตลาดปากพนัง ดั่งนี้ ไม่มีความผิดตามมาตรา 7(1) คำว่า"คนโดยสาร"ตามมาตรา 7(1) เพ่งเล็งถึงคนโดยสารที่มาจากต่างประเทศ