คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ฆ่าสัตว์

เนื้อกระบือที่จำเลยมีไว้เพื่อจำหน่ายเป็นเนื้อของกระบือที่ได้รับอนุญาตให้ฆ่าโดยถูกต้อง แต่มิได้ฆ่าภายในกำหนดเวลาตามที่กำหนดไว้ในใบอนุญาตตาม พ.ร.บ.ควบคุมการฆ่าสัตว์และจำหน่ายเนื้อสัตว์ พ.ศ. 2502 มาตรา 8 กำหนดให้ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ฆ่าสัตว์จะต้องฆ่าสัตว์นั้นตามวันเวลาระหว่างที่ระบุไว้ในใบอนุญาตแสดงให้เห็นว่ากฎหมายกำหนดให้พนักงานเจ้าหน้าที่กำหนดวันเวลาที่จะฆ่าไว้ในใบอนุญาต การฆ่าสัตว์จึงต้องปฏิบัติตามที่ระบุไว้ในใบอนุญาต จึงจะถือเป็นการปฏิบัติโดยชอบด้วยกฎหมาย เมื่อกระบือมิได้ฆ่าตามวันและระหว่างเวลาที่ระบุไว้ในใบอนุญาต ถือได้ว่ามิได้ฆ่าโดยชอบด้วยกฎหมาย เนื้อกระบือที่จำเลยมีไว้เพื่อจำหน่ายจึงเป็นเนื้อสัตว์ที่ฆ่าโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยย่อมมีความผิดตาม พ.ร.บ.ควบคุมการฆ่าสัตว์และจำหน่ายเนื้อสัตว์ พ.ศ. 2502มาตรา 16,19.

โทษปรับฐานฆ่าสัตว์ไม่รับอนุญาตตามมาตรา 18 พระราชบัญญัติควบคุมการฆ่าสัตว์และจำหน่ายเนื้อสัตว์ พ.ศ. 2502 ไม่มีข้อความบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่นอันจะแสดงให้เห็นว่า ไม่ต้องการให้นำบทบัญญัติในภาค 1 แห่งประมวลกฎหมายอาญามาใช้ ในกรณีความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ จึงต้องนำประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 31 มาใช้บังคับแก่โทษปรับตามพระราชบัญญัตินี้ด้วย ฉะนั้น แม้กฎหมายให้ลงโทษปรับเรียงตัวสัตว์ที่ฆ่า เมื่อมีผู้กระทำผิดหลายคนในความผิดอันเดียวกัน ศาลก็ต้องลงโทษปรับเรียงตามรายตัวบุคคลด้วย โดยปรับจำเลยแต่ละคนเรียงตามรายตัวสัตว์ที่ร่วมกันฆ่า

โทษปรับฐานฆ่าสัตว์ไม่รับอนุญาตตามมาตรา 18 พระราชบัญญัติควบคุมการฆ่าสัตว์และจำหน่ายเนื้อสัตว์ พ.ศ. 2502 ไม่มีข้อความบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่นอันจะแสดงให้เห็นว่า ไม่ต้องการให้นำบทบัญญัติในภาค 1 แห่งประมวลกฎหมายอาญามาใช้ ในกรณีความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ จึงต้องนำประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 31 มาใช้บังคับแก่โทษปรับตามพระราชบัญญัตินี้ด้วย ฉะนั้น แม้กฎหมายให้ลงโทษปรับเรียงตัวสัตว์ที่ฆ่า เมื่อมีผู้กระทำผิดหลายคนในความผิดอันเดียวกัน ศาลก็ต้องลงโทษปรับเรียงตามรายตัวบุคคลด้วย โดยปรับจำเลยแต่ละคนเรียงตามรายตัวสัตว์ที่ร่วมกันฆ่า

ในกรณีที่จำเลยฆ่ากระบือโดยไม่ได้รับอนุญาต อันเป็นผิดตาม พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ นั้นอัยการมีอำนาจขอให้ศาลสั่งจ่ายสินบลแก่ผู้แจ้งความรับสินบลนำจับมาในฟ้องได้ และเป็นหน้าที่ของศาลจะต้องสั่งแบ่งค่าปรับให้เป็นส่วนค่าสินบลนำจับไว้ตามมาตรา 3 ตอนท้าย แห่ง พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ ( ฉบับที่3 ) พ.ศ. 2490

จำเลยฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์วันที่ 12 พฤษภาคม 2491 โจทก์ยื่นฎีกาเมื่อวันที่ 12 มิถุนายน 2491 จึงยังอยู่ในกำหนดที่โจทก์จะยื่นฎีกาได้
การฆ่าสุกรก่อน วันที่ระบุไว้ในใบอนุญาต ต้องมีความผิดตาม พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ 2488 มาตรา 12. ไม่ใช่มาตรา 11
ว.จำเลยเป็นพนักงานเทศบาลประจำโรงฆ่าสัตว์ของเทศบาล ไม่มีหน้าที่เกี่ยวกับออกใบอนุญาตให้ฆ่าสัตว์แต่อย่างใด ว.จำเลยได้แก้วันที่ในใบอนุญาต โดย จ.จำเลยเทศมนตรีซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาสั่งให้แก้ ดังนี้ ถือได้ว่า ว.จำเลยได้ทำตามคำสั่งของเจ้าพนักงาน ซึ่งตนอยู่ในบังคับบัญชา โดยเชื่อว่าเป็นการชอบและมีเหตุผลอันสมควร ไม่ควรรับอาญา ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 52 (2).

จำเลยหลายคนที่กระทำผิดพ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ซึ่งกฎหมายให้ปรับเรียงตัวสัตว์นั้น ศาลจะปรับจำเลยรวมกันหรือปรับเรียงตัวจำเลยก็ได้ เมื่อจำนวนค่าปรับแต่ละคนไม่เกินอัตราโทษขั้นสูงที่กฎหมายกำหนดไว้เรียงตัวสัตว์
กรณีที่จำเลยมีเหตุในส่วนตัวต่างกัน เช่นบางคนจะต้องลดโทษให้ ฐานรับสารภาพ ดังนี้ศาลควรแยกปรับเรียงตัวจำเลย (อ้างฎีกาที่ 1761/2492)

ตาม พ.ร.บ.อากรการฆ่าสัตว์ กฎหมายให้ปรับตามจำนวนตัวสัตว์ที่ฆ่า ไม่ใช่เรียงตามตัวผู้กระทำผิด
(อ้างฎีกาที่ 106/2476)
เมื่อศาลปรับจำเลยในการฆ่าสัตว์ โดยมิได้รับอนุญาต และจำเลยรับโทษครบแล้ว เมื่อโจทก์ฟ้องจำเลยอื่นขึ้นมาอีก ศาลได้แต่พิพากษาปรับจำเลยคดีหลังรวมกับจำเลยในคดีก่อนแล้วให้ปล่อยตัวไป

ตามพ.ร.บ.อากรการฆ่าสัตว์ กฎหมายให้ปรับตามจำนวนตัวสัตว์ที่ฆ่า ไม่ใช่เรียงตามตัวผู้กระทำผิด (อ้างฎีกาที่ 106/2476)
เมื่อศาลปรับจำเลยในการฆ่าสัตว์ โดยมิได้รับอนุญาต และจำเลยรับโทษครบแล้ว เมื่อโจทก์ฟ้องจำเลยอื่นขึ้นมาอีกศาลได้แต่พิพากษาปรับจำเลยคดีหลังรวมกับจำเลยในคดีก่อนแล้วให้ปล่อยตัวไป

ฆ่าสุกรในระหว่างเวลาใช้ พ.ร.บ.ฆ่าขายโคกระบือแพะแกะและสุกร พ.ศ.2481 คดีมาถึงศาลฎีกาเมื่อใช้ พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 นั้น ปัญหาในเรื่องริบทรัพย์ศาลต้องใช้ พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 ซึ่งให้ฆ่าสัตว์โดยได้รับอนุญาต ฉะนั้นทรากสัตว์ที่ฆ่าริบไม่ได้.

ฆ่าสุกรในระหว่างเวลาใช้ พระราชบัญญัติฆ่าขายโคกระบือแพะแกะและสุกรพ.ศ.2481 คดีมาถึงศาลฎีกาเมื่อใช้ พระราชบัญญัติอากรฆ่าสัตว์พ.ศ.2488 นั้น ปัญหาในเรื่องริบทรัพย์ศาลต้องใช้พระราชบัญญัติอากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 ซึ่งให้ฆ่าสัตว์โดยได้รับอนุญาต ฉะนั้นซากสัตว์ที่ฆ่าริบไม่ได้