คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
บริโภค

เทศบัญญัติ ฯ ข้อ 5 มีความว่า ห้ามมิให้ผู้ใดตั้งหรือใช้สถานที่เอกชนแห่งใดเป็นที่ขายอาหารหรือน้ำแข็ง หรือทำ หรือประกอบ หรือปรุงและสะสมอาหารหรือน้ำแข็งสำหรับขายให้บุคคลบริโภคภายในเขตเทศบาลเมืองกระบี่เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่น
จำเลยขายน้ำแข็งให้แก่พวกเรือประมง เพื่อเอาไปแช่ปลาสด ไม่ต้องขออนุญาตตามเทศบัญญัติดังกล่าว

คำว่าข้าวเปลือกใน พระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าวมุ่งหมายถึงข้าวเปลือกที่จะนำไปสีเป็นข้าวสารให้มนุษย์ใช้เป็นอาหารบริโภคได้
ข้าวเปลือกที่แปรสภาพไปจนใช้เป็นอาหารสำหรับมนุษย์ไม่ได้แล้วไม่อยู่ในความควบคุมของพระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว

การฆ่าโคทิ้งมิได้ตั้งใจเอาเป็นอาหาร ก็เป็นผิดฐานฆ่าโคโดยไม่ได้รับอนุญาต
แกล้งฆ่าโคเขาทิ้งโดยไม่เอาเป็นอาหาร เป็นผิดฐานทำให้เสียทรัพย์และฐานฆ่าโคด้วย แต่เป็นความผิดกะทงเดียว ศาลลงโทษตามบทหนัก
ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยมีความผิด 2 บท แม้ไม่ได้ลงโทษตามบทเบาด้วย จำเลยก็ฎีกาว่าไม่มีผิดตามบทเบานั้นได้

การฆ่าโคทิ้งมิได้ตั้งใจเอาเป็นอาหาร ก็เป็นผิดฐานฆ่าโคโดยไม่ได้รับอนุญาต
แกล้งฆ่าโคเขาทิ้งโดยไม่เอาเป็นอาหาร เป็นผิดฐานทำให้เสียทรัพย์และฐานฆ่าโคด้วย แต่เป็นความผิดกระทงเดียวศาลลงโทษตามบทหนัก
ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยมีความผิด 2 บท แม้ไม่ได้ลงโทษตามบทเบาด้วย จำเลยก็ฎีกาว่าไม่มีผิดตามบทเบานั้นได้

ที่จะเปนผิดถานทำไห้เสียทรัพย์นั้น นอกจากการกะทำจนเกิดเสียหายแล้ว จะต้องมีเจตนาแกล้งทำลายทรัพย์ของเขาไห้ชำรุดเสียหายไปด้วย
(อ้างดีกาที่ 301/2476)
ลักเป็ดมาเพื่อจะค่าแกงกินย่อมไม่มีผิดถานทำไห้เสียทรัพย์

สิทธิเรียกร้องตามสัญญาซื้อขายที่ไม่เข้าข้อยกเว้นตาม ป.พ.พ. มาตรา 193/34 (1) ตอนท้าย ต้องเป็นการซื้อขายเพื่อบริโภคของลูกหนี้เองโดยไม่เกี่ยวข้องกับกิจการหรือธุรกิจหลักของลูกหนี้ เมื่อจำเลยเป็นตัวแทนจำหน่ายสินค้าให้โจทก์ในประเทศไทย กิจการของจำเลยคือการซื้อและรับมอบสินค้ามาขายต่อให้แก่ลูกค้าการที่จำเลยซื้อสินค้าจากโจทก์เพื่อขายต่อ ย่อมเป็นการที่ได้ทำเพื่อกิจการของจำเลยซึ่งเป็นฝ่ายลูกหนี้นั้นเองอันเข้าข้อยกเว้นตอนท้ายของมาตรา 193/34 (1) สิทธิเรียกร้องของโจทก์ในการเรียกค่าสินค้าจากจำเลยจึงไม่ได้มีกำหนดอายุความ 2 ปี ตาม ป.พ.พ. มาตรา 193/34 (1) แต่มีกำหนดอายุความ 5 ปี ตาม ป.พ.พ. มาตรา 193/33 (5)
ราคาสินค้าพิพาทกำหนดเป็นเงินปอนด์สเตอร์ลิง โจทก์จึงฟ้องขอให้ชำระหนี้เป็นเงินปอนด์สเตอร์ลิงได้ แต่จำเลยมีสิทธิจะส่งใช้หนี้ดังกล่าวเป็นเงินไทยก็ได้ โดยให้คิดอัตราแลกเปลี่ยนเงิน ณ สถานที่และในเวลาที่ใช้เงินตาม ป.พ.พ. มาตรา 196