คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ประจำที่

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยใช้เครื่องมือประจำที่ทำการจับสัตว์น้ำในที่สาธารณะประโยชน์ โดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ปรากฏว่า แพสดุ้งใหญ่ที่จำเลยใช้ทำการจับปลา มีลักษณะเป็นแพถ่อเคลื่อนที่ไปมาได้ เวลาทำการจับปลาตามปกติก็ไม่ต้องลงหลักปัก ผูก ขึงรั้งถ่วง หรือใช้วิธีอื่นให้แพอยู่กับที่ เพราะตามปกติจับปลาในที่น้ำนิ่ง และตามข้อเท็จจริงที่ศาลฟังมาก็ไม่ปรากฏว่าจำเลยได้ลงหลักปักผูกแพให้อยู่กับที่ในเวลาทำการประมง ในลักษณะอันจะพอให้ถือได้ว่าเป็นเครื่องมือประจำที่ ดังนี้ คดียังไม่พอจะชี้ขาดว่าจำเลยได้ใช้เครื่องมือประจำที่ ทำการประมงดังฟ้อง ศาลต้องพิพากษายกฟ้อง

กฎกระทรวงว่าด้วยวิธีจัดการและตั้งอัตราเป็นเงินอากรค่าน้ำตามความใน พรบ อากรค่าน้ำ ร.ศ. 120 ลงวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2456 ข้อ 14 23 เครื่องมือจับสัตว์น้ำประจำที่ต่อท้ายกฎ ฯ ว่าด้วยวิธีจัการและตั้งอัตราเก็บเงินอากรค่าน้ำตามความใน พรบ อากรค่าน้ำ ร.ศ. 120 ลงวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2456 นั้น เป็นเรื่องกำหนดจำนวนอากรต่างหาก หาได้จำกัดว่าเครื่องมือจับสัตว์ประจำปีที่จำนวน กำหนดแต่เพียงเท่านั้นไม่ อ้างฎีกาที่ 282/2466