คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ประมวลแพ่ง

โจทก์จำเลยพิพาทกันเรื่องคูที่กั้นเขตระหว่างที่ว่าเป็นของตนแต่นำสืบให้เห็นโดยชัดเจนไม่ได้ว่าเป็นของใคร
ก็ต้องใช้บทสันนิษฐานของประมวลแพ่งฯ มาตรา1344 คือถือว่าคู่ความเป็นเจ้าของคูร่วมกันตัดสินให้เป็นเจ้าของคนละครึ่ง

ทำสัญญาขายฝากที่ดินก่อนให้ประมวลแพ่ง ฯ จะสืบว่าเปนการจำนำไม่ได้ ต้องห้ามตามมาตรา 94 แห่งวิธีพิจารณาความแพ่งโดยอาศัยมาตรา 3 แห่ง พ.ร.บ.ให้ใช้ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.3
ฟ้องขอให้ไถ่ถอนที่ดินที่ขายฝากคดีโจทก์ย่อมไม่มีประเด็นในเรื่องปกครองปรปักษ์ตาม ป.ม.แพ่ง ม.1382
ฟ้องขอไถ่ที่ดินที่ขายฝากถือว่าเปนคดีไม่มีทุนทรัพย์
อ้างดีกาที่ 483/248+

เมื่อเรือกลไฟของจำเลยโยงเรือเหมาและทำไห้เรือที่โยงนั้นล่ม คดีย่อมเข้ามาตรา 437 ซึ่งจำเลยต้องรับผิดเพื่อการเสียหายอันเกิดแก่เรือที่โยงนั้น เรือที่ถูกโยงจะเปนเรืออะไรไม่เปนข้อวินิฉัย
เจ้าของข้าวจ้างผู้อื่นบันทุกข้าว เจ้าของเรือจ้างเรือกลไฟจูงเมื่อเรือบันทุกข้าวล่ม เจ้าของข้าวฟ้องเรียกค่าเสียหายจากเจ้าของเรือกลไฟถานละเมิดได้.

การแลกเปลี่ยนที่นาซึ่งไม่มีหนังสือสำหรับที่แต่อย่างใดแก่กันนั้น ย่อมทำได้โดยต่างฝ่ายต่างสละมอบสิทธิครอบครองให้แก่กัน มิพักต้องทำเป็นหนังสืออย่างแลกเปลี่ยนกรรมสิทธิ์ที่ดินตามประมวลแพ่งฯ ม.519 และ 456

ความสมบูรณ์ของพินัยกรรม์ที่ทำขึ้นก่อนวันประกาศใช้ พ.ร.บ.ว่าด้วยการทำพินัยกรรม์ พ.ศ.2475 แต่เป็นเวลาภายหลังที่ใช้ประมวลแพ่งฯ บรรพ 1 แล้ว แบบแพ่งพินัยกรรม์ต้องเป็นไปตามกฎหมายเก่า แต่ลายมือชื่อของผู้ทำพินัยกรรม์ต้องตกอยู่ในบังคับแห่งมาตรา 9 มิเช่นนั้นพินัยกรรม์นั้นไม่สมบูรณ์
เมื่อพะยานผู้ลุกนั่งในพินัยกรรม์ไม่ได้เบิกความรับรองว่าลายพิมพ์นิ้วมือว่าเป็นลายพิมพ์นิ้วมือของผู้ทำพินัยกรรม์แล้ว ก็ถือว่าไม่มีพะยานรับรองลายพิมพ์นิ้วมือ

ฎีกาในข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ามาแล้วในศาลชั้นล่างนั้น จะยกขึ้นมาโต้เถียงในชั้นฎีกาไม่ได้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้
ที่ว่าจะเรียกเอาดอกเบี้ยค้างส่งเกินกว่า 5 ปีไม่ได้ตามประมวลแพ่งฯ ม.166 นั้นหมายถึงดอกเบี้ยที่ค้างมาแล้วก่อนฟ้อง ดอกเบี้ยที่คิดเอาตั้งแต่วันฟ้องต่อไปจนกว่าจะใช้เงินเสร็จไม่ใช่เป็นดอกเบี้ยค้างส่งตามความหมายในมาตรานี้ ศาลตัดสินให้ใช้แก่เจ้าหนี้ได้

ในคดีที่เจ้ามฤดกมรณะก่อนวันใช้ประมวลแพ่งฯ พรรพ 2 จะนำบทบัญญัติในประมวลบรรพนั้นมาใช้บังคับมิได้
ตรัสติที่ตั้งขึ้นก่อนวันใช้ประมวลแพ่งฯ บรรพ 6 ย่อมมีผลสมบูรณ์ใช้ได้ โดยกฎหมายสยามรับเอาหลักกฎหมายอังกฤษเรื่องวิธีการตั้งตรัสต์มาใช้เท่าที่ไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชนและถือว่าเป็นส่วนหนึ่งแห่งกฎหมายสยาม
การตั้งตรัสต์โดยไม่มีกำหนดเวลานั้นไม่เป็นโมฆะเสียเปล่าไป แต่กำหนดระยะเวลามีผลแห่งตรัสต์จะสิ้นสุดลงเมื่อสิ้นชีวิตผู้รับประโยชน์ตามพินัยกรรมคนท้ายที่สุดที่มีชีวิตอยู่ในขณะผู้ทำพินัยกรรมตายและอีก 20 ปี ต่อแต่นั้นไป
โมฆะกรรมนั้นจะให้สัตยาบันมิได้, นิติกรรมที่มีกำหนดเวลาเกินกำหนดในกฎหมายนั้นไม่เป็นโมฆะเสียทีเดียว แต่ถือว่านิติกรรมฉะบับนั้นมีผลเพียงเท่าที่ระยะเวลาในกฎหมายกำหนดไว้

บุตร์บุญธรรมก่อนใช้ประมวลแพ่ง ฯ บรรพ 5 ซึ่งผู้รับบุตร์บุญธรรมมิได้จดทะเบียนเป็นบุตร์บุญธรรมตามมาตรา 1585 แห่งประมวลแพ่ง ฯ ไม่มีสิทธิได้รับมฤดกของผู้รับบุตร์บุญธรรมซึ่งถึงแก่ความตายภายหลังที่ใช้บรรพ 5 แล้ว

ของหมั้นก่อนประมวลแพ่ง ฯ บรรพ5 แม้หญิงตายชายก็ไม่มีสิทธิเรียกคืนจากบิดามารดาหญิง

ภาระจำยอมที่เกิดขึ้นก่อนวันใช้ประมวลแพ่งฯ บรรพ 4 จะนำอายุความตาม ม.1399 มาใช้บังคับมิได้