คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ปลอมแปลงหนังสือ

จำเลยเป็นเสมียนเทศบาลสังกัดในแผนกสมุหบัญชี มีหน้าที่รับเงินภาษีอากรต่างๆ ที่ผู้มีหน้าที่นำมาชำระ ว. ฝากเงินจำเลยมาชำระค่าภาษีโรงเรือน จำเลยเอาเงินใช้เสียแล้วใช้ปลายขั้วแบบพิมพ์ใบเสร็จรับเงินของเทศบาลที่เหลือใช้จากปีก่อนมากรอกข้อความว่า ว. ได้ชำระภาษีโรงเรือนแล้วจำเลยลงชื่อตนเองในช่องผู้รับเงินและพนักงานเก็บภาษี ซึ่งจำเลยจะเซ็นชื่อช่องพนักงานเก็บภาษีไม่ได้ เพราะไม่ได้รับแต่งตั้งเป็นพนักงานเก็บภาษีดังนี้ เป็นการแสดงชัดแจ้งว่าเจตนากระทำเทียมให้หลงเชื่อว่าเป็นใบเสร็จอันแท้จริงจำเลยย่อมมีผิดฐานปลอมหนังสือตามมาตรา 225
(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 14/92)

หนังสือมอบฉันทะให้โอนกรรมสิทธิ์ที่ดิน เป็นหนังสือสำคัญตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 224
การใช้หนังสือปลอมอันจะเป็นผิดตามมาตรา 227 ต้องเป็นการนำหนังสือที่ผู้อื่นปลอมมาใช้ ถ้าตนปลอมขึ้นเองแล้วเอาไปใช้ด้วย ไม่เป็นผิดตามมาตรา 227
ความผิดฐานปลอมหนังสือตาม มาตรา 224 มีอายุความฟ้องร้องภายใน5 ปี

+เพื่อไห้คนหนึ่งทำหนังสือ+สำเหร็ด แม้อีกคนหนึ่งไม่+มือทำปลอมหนังสือด้วย ก็คงมีความผิดถานเปนตัวการด้วยกัน.

ฟ้องหาว่าปลอมหนังสือ ใช้หนังสือปลอม ตามรูปเรื่องที่ว่าจำเลยออกใบอนุญาตไพ่จากปลายขั้วที่แท้ก็มี จากปลายขั้วที่ปลอมก็มี โดยกล่าวฟ้องว่าจำเลยออกใบอนุญาตไพ่ปลอมโดยไม่มีต้นขั้ว แต่บางคราวได้เขียนต้นขั้วในแบบพิมพ์ที่แท้จริงและฉีกเอาปลายขั้วที่แท้จริงนั้นใช้ออกใบอนุญาตอื่นโดยไม่มีต้นขั้วต่อไป ถ้าลำพังแต่อ่านฟ้องกับบัญชีของกลางท้ายฟ้องแล้วไม่แจ้งชัดว่าต้องหาว่าปลอมฉบับไหน หรือใช้หนังสือปลอมฉบับไหน มิได้กล่าวให้เข้าใจข้อหาได้ ดังนี้ เป็นฟ้องเคลือบคลุม. ฟ้องหาว่าจำเลยยักยอกค่าใบอนุญาตไพ่ 800 บาทเศษ โดยไม่ได้บรรยายว่ายักยอกค่าใบอนุญาตไพ่รายใด ใครเป็นผู้ได้รับใบอนุญาต แต่ดูฟ้องประกอบกับบัญชีท้ายฟ้องพอทราบได้ว่าจำเลยต้องหาว่ายักยอกตามที่มีหลักฐานตามบัญชี และศาลลงโทษเฉพาะรายที่พิพาทได้ความนี้ รายอื่นมิได้ลงโทษ เพียงเท่านี้ไม่กระทำให้เป็นฟ้องเคลือบคลุม โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยยักยอกมาก เมื่อพิจารณาได้ความว่ายักยอกแต่น้อยกว่าที่หา ก็ไม่เข้าเกณฑ์ที่ว่าทางพิจารณาต่างกับฟ้อง

เอกชนไม่มีอำนาจฟ้องตามพ.ร.บ.การพิมพ์ เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับระเบียบควบคุมการพิมพ์โดยฉะเพาะ. ผู้พิมพ์ซึ่งไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิไม่มีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องผู้ละเมิดสิขสิทธิหนังสือนั้น. ศาลไม่อนุญาตให้คู่ความสืบพะยานเพิ่มเติมได้ ไม่ผิดต่อประมวลวิธีพิจารณา เพราะเป็นการใช้ดุลพินิจ จำเลยพิมพ์หนังสือของผู้เสียหายอันเป็นการละเมิดลิขสิทธิ และประทับตราปลอมดวงตราของผู้เสียหายในหนังสือนี้ ผิดฐานละเมิดลิขสิทธิกะทงหนึ่งด้วย และฐานปลอมหนังสืออีกกะทงหนึ่งด้วย

ผู้ที่เคยเป็นครูใหญ๋โรงเรียนประชาบาลและเป็นผู้ออกใบสุทธินั้นแม้พ้นจากตำแหน่งครูใหญ่แล้ว ก็ทำใบสุทธิใหม่แทนใบสุทธิเดิมได้ ไม่เป็นปลอมหนังสือและแม้ใบสุทธิใหม่จะใส่ชื่อนักเรียนตามชื่อที่เปลี่ยนใหม่ ก็ไม่เป็นปลอมหนังสือ

แก้น้อย ศาลชั้นต้นลงโทษตาม ม.223-73 จำคุก 1 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตาม ม.227-73 แต่คงให้จำคุกตามศาลเดิม เป็นการแก้ไขเล็กน้อย ปัญหาที่ว่าจำเลยเพียงแต่ใช้หนังสือโดยรู้ว่าปลอมหรือจำเลยปลอมขึ้นเองนั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง