คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
รับทรัพย์

พฤติการณ์ที่จำเลยรับเป็ดของกลางจำนวนมากถึง 1,000 ตัวไว้จาก ป. โดยไม่มีข้อตกลงในการซื้อขายหรือฝากเลี้ยงกันในลักษณะใดนั้น ถือได้ว่าเป็นการรับไว้โดยประการใด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357 จำเลยที่ 3 ฎีกาว่า รับเป็ดของกลางไว้โดยไม่รู้ว่าเป็นทรัพย์ที่ได้มาจากการกระทำผิดฐานลักทรัพย์ เป็นการฎีกาโต้แย้งในปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ไขคำพิพากษาศาลชั้นต้นเพียงเล็กน้อย จึงเป็นฎีกาที่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรก.

จำเลยลักใบยาโดยใช้ ร.และก.ขนไปร. ก.ไม่รู้ไม่ได้ร่วมทำผิด จำเลยเป็นผู้ลักทรัพย์ ไม่ใช่ใช้ให้ร.ก.ทำผิดคำของร.ก.มีน้ำหนักให้รับฟังได้

รับทรัพย์ของเขาเพื่อเอาไปขาย ไม่ใช่เป็นสัญญาฝากทรัพย์และไม่ใช่ตัวแทนค้าต่าง จะยกอายุความเรื่องฝากทรัพย์มาใช้บังคับไม่ได้

ทำหนังสือขึ้นฉะบับหนึ่งอ้างว่าเป็นของผู้อื่น แล้วเอามาอ่านให้ผู้หนึ่งฟังข้อความในหนังสือนั้นมีว่าให้จัดหาเงินมาให้แก่ผู้ที่ถูกอ้างว่าเป็นเจ้าของหนังสือนั้นมิฉะนั้นจะถูกทำร้ายดังนี้ ต้องมีความผิดฐานปลอมหนังสือ ในเรื่องความผิดฐานกรรโชกนั้นจะต้องเป็นการขู่ให้เขาสัญญาและผู้ถูกขู่จะต้องรับสัญญาว่าจะส่งทรัพย์ให้แก่ผู้ใดผู้หนึ่ง ถ้าผู้ถูกขู่มิได้รับสัญญาอย่างใด ผู้ขู่ก็ยังหามีความผิดฐานกรรโชกไม่

รับเงินแลตั๋วจำนำโดยรู้อยู่ได้มาจากการจำนำทรัพย์ที่ทำการ+ทรัพย์เขามา ไม่มีผิดฐานรับของโจร

อย่างไรเรียกว่าได้รับทรัพย์ไว้โดยรู้สึกว่าเปนของได้มาจากการกระทำผิด