คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
วิ่งราว

จำเลยขอแลกธนบัตรใบละ 100 บาทจากผู้เสียหาย ๆ นับเงินย่อยให้จำเลยแต่โดยความพลั้งเผลอได้ให้ใบละ 100 บาทที่ขอแลกปนไปด้วย จำเลยรับเงินรวมไปแล้วขึ้นรถจักรยานสองล้อที่มานั้นไปพ้นร้านผู้เสียหาย ผู้เสียหายเรียกให้หยุดไม่หยุด ดังนี้ จะลงโทษฐานลักทรัพย์หรือวิ่งราวไม่ได้เพราะไม่ใช่เป็นเรื่องที่จำเลยเอาไปโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าทรัพย์

จำเลยขอแลกธนบัตรใบละ 100 บาทจากผู้เสียหาย ผู้เสียหายนับเงินย่อยให้จำเลยแต่โดยความพลั้งเผลอได้ให้ใบละ 100 บาทที่ขอแลกปนไปด้วย จำเลยรับเงินรวมไปและขึ้นรถจักรยานสองล้อที่มานั้นไปพ้นร้านผู้เสียหาย ผู้เสียหายเรียกให้หยุดไม่หยุด ดังนี้ จะลงโทษฐานลักทรัพย์หรือวิ่งราวไม่ได้เพราะไม่ใช่เป็นเรื่องที่จำเลยเอาไปโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าทรัพย์

อย่างไรเรียกว่าสมคบกัน
ฟ้องขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์ตาม ม.293 พิจารณาได้ความว่าวิ่งราวตาม ม.297 ลงโทษได้

เพียงแต่ไปด้วยแก้ววิ่งหนีมาพร้อมกันยังไม่เปนสมคบ

กระชากศร้อยคอเจ้าทรัพย์ขาด เจ้าทรัพย์จับไว้ได้ จำเลยเข้าแกะมือแย่งเอาไปได้ดังนี้ มีผิดฐานวิ่งราว

วิ่งราวเจ้าทรัพย์วางของไว้ต่อหน้าบุตร์แล้วออกไปจำเลยคว้าได้แล้ววิ่งหนี วิธีพิจารณาอาญา ลงโทษไม่หนักกว่าที่ขอพ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหากฎหมาย

มีพรรคพวกแย่งทรัพย์ของเขาพาหนีไปต่อหน้ามีผิดฐานลักทรัพย์ตาม ม.293 ข้อ 11 วิธีพิจารณาอาญา ความผิดฐานวิ่งราวกับฐานลักทรัพย์เปนประเภทเดียวกัน การกระทำผิดกฎหมายหลายบท ให้ใช้บทที่หนักลงโทษฟ้องว่าชิงพิจารณาได้ความว่าวิ่งราวโดยมีพรรคพวกลงโทษได้

กระซากสร้อยคอเขาแล้วไม่วิ่งหนี เปนผิดฐานลักทรัพย์ ไม่ใช่วิ่งราว วิธีพิจารณาอาญา ฟ้องวิ่งราวได้ความว่าลักทรัพย์ลงโทษได้

วิ่งราว

การที่จำเลยโยนโทรศัพท์เคลื่อนที่ของผู้เสียหายลงไปที่ชานพักบันได จำเลยย่อมเล็งเห็นได้ว่าโทรศัพท์เคลื่อนที่ของผู้เสียหายอาจจะเกิดความเสียหายได้ เมื่อไม่ปรากฏว่าโทรศัพท์เคลื่อนที่ของผู้เสียหายได้รับความเสียหาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดฐานพยายามทำให้เสียทรัพย์ และแม้โจทก์จะมิได้ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยในความผิดฐานนี้ แต่ความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ก็มีความผิดฐานลักทรัพย์ซึ่งเป็นความผิดเกี่ยวกับทรัพย์รวมอยู่ด้วย จึงถือไม่ได้ว่าข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในทางพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงดังที่กล่าวในฟ้อง เมื่อไม่ปรากฏว่าจำเลยหลงต่อสู้ ศาลจึงมีอำนาจลงโทษจำเลยในความผิดฐานพยายามทำให้เสียทรัพย์ตามที่พิจารณาได้ความได้ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 192 วรรคสาม