คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
สถานีรถไฟ

โรงเรือนและที่ดินซึ่งเป็นสถานีบรรจุและแยกสินค้ากล่องที่ลาดกระบังเป็นทรัพย์สินของการรถไฟแห่งประเทศไทย โจทก์ได้รับสัมปทานดำเนินกิจการจากการรถไฟแห่งประเทศไทย การดำเนินกิจการดังกล่าวเชื่อมต่อกับท่าเรือพาณิชย์แหลมฉบัง เพื่อสนับสนุนกิจการนำเข้าและส่งออกของประเทศและการเติบโตของท่าเรือพาณิชย์แหลมฉบัง โดยคิดค่าบริการจากผู้ที่ใช้บริการ การดำเนินกิจการของสถานีบรรจุและแยกสินค้ากล่องของโจทก์จึงเป็นการดำเนินธุรกิจอันเกี่ยวกับการขนส่งของรถไฟคือการรับขนส่งสินค้าตามมาตรา 6 (2) และมาตรา 9 (7) แห่ง พ.ร.บ.การรถไฟแห่งประเทศไทย พ.ศ.2494 ดังนั้น สถานีบรรจุและแยกสินค้ากล่องตามฟ้องจึงเป็นทรัพย์สินของการรถไฟแห่งประเทศไทยที่ใช้ในกิจการของรถไฟโดยตรง ได้รับยกเว้นไม่ต้องเสียภาษีโรงเรือนและที่ดินตามมาตรา 9 (2) แห่ง พ.ร.บ.ภาษีโรงเรือนและที่ดิน พ.ศ.2475
โจทก์ไม่มีหน้าที่ต้องชำระภาษีโรงเรือนและที่ดินตามที่ได้ชำระแทนการรถไฟแห่งประเทศไทยไป โจทก์จึงชอบที่จะฟ้องบังคับให้กรุงเทพมหานครจำเลยที่ 1 คืนเงินดังกล่าวแก่โจทก์ได้ กรณีไม่อยู่ในบังคับ พ.ร.บ.ภาษีโรงเรือนและที่ดิน พ.ศ.2475 มาตรา 26 ที่จะต้องยื่นคำร้องขอให้พิจารณาการประเมินนั้นใหม่

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตามกฎหมายลักษระอาญามาตรา 294 และกล่าวว่าเหตุเกิดที่สถานีบุรีรัมย์ อันเป็นที่จอดรถไฟดังนี้ ย่อมเป็นที่เข้าใจได้แล้วว่า เป็นการฟ้องหาว่าลักทรัพย์ในที่จอดรพไฟ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 294 และกล่าวว่าเหตุเกิดที่สถานีบุรีรัมย์ อันเป็นที่จอดรถไฟดังนี้ ย่อมเป็นที่เข้าใจได้แล้วว่า เป็นการฟ้องหาว่าลักทรัพย์ในที่จอดรถไฟ

การที่มีโรงแรมอยู่หน้าสถานีรถไฟ แล้วเจ้าของโรงแรมเช่าที่ดิน บริเวณหน้าสถานีรถไฟ เพื่อเอาอาหารจากโรงแรมไปเร่ขาย เมื่อรถไฟผ่านไปมา ของเหลือก็เอากลับไปโรงแรม ดังนี้ไม่ถือว่า ใช้ที่ดินบริเวณหน้าสถานีรถไฟนั้นเกี่ยวเนื่องกับโรงแรมในการประกอบหรือดำเนินกิจการค้าของโรงแรม จะเรียกประเมินภาษีจากเจ้าของโรงแรม ในฐานใช้ที่ดินนั้นเกี่ยวกับร้านค้าอีกไม่ได้(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 1/93)

ลักทรัพย์ในห้องทำงานของสถานีรถไฟ ไม่ถือว่าลักทรัพย์ในที่จอดรถไฟตามความหมายแห่ง ก.ม.อาญา มาตรา 294 ตอน 2

ลักทรัพย์ในห้องทำงานของสถานีรถไฟ ไม่ถือว่าลักทรัพย์ในที่จอดรถไฟตามความหมายแห่งกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 294 ตอน 2