คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เจ้าทุกข์

การกระทำอันเป็นกรรมเดียวมีเจ้าทุกข์หลายคนนั้น มีเจ้าทุกข์คนหนึ่งฟ้องและศาลได้พิพากษาและศาลได้พิพากษายกฟ้องไปแล้วเจ้าทุกข์คนอื่นจะมาฟ้องไปแล้วเจ้าทุกขคนอื่นจะมาฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยอีกไม่ได้

ในคดีความผดต่อส่วนตัวซึ่งมีจำเลยหลายคนเจ้าทุกข์ถอนคำร้องทุกข์ฉะเพาะบางคนได้ เมื่อคดียังไม่ถึงที่สุด อ้างฎีกาที่ 232/2482

เพียงแต่เป็นผู้มอบทรัพย์ให้ไปและผู้รับมอบได้ยักยอกเอาทรัพย์นั้น เช่นนี้ถือว่าผู้มอบเป็นผู้เสียหายมีอำนาจร้องทุกข์ได้

+เจ้าทุกข์สมัครใจให้จำเลยฉุดคร่าแล้ว ก็ไม่เป็นการฉุดคร่าตามมาตรา 276

ความผิดฐานยักยอกตาม ม.314 นั้นถ้าไม่ปรากฎว่าผู้เสียหายได้ร้องทุกข์ต่อเจ้าพนักงานแล้ว อัยยการโจทก์หามีอำนาจนำคดีขึ้นว่ากล่าวโดยลำพังไม่ แลคดีเช่นนี้เป็นบทบัญญัติเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้คู่ความมิได้ยกขึ้นเป็นข้อต่อสู้ ศาลก็มีอำนาจยกฟ้องได้ มาตรา 320 หาใช่เป็นเพียงบทบัญญัติในวิธีปฏิบัติของเจ้าพนักงานเท่านั้นไม่

สัญญาทางพระราชไมตรีโปรโตคลว่าด้วยอำนาจศาลต่อท้ายหนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีข้อ 4 วรรค 1 ลงวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1925 คดีที่เจ้าทุกข์เป็นคนในบังคับอื่นนั้นแม้คนบังคับฝรั่งเศสฟ้องแทนก็คงขึ้นศาลไทยธรรมดาแลคู่ความมีสิทธิฎีกาได้ทั้งในปัญหากฎหมายแลข้อเท็จจริง พ.ร.บ.ธรรมนูญศาลยุตติธรรม ร.ศ. 127 ม.12 +ผิดศาล +สมบูรณ์ คดีซึ่งต้องขึ้นศาลไทยธรรมดา ถ้าศาลต่างประเทศรับพิจารณาพิพากษามาแล้ว ศาลฎีกาก็พิจารณาพิพากษาข้อเท็จจริงแลข้อกฎหมายในท้องสำนวนไปได้ ไม่ต้องย้อนสำนวนไปเริ่มพิจารณากันใหม่

ความผิดฐานกระทำอนาจารซึ่งมิใช่ต่อหน้าธาระกำนัลนั้น ถ้าอัยการโจทก์มิได้กล่าวว่าเจ้าทุกข์มอบคดีให้ว่ากล่าวมาในฟ้องแล้วศาลต้องติดสินยกฟ้อง อ้างฎีกาที่ 421/2479 ฎีกาอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.338(3) จำคุก 1 เดือน ศาลอุทธรณ์ว่าจำเลยทำผิด 2 บทตาม ม.246 และ 254 แต่ให้ลงโทษตามบทหนักคือ ม.246 จำคุก 1 ปีจำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ปัญหาที่ว่าบาดแผลที่ผู้ถูกทำร้ายได้รับนั้นถึงบาดเจ็บหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

อำนาจอัยยการประจำเนติบัณฑิตยสภาในคดีที่เจ้าทุกข์ผู้ฟ้องร้องกล่าวโทษทนายความหาว่าประพฤติผิดมรรยาท แต่ได้วายชนม์ลงในขณะไต่สวน อัยยการประจำเนติบัณฑิตยสภาย่อมมีอำนาจเข้าว่าความแทนเจ้าทุกข์ได้ คดีเรื่องประพฤติผิดมรรยาททนายความ คู่ความฎีกาได้ฟังข้อเท็จจริงแลข้อกฎหมาย

คดีฉุดคร่าเพื่ออนาจารแลข่มขื่นชำเรานั้น แม้ โจทก์มีประจักษพะยาน คือเจ้าทุกข์คนเดียวเบิกความก็ฟังลงโทษได้ จำเลยมีผิด 2 กะทง

หน้าที่นำสืบ
ความผิดส่วนตัวที่เจ้าทุกข์ไม่ได้ฟ้องเอง มอบให้อัยยการฟ้องนั้น อัยยการต้องนำสืบว่าเจ้าทุกข์ได้มอบคดีให้ว่ากล่าว เพียงแต่กล่าวในฟ้องไม่พอ