คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ไม่ผูกมัด

แม้ระเบียบการช่วยเหลือพนักงานเกี่ยวกับส่วนลดค่าไฟฟ้าของจำเลยจะถือได้ว่าเป็นข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง แต่ข้อตกลงดังกล่าวเกิดขึ้นจากการเรียกร้องแต่ละคราวของพนักงาน หรือเป็นไปตามที่จำเลยฝ่ายเดียวดำริช่วยเหลือแก่พนักงานเฉพาะคราวสิทธิของพนักงานเกี่ยวกับส่วนลดค่าไฟฟ้าซึ่งเป็นไปตามข้อเรียกร้องหรือความดำริของจำเลยแต่ละคราวไป และไม่ปรากฏข้อตกลงอันมีผลผูกพันว่า เมื่อจำเลยปรับปรุงอัตราค่าไฟฟ้าเพิ่มขึ้นจะต้องปรับปรุงส่วนลดค่าไฟฟ้าให้แก่พนักงานตามไปด้วยทุกครั้ง ดังนั้น จำเลยจึงไม่มีหน้าที่จะต้องปรับปรุงส่วนลดค่าไฟฟ้าให้แก่พนักงานเมื่ออัตราค่าไฟฟ้าเพิ่มขึ้นอีก

โจทก์ในคดีนี้ได้เป็นโจทก์ฟ้องผู้ร้องสอดคดีนี้ และสามีเป็นจำเลยที่ 1 และที่ 2 ขอให้ขับไล่ออกจากบ้าน และส่งมอบทรัพย์มรดกของ ม. แก่โจทก์ คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในคดีดังกล่าวที่วินิจฉัยว่าม. ได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์มรดกทั้งสิ้นให้แก่จำเลยที่ 1 คดีนั้นแต่ผู้เดียวเป็นข้อเท็จจริงที่ยังรับฟังเป็นยุติไม่ได้ เพราะคดีดังกล่าวยังไม่ถึงที่สุดโดยโจทก์ได้ยื่นฎีกา จึงไม่ผูกมัดให้ศาลอุทธรณ์จำต้องฟังข้อเท็จจริงเช่นนั้นในคดีนี้ด้วย

ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยและริบแร่ แต่จำเลยไม่ใช่ตัวแทนหรือลูกจ้างผู้ร้อง ผู้ร้องมิใช่คู่ความในคดี คำพิพากษาไม่ผูกมัดผู้ร้องซึ่งอ้างว่าเป็นเจ้าของแร่และไม่รู้เห็นเป็นใจในการทำผิด

คำเตือนของพนักงานตรวจแรงงาน ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยข้อ 77 มิใช่คำชี้ขาด แต่เป็นคำชี้แจงให้นายจ้างทราบว่าฝ่าฝืนประกาศและควรปฏิบัติอย่างไร ไม่มีผลในกฎหมายให้นายจ้างต้องปฏิบัติ ไม่เป็นการโต้แย้งสิทธิของนายจ้างที่จะฟ้องให้เพิกถอน

ในคดีก่อน จำเลยเข้าเป็นโจทก์ร่วมกับพนักงานอัยการฟ้องโจทก์ในความผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คและเบิกความว่าโจทก์ออกเช็คแลกเงินสดไปจากจำเลย ศาลพิพากษายกฟ้องโดยฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์ออกเช็คดังกล่าวให้จำเลยเป็นประกันการกู้ยืมโจทก์จึงมาฟ้องจำเลยกล่าวหาว่าจำเลยฟ้องเท็จและเบิกความเท็จในคดีก่อน ดังนี้ คำชี้ขาดของศาลในข้อเท็จจริงในคดีก่อนนั้นต้องถือว่ายุติระหว่างโจทก์จำเลยในคดีนั้นส่วนคดีหลังนี้ก็ชอบที่ศาลจะต้องพิจารณาพยานหลักฐานที่ปรากฏในสำนวนคดีนี้เป็นสำคัญจะถือเอาข้อเท็จจริงซึ่งยุติในคดีก่อนมาผูกมัดให้ศาลวินิจฉัยคดีหลังตามหาได้ไม่ข้อเท็จจริงดังกล่าวเป็นเพียงพยานหลักฐานส่วนหนึ่งซึ่งศาลอาจใช้ประกอบการพิจารณาคดีหลังเท่านั้นศาลจึงวินิจฉัยคดีหลังนี้โดยไม่ต้องถือตามข้อเท็จจริงในคดีเรื่องก่อน

โจทก์ฟ้องจำเลยขอให้แสดงกรรมสิทธิ์ที่ดิน จำเลยปฏิเสธโจทก์คงอ้างแต่สำนวนคดีความที่ภรรยาโจทก์ ฟ้องจำเลยในคดีก่อนมาเป็นพยานโดยจำเลยมิได้ยอมตกลงด้วย ดังนี้ เป็นการอ้างลอยๆ ไม่ผูกมัดจำเลย

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย,ก่อนจำเลยให้การนายไสวร้องขอเช่าเป็นผู้ร้องสอดอ้างว่านายไสวเป็นผู้เช่าห้องพิพาท นายเม้ง++บริวารโจทก์คัดค้าน ต่อมานายเม้งขอทำยอมออกจากห้องพิพาท ดังนี้คดีระหว่างโจทก์กับนายเม้งยุติแล้วและที่นายไสวอ้างว่าเป็นผู้เช่าและผู้ครอบครอง นายเม้งเป็นบริวารแต่นายไสวไม่ได้อยู่ในห้องพิพาทนั้น คำพิพากษาก็บังคับนายเม้งจำเลยโดยเฉพาะเท่านั้นไม่เกี่ยวถึงนายไสวเลย จึงไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยคำร้องสอด.

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยก่อนจำเลยให้การนายไสวร้องขอเข้าเป็นผู้ร้องสอดอ้างว่านายไสวเป็นผู้เช่าห้องพิพาทนายเม้งจำเลยเป็นบริวารโจทก์คัดค้านต่อมานายเม้งขอทำยอมออกจากห้องพิพาทดังนี้คดีระหว่างโจทก์กับนายเม้งยุติแล้วและที่นายไสวอ้างว่าเป็นผู้เช่าและผู้ครอบครอง นายเม้งเป็นบริวารแต่นายไสวไม่ได้อยู่ในห้องพิพาทนั้นคำพิพากษาก็บังคับนายเม้งจำเลยโดยเฉพาะเท่านั้นไม่เกี่ยวถึงนายไสวเลย จึงไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยคำร้องสอด

คำรับของผู้ต้องหาต่อนายสิบและพลตำรวจที่บันทึกขึ้นไว้ หาผูกมัดผู้นั้นในชั้นศาลไม่ เพราะตำรวจผู้บันทึกไม่ใช่พนักงานสอบสวน
ฟ้องหาว่า จำเลยเจตนาขนย้ายข้าวภายในเขตต์จังหวัดเดียวกัน แต่เป็นการขนย้ายทางทะเล ดังนี้ ย่อมไม่เป็นผิดตาม พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 10,13 เพราะมิได้เป็นการขนย้ายออกนอกเขตต์ที่กำหนดไว้.
(อ้างฎีกาที่ 637/2492)

คำรับของผู้ต้องหาต่อนายสิบและพลตำรวจที่บันทึกขึ้นไว้หาผูกมัดผู้นั้นในชั้นศาลไม่ เพราะตำรวจผู้บันทึกไม่ใช่พนักงานสอบสวน
ฟ้องหาว่า จำเลยเจตนาขนย้ายข้าวภายในเขตจังหวัดเดียวกันแต่เป็นการขนย้ายทางทะเล ดังนี้ ย่อมไม่เป็นผิดตามพระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 10,13 เพราะมิได้เป็นการขนย้ายออกนอกเขตที่กำหนดไว้
(อ้างฎีกาที่ 637/2492)