คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ไม่ริบของกลาง

ความผิดฐานมีอาวุธปืนไม่มีทะเบียนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับใบอนุญาตกับความผิดฐานมีอาวุธปืนมีทะเบียนของผู้อื่นซึ่งได้รับใบอนุญาตให้มีและใช้ตามกฎหมายไว้ในครอบครองเป็นความผิดกรรมเดียวกันและต้องลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ. อาวุธปืน ฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 72 วรรคหนึ่ง ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุดเพียงบทเดียว ศาลล่างทั้งสองพิพากษายืนตามกันมาให้ลงโทษจำเลยแยกมาเป็นสองกรรมจึงเป็นการไม่ชอบ และที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษายืนตามกันมาให้ริบหมวกไหมพรมและกระเป๋าของกลางนั้น เมื่อไม่ปรากฏว่าทรัพย์สินดังกล่าวจำเลยได้ใช้ในการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษ และมิใช่ทรัพย์สินที่ได้มาโดยได้กระทำความผิดในคดีนี้จึงไม่อาจริบได้ ปัญหาดังกล่าวเป็นข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ศาลฎีกามีอำนาจหยิบยกขึ้นว่ากล่าวและแก้ไขให้ถูกต้องได้ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 195 วรรคสอง ประกอบมาตรา 225

มีดของกลางเป็นมีดสำหรับใช้ทำครัวภายในบ้านของผู้เสียหาย แม้จะเป็นทรัพย์ที่จำเลยใช้ในการชิงทรัพย์ผู้เสียหาย แต่ผู้เสียหายมิได้รู้เห็นเป็นใจด้วยในการกระทำความผิดของจำเลย ศาลไม่อาจสั่งริบได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 วรรคสองต้องคืนแก่เจ้าของ

ความผิดของจำเลยที่เกี่ยวกับวีดีโอเทป 30 ม้วน ที่ไม่ ปิดฉลากอยู่ที่การเสนอขายโดยได้งดเว้นไม่ปิดฉลากที่วีดีโอ เทปดังกล่าว วีดีโอเทปของกลาง 30 ม้วนนี้ไม่ใช่ทรัพย์ที่ มีไว้เป็นความผิดและไม่ใช่ทรัพย์ที่จำเลยใช้หรือมีไว้ เพื่อ ใช้ ในการกระทำความผิดที่จะริบได้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 32 หรือมาตรา 33

ในคดีที่ฟ้องว่าจำเลยฆ่าคนโดยเจตนาและจับจำเลยได้พร้อมด้วยปืนและแมกกาซีนของกลาง เมื่อฟังว่าการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันชีวิตและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ ไม่ควรรับอาญาแล้ว ก็ไม่ควรริบของกลาง เพราะคดีไม่มีประเด็นว่าของกลางมีทะเบียนหรือไม่ โจทก์มิได้บรรยายความมาในฟ้อง

จำเลยเจตนาส่งน้ำมันหมูออกจากเขตจังหวัดแพร่ ไปกรุงเทพฯซึ่งเป็นการฝ่าฝืนประกาศคณะกรรมการส่วนจังหวัดป้องกันการค้ากำไรเกินควรจังหวัดแพร่โดยจำเลยนำน้ำมันหมูมาชั่งที่สถานีรถไฟเพื่อส่งทางรถไฟไปกรุงเทพฯ ตลอดจนขนขึ้นตู้รถไฟเรียบร้อยแล้วหากแต่มีเหตุขัดขวางถูกเจ้าพนักงานตำรวจจับเสียก่อนที่รถไฟจะออกจากสถานีดังนี้ การกระทำของจำเลยถึงขั้นเป็นความผิดฐานพยายามตามกฎหมายแล้วแต่น้ำมันหมูของกลางไม่ใช่เป็นของอันพึงริบตามนัยฎีกาที่ 202/2493

คดีที่หาว่าจำเลยขายสิ่งของควบคุมติดป้ายแสดงราคาเล็กกว่าขนาด ตามประกาศของคณะกรรมการฯนั้น ศาลไม่ริบป้ายของกลางเพราะไม่ใช่ของที่ต้องห้ามค้ากำไรเกินควร (อ้างฎีกาที่ 201/2493)

ปิดแสตมป์ยาสูบบนภาชนะที่บรรจุแล้ว แต่แสตมป์หลุดหายไปไม่มีความผิด และจะริบยาสูบของกลางไม่ได้

ฟ้องจำเลยฐานมีมูลฝิ่นและขอให้ริบมูลฝิ่น ได้ความว่าเป็นมูลฝิ่นที่อยู่ในความครอบครองของผู้อื่นซึ่งได้รับอนุญาตให้ตั้งร้านจำหน่ายฝิ่นและนำออกนอกร้านจำหน่ายดังนี้ ศาลจะสั่งริบมูลฝิ่นไม่ได้ เพราะเจ้าของอาจมีข้อแก้ตัวได้

จำเลยรับฝากฝิ่นจากผู้ที่ได้รับอนุญาตให้มีฝิ่นรายนี้แล้วเพื่อไปส่งยังร้านจำหน่ายฝิ่นไม่มีผิดตามกฎหมายข้างต้นและกรณีเช่นนี้ศาลจะริบฝิ่นของกลางไม่ได้ อ้างฎีกาที่ 486/2479