คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1-2/2487

คนยามวางเงินประกันตัวได้แก่ หัวหน้าคนยามไม่จำเปนต้องมีหลักถานเปนหนังสือ และกรนีเช่นนี้นำพยานบุคคลมาสืบได้

ไม่มีกดหมายถือว่าผู้ขีดค่าอากรเปนผู้ทำหนังสือนั้น ๆ .

สาลชั้นต้นและสาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยเปนหัวหน้ายามที่ห้า บอเนียวได้รับเงินประกันตัวจากคนยาม คนยามออกจากงานแล้วจำเลยไม่คืนให้ จึงพิพากสาไห้จำเลยคืน

จำเลยดีกาว่า การวางเงินเกิน ๕๐ บาท ไม่มีหนังสือสาลจะฟังพยานบุคคลไม่ได้ สาลดีกาเห็นว่าไม่มีกดหมายบังคับว่าต้องสืบด้วยพยานเอกสารจึงสืบพยานบุคคลได้ ส่วนข้อที่จำเลยดีกาว่าไบรับรายที่ประทับตราของบริสัทบอเนียวบนอากรสแตมป์ต้องถือว่าเปนไบนับของบริสัทบอเนียว สาลดีกาเห็นว่าตามประวนรัสดากรไม่มีข้อบัญญติดังจำเลยอ้างและจำเลยมีเปนผู้ลงลายมือรับเงินตามไบรับ จึงพิพากสายืนตามสากลล่าง