คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 100/2493

การที่วินิจฉัยว่ากระสุนปืนชนิดใดใช้ได้เฉพาะแต่ในการสงครามหรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยต้องกันว่า กระสุนนั้นมิใช่ใช้เฉพาะแต่ในการสงครามแล้ว ฎีกาไม่ได้ต้องห้าม

ได้ความตามข้อหา และคำรับจำเลยว่า จำเลยมีกระสุนปืนเล็กขนาด 7.7 ม.ม. รวม 80 นัดไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตและคดีได้ความตามคำพยานว่ากระสุนชนิดนี้ใช้ได้กับปืนเล็กยาวและปืนกลในกองทัพและราชการตำรวจ เอกชนไม่มีใช้

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่า จำเลยมีผิดตาม มาตรา 72 พระราชบัญญัติอาวุธปืน ฐานมีกระสุนปืนธรรมดา ปรับ 80 บาท โดยลดกึ่งหนึ่งแล้ว

โจทก์ฎีกาว่า จำเลยควรผิดตามมาตรา 55 และ 78 แห่งพระราชบัญญัติที่กล่าว

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนมาตรา 55 นั้นการที่จะวินิจฉัยว่ากระสุนชนิดใดใช้เฉพาะแต่ในการสงคราม ย่อมต้องอาศัยข้อเท็จจริงประกอบการวินิจฉัยที่ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยต้องกันว่า กระสุนนี้มิใช่ใช้เฉพาะแต่ในการสงคราม จึงเป็นการวินิจฉัยในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220

ให้ยกฎีกา