คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1010/2496

จำนองที่ดิน(มีโฉนด)ไว้แก่เขาและมอบให้เขาครอบครองเก็บประโยชน์ต่างดอกเบี้ย ภายหลังผู้จำนองได้สละที่ดินที่จำนองให้เป็นสิทธิแก่ผู้รับจำนอง และผู้รับจำนองได้ครอบครองต่อมาโดยถือสิทธิเป็นเจ้าของมากว่า 10 ปีดังนี้ ผู้รับจำนองย่อมได้กรรมสิทธิ์ในที่ดินนั้นตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382

โจทก์ฟ้องว่า ได้จำนองที่ดินมีโฉนดของโจทก์ไว้แก่จำเลยเป็นเงิน 500 บาท บัดนี้ขอไถ่ถอนจากจำเลย จำเลยไม่ยอม จึงขอให้ศาลบังคับ

จำเลยให้การว่า โจทก์จำนองจริง แต่โจทก์มอบที่ดินให้จำเลยเด็ดขาดแล้ว

ศาลชั้นต้นเห็นว่า โจทก์มอบที่ดินให้จำเลยเกิน 10 ปีแล้วจำเลยจึงได้กรรมสิทธิ์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า แม้ที่พิพาทนี้โจทก์จะได้ทำสัญญาจำนองไว้แก่จำเลยและมอบให้จำเลยครอบครองเก็บประโยชน์ต่างดอกเบี้ยมาในชั้นแรกก็ดี แต่ตามทางพิจารณา คดีมีพฤติการณ์และเหตุผลควรเชื่อว่า ต่อมาโจทก์ได้สละที่รายนี้ให้เป็นสิทธิแก่จำเลย และจำเลยได้ครอบครองโดยถือสิทธิ เป็นเจ้าของมากว่า 10 ปีแล้ว ฯลฯ

จึงพิพากษายืน