คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 105/2498

คู่ความขอแถลงการณ์เป็นหนังสือ แต่ไม่ยื่นเสียภายในเวลาอันสมควร ปล่อยไว้จนเนิ่นช้าเป็นอันมาก ศาลอุทธรณ์ย่อมไม่จำต้องรอคำแถลงการณ์ที่ร้องขอโดยไม่มีกำหนดนั้นได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงน้อย พิบูลย์เวชหรือน้อยบุญ อายุต่ำกว่า 13 ปีจนสำเร็จความใคร่ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 244 ที่แก้ไขเพิ่มเติมแล้ว 4 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาเฉพาะข้อว่า จำเลยกล่าวในอุทธรณ์ว่าจะยื่นคำแถลงการณ์ตามมา แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษาเสียก่อน

ศาลฎีกาเห็นว่า นับตั้งแต่วันที่ 14 มกราคม 2497 ซึ่งเป็นวันอุทธรณ์ถึงวันที่ 17 สิงหาคม 2497 ซึ่งเป็นวันที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาจำเลยหาได้ยื่นคำแถลงการณ์ไม่ นับว่าเป็นการเนิ่นช้าเกินกว่าสมควรเป็นอันมาก ศาลอุทธรณ์ไม่จำต้องรอฟังคำแถลงการณ์ที่ร้องขอโดยไม่มีกำหนด ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้นพิพากษายืน