คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1056/2493

จำเลยและนายประกันไม่มาศาลตามเวลาที่ศาลนัดพิจารณาแต่มาล่าช้าไป ตั้งหนึ่งชั่วโมงโดยไม่มีเหตุแก้ตัวที่ฟังได้ นั้นถือว่า นายประกันเป็นผู้ผิดสัญญาประกันที่ทำไว้กับศาลแล้ว ศาลมีอำนาจสั่งปรับได้ แต่จะปรับเต็มตามที่กำหนดไว้ในสัญญาหรือไม่ย่อมอยู่ในดุลพินิจของศาล

จำเลยถูกฟ้องหาว่า ขับรถรางโดยประมาททำให้คนบาดเจ็บสาหัสและไม่สาหัส ในระหว่างพิจารณาศาลแขวงพระนครเหนืออนุญาตให้นายเทียม เล็กเลอสินธิ์ประกันตัวจำเลยไป ตีราคาสามพันบาท ครั้นถึงวันนัดพิจารณาของศาลจำเลยและนายประกันมาศาลล่าช้าไป 1 ชั่วโมงจำเลยแก้ตัวว่าไปต่างจังหวัด ลืมวันนัดจึงมาศาลสายศาลแขวงพระนครเหนือสั่งถอนประกันจำเลย และปรับนายประกันเป็นเงิน 200 บาท

นายประกันอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

นายประกันฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า สัญญาประกันในข้อ 2 มีชัดว่าในระหว่างประกันนี้นายประกันหรือจำเลยจะปฏิบัติตามนัดหรือหมายเรียกของเจ้าพนักงานหรือศาล มิฉะนั้นข้าพเจ้ายอมรับผิดใช้เงินเป็นจำนวน3,000 บาท ทดแทนให้ศาลจนครบ เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่า จำเลยและนายประกันไม่มาศาลตามเวลาที่ศาลกำหนดนัดพิจารณา แต่มาล่าช้าไปตั้งหนึ่งชั่วโมง โดยไม่มีเหตุแก้ตัวที่ฟังได้เช่นนี้ นายประกันจึงผิดสัญญา ศาลมีอำนาจสั่งปรับได้แต่จะปรับเต็มตามสัญญาหรือไม่ยอมอยู่ในดุลพินิจของศาล

จึงพิพากษายืน