คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1056/2493

จำเลยและนายประกันไม่มาศาลตามเวลาที่ศาลนัดพิจารณา แต่มาล่าช้าไปตั้งหนึ่งชั่วโมงโดยไม่มีเหตุแก้ตัวที่ฟังได้ นั้นถือว่านายประกันเป็นผู้ผิดสัญญาประกันที่ทำไว้กับศาลแล้ว ศาลมีอำนาจสั่งปรับได้แต่จะปรับเต็มตามที่กำหนดไว้ในสัญญาหรือไม่ย่อมอยู่ในดุลยพินิจของศาล

จำเลยถูกฟ้องหาว่า ขับรถรางโดยประมาททำให้คนบาดเจ็บสาหัสและไม่สาหัส ในระหว่างพิจารณาศาลแขวงพระนครเหนืออนุญาตให้นายเทียม เล็กเลอสินธ์ประกันตัวจำเลยไป ตีราคาสามพันบาท ครั้นถึงวันนัดพิจารณาของศาลจำเลยและนายประกันมาศาลล่าช้าไป ๑ ชั่วโมง จำเลยแก้ตัวว่าไปต่างจังหวัด ลืมวันนัดจึงมาศาลสายศาลแขวงพระนครเหนือสั่งถอนประกันจำเลย และปรับนายประกันเป็นเงิน ๒๐๐ บาท

นายประกันอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

นายประกันฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า สัญญาประกันในข้อ ๒ มีชัดว่าในระหว่างประกันนี้นายประกันหรือจำเลยจะปฏิบัติตามนัดหรือหมายเรียกของเจ้าพนักงานหรือศาล มิฉะนั้นข้าพเจ้ายอมรับผิดใช้เงินเป็นจำนวน ๓๐๐๐ บาท ทดแทนให้ศาลจนครบ เมื่อข้อเท็จจริงปรากฎว่าจำเลยและนายประกันไม่มาศาลตามเวลาที่ศาลกำหนดนัดพิจารณาแต่มาล่าช้าไปตั้งหนึ่งชั่วโมง โดยไม่มีเหตุแก้ตัวที่ฟังได้เช่นนี้ นายประกันจึงผิดสัญญาศาลมีอำนาจสั่งปรับได้แต่จะปรับเต็มตามสัญญาหรือไม่ยอม อยู่ในดุลยพินิจของศาล

จึงพิพากษายืน