คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1067/2496

มารดาเป็นเจ้าของช้างแต่บุตรเป็นผู้ดูแลรักษาช้างนั้นไว้แทนมารดา และบุตรยังได้จ้างลูกจ้างให้เป็นควานและเป็นผู้เลี้ยงรักษาช้างนั้นเมื่อเกิดการละเมิด โดยลูกจ้างปล่อยปละประมาทเลินเล่อไม่ระมัดระวังช้างเป็นเหตุให้ช้างไปทำลายสิ่งของของผู้อื่นเสียหายเช่นนี้ บุตรกับลูกจ้างต้องร่วมกันรับผิดชดใช้ค่าเสียหายให้แก่เขา แต่มารดาผู้เป็นเจ้าของช้างไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรด้วย จึงไม่ต้องร่วมรับผิดด้วย

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 2 มีหน้าที่เลี้ยงรักษาช้างของจำเลยที่ 1 ประมาทเลินเล่อไม่ระมัดระวัง ปล่อยให้ช้างทำลายสิ่งของต่าง ๆ ของโจทก์เสียหาย จึงขอให้จำเลยชดใช้

จำเลยให้การปฏิเสธความรับผิดและว่าช้างเป็นของนางบุญรอดมารดา จำเลยที่ 1

โจทก์จึงขอให้เรียกนางบุญรอดเข้ามาเป็นจำเลยด้วย ศาลอนุญาต

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสามร่วมกันใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่าช้างพลายต่อมาได้ทำลายสิ่งของต่าง ๆ ของโจทก์เสียหายจริง จำเลยที่ 2 เป็นผู้เลี้ยงดูแลรักษาช้าง จำเลยที่ 1 เป็นบุตรจำเลยที่ 3 และเป็นผู้ดูแลและรักษาช้างแทนจำเลยที่ 3 จำเลยที่ 1 เป็นผู้จ้างจำเลยที่ 2 ให้เป็นควานและเป็นผู้เลี้ยงรักษาช้าง ฉะนั้น จำเลยที่ 1-2 ต้องรับผิดร่วมกันใช้ค่าเสียหายให้โจทก์

สำหรับจำเลยที่ 3 ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรด้วย จึงไม่ต้องร่วมรับผิด

พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องสำหรับจำเลยที่ 3 นอกนั้นยืน