คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1101-1102/2493

ทำลายคันนาของเขาแล้วพาเกวียนเดินไปตามทางในนาของเขาโดยเชื่อว่าเป็นที่สาธารณะโดยทางอำเภอได้ขออนุญาตเจ้าของที่นา และได้มีการประชุมยินยอมทำทางนี้เพื่อให้เกวียนเดินสะดวก เช่นนี้ ถือว่าจำเลยมิได้มีเจตนาชั่วร้ายในการกระทำ จะเอาผิดแก่จำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา324 ไม่ได้

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยได้บังอาจสมคบกันขุดพังคันนาของนายพา ก้อนแก้ว ทำให้คันนาซึ่งปลูกข้าวไว้แล้วเสียหายแล้วต่อมาจำเลยได้บังอาจนำกระบือ และขับเกวียนลงไปเดินในเนื้อที่นาแปลงนี้ ซึ่งได้ปลูกข้าวไว้แล้ว เป็นเนื้อที่กว้าง 5 วา ยาว 3 เส้นทำให้ต้นข้าวซึ่งปลูกไว้เสียหาย ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 324

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ปรับจำเลยคนละ 50 บาทตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 324

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยบางคนได้ทำลายคันนาผู้เสียหายและพาเกวียนเดินไปตามทางในนาโจทก์จริง แต่ปรากฎจากคำนายอำเภอพยานโจทก์ว่า จำเลยเหล่านี้เข้าใจว่าเป็นที่สาธารณะ และทางอำเภอได้ขออนุญาตผู้เสียหาย ยังประกอบกับคำของพยานจำเลย ก็ประกอบเจือสมว่า ได้มีการประชุมยินยอมทำทางนี้เพื่อให้เกวียนเดินโดยสะดวก ฉะนั้นแม้ทางพิจารณาจะไม่ได้ความชัดเจนว่า ทางนี้เป็นทางสาธารณะหรือไม่ ก็จะเอาผิดแก่จำเลยมิได้ เพราะจำเลยมิได้มีเจตนาชั่วร้ายในการกระทำผิด อาจกระทำไปด้วยความเข้าใจผิด

จึงพิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง