คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1130/2492

จำเลยใช้ปืนยิงผู้เสียหายซึ่งหน้าในระยะเพียงวาเดียว และจ้องยิงแถวท้องน้อย แต่กระสุนลั่นไปถูกมือผู้เสียหาย ดังนี้ เป็นที่เห็นได้ว่ากระสุนอาจถูกที่สำคัญอันจะทำให้ผู้เสียหายถึงตายได้ เมื่อกระสุนพลาดที่สำคัญไป จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานพยายามฆ่าคนโดยเจตนา

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย ฐานพยายามฆ่านายซาลามซิงห์ และทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัส ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 2 ปี ตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 256(3) ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา 249, 60 จำคุก 10 ปี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยใช้ปืนอันเป็นอาวุธร้ายแรงยิงนายซาลามซิงห์ โดยซึ่งหน้าในระยะใกล้เพียงวาเดียวและจำเลยจ้องยิงแถวใต้ท้องน้อย กระสุนจึงลั่นไปถูกมือนายซาลามซิงห์ได้ ดังนี้เป็นที่เห็นได้ว่า กระสุนปืนอาจถูกที่สำคัญอันจะทำให้นายซาลามซิงห์ถึงตายได้ เมื่อจำเลยตั้งใจยิงโดยอาจแลเห็นผลว่ากระสุนปืนจะไปถูกนายซาลามซิงห์ตายได้ จึงต้องวินิจฉัยว่า จำเลยเจตนาฆ่านายซาลามซิงห์ให้ตาย เมื่อกระสุนพลาดที่สำคัญไป นายซาลามซิงห์จึงลอดพ้นจากความตายไป จำเลยจึงมีผิดฐานพยายามฆ่าคน

พิพากษายืน