คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 116/2489

จำเลยนำน้ำมันยางที่เสียภาษีแล้ว ข้ามเขตต์จังหวัดโดยไม่ได้รับอนุญาตตามกฎหมาย น้ำมันยางนั้นเป็นของต้องริบตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ 2485 มาตรา 74

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจนำน้ำมันยางจากอำเภอพนัศนิคมจังหวัดชลบุรี เข้ามาในท้องที่อำเภอบางคล้ำ จังหวัดฉะเชิงเทราโดยไม่มีใบเบิกทางโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยให้การรับสารภาพ แต่ต่อสู้ว่า น้ำมันนั้นได้เสียภาษีแล้ว

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลย และริบน้ำมันยางของกลาง

จำเลยอุทธรณ์ และฎีกาต่อมา

ศาลฎีกาพิจารณาแล้วเห็นว่า เรื่องนี้มี พ.ร.บ.ป่าไม้ ๒๔๘๔ มาตรา ๗๔ บัญญัติไว้ชัดว่า "ของป่าอันได้มาหรือมีไว้เนื่องจากการกระทำผิดต่อพระราชบัญญัตินี้ ให้ริบเสียทั้งสิ้น" แม้น้ำมันยางนั้น จำเลยจะได้เสียภาษีแล้วเป็นของที่อาจมีไว้ได้โดยไม่ผิดกฎหมายก็ตาม แต่การที่จำเลยพาเคลื่อนที่ไปต่างจังหวัดโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น เป็นการผิด พ.ร.บ.ป่าไม้ ซึ่งตามกฎหมายบังคับให้ริบเสียสิ้น จึงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น