คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1164/2496

โจทก์ฟ้องขอให้ห้ามจำเลยมิให้มาเกี่ยวข้องกับบุตรบุญธรรมของโจทก์ จำเลยต่อสู้ว่าเด็กนั้นเป็นบุตรจำเลยจึงฟ้อง แย้งขอให้ศาลแสดงว่าเด็กนั้นเป็นบุตรของจำเลยให้โจทก์ส่งมอบเด็กนั้นแก่จำเลย ดังนี้ แม้ศษลชั้นต้นและศาล อุทธรณ์จะพิพากษาให้โจทก์ชนะต้องกัน จำเลยก็ยังมีสิทธิฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้.

โจทก์ฟ้องว่าโจทก์เป็นผู้แทนโดยชอบธรรมของเด็กชายเซ่งย้ง ผู้เยาว์ โดยนายบั๊กฮ้อ แซ่จึง บิดายกให้เป็นบุตรบุญ ธรรมของโจทก์ และได้จดทะเบียนรับบุตรบุญธรรมโดยถูกต้องตามกฎหมายแล้ว บัดนี้ จำเลยทั้งสองไปแจ้งความแแก่ ตำรวจว่า ด.ช.เซ่งย้ง เป็นบุตรของจำเลยที่หายไป จึงขอให้ห้ามจำเลยไม่ให้เกี่ยวข้องกับ ด.ช.เซ่งย้ง ต่อไป

จำเลยต่อสู้ว่า ด.ช.เซ่งย้งเป็นบุตรจำเลยแล้วถูกคนร้ายลักไป จึงฟ้องแย้งขอให้ศาลแสดงว่าเด็กนี้เป็นบุตรจำเลยกับ ให้เพิกถอนการจดทะเบียนรับบุตรบุญธรรม ทั้งให้โจทก์ส่งมอบเด็กนี้ให้แก่จำเลย ฯลฯ

ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่า ด.ช.เซ่งย้ง เป็นบุตรนายบั๊กฮ้อ และเป็นบุตรบุญธรรมของโจทก์ จึงพิพากษาห้ามจำเลย เกี่ยวข้องกับเด็กนี้ และให้ยกฟ้องแย้งจำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีการับฎีกาของจำเลยแล้ว พิพากษายืน.