คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 117/2490

เมื่อสืบพยานโจทก์แล้วนัดสืบพยานจำเลยครั้งแรกเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2488 ทนายจำเลยแถลงว่า จำเลยป่วยขอเลื่อนฝ่ายโจทก์คัดค้านว่า ไม่มีใบรับรองของแพทย์มาแสดง ทนายจำเลยแถลงรับรองต่อศาลว่าถ้านัดหน้าจำเลยมาไม่ได้ ทนายจะแถลงก่อนวันนัดให้ศาลไปเผชิญสืบ ศาลให้เลื่อนไปวันที่ 21 มิถุนายน 2488 ครั้นถึงวันนัดทนายจำเลยยื่นคำร้องว่า จำเลยป่วยไม่รู้จะหายเมื่อไรหากจะหายป่วยอีกนานและขอให้ศาลไปเผชิญสืบศาลชั้นต้นไม่อนุญาตแล้วเรียกพยานอื่นเข้าสืบ หลังจากศาลถามชื่อและที่อยู่ของพยานปากแรกแล้ว ทนายแถลงว่า ไม่ขอสืบพยานปากนี้ และขอเลื่อนไปสืบพยานอื่น พฤติการณ์ดังกล่าวถือได้ว่า จำเลยประวิงความการที่ศาลชั้นต้นงดสืบพยานจำเลยจึงชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 86

ในกรณีที่ศาลอุทธรณ์ย้อนสำนวนไปให้สืบพยานต่อไป แล้วพิพากษาใหม่นั้น เมื่อมีฎีกาก็ต้องเสียค่าขึ้นศาลตามทุนทรัพย์

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยโอนที่ดินที่ตกลงขายและเรียกค่าทรากตึก

เมื่อสืบพยานโจทก์แล้ว นัดสืบพยานจำเลยครั้งแรกเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2488 ทนายจำเลยแถลงว่าจำเลยป่วยขอเลื่อนฝ่ายโจทก์คัดค้านว่า ไม่มีใบรับรองของแพทย์มาแสดง ทนายจำเลยแถลงรับรองต่อศาลว่าถ้านัดหน้าจำเลยมาไม่ได้ ทนายจะแถลงก่อนวันนัดให้ศาลไปเผชิญสืบ ศาลให้เลื่อนไปวันที่ 21 มิถุนายน 2488ครั้นถึงวันนัดทนายจำเลยยื่นคำร้องว่า จำเลยป่วยไม่รู้จะหายเมื่อไรหากจะหายป่วยอีกนาน จะขอให้ศาลไปเผชิญสืบ ศาลไม่อนุญาตให้เลื่อน แล้วเรียกพยานอื่นเข้าสืบพอศาลถามชื่อและที่อยู่ของพยานปากแรกแล้ว ทนายแถลงว่าไม่ขอสืบพยานปากนี้ ขอเลื่อนไปสืบพยานอื่น

ศาลแพ่งเห็นว่า จำเลยประวิงความให้งดสืบพยานแล้วพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการป่วยแล้วเห็นว่า ไม่พอฟังว่าจำเลยประวิงความ จึงให้ศาลชั้นต้นทำการพิจารณาใหม่ต่อไป

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาพิจารณาแล้วเห็นว่า เป็นการประวิงความศาลแพ่งงดสืบพยานชอบด้วย ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 86 แล้วจึงพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาประเด็นอื่นต่อไป

ที่ศาลแพ่งเรียกค่าขึ้นศาลผู้ฎีกาตามจำนวนทุนทรัพย์เป็นการชอบแล้ว