คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 119/2491

ตำรวจจับราษฎรมาโดยหาว่ากระทำผิดทางอาญา ได้พูดขู่เข็ญให้เอาเงินมาให้คนละ 40 บาท ถ้ายอมเสียเงินให้ก็จะเสร็จเรื่องมิฉะนั้นจะเอาตัวไปเดี๋ยวนั้น ราษฎรซักถามจนเป็นที่พอใจแล้วก็ตกลงยอมเสียเงินให้ แล้วพากันกลับไปเอาเงินมาให้ตำรวจในอีก 2 ชั่วโมงต่อมาดังนี้ เป็นความผิดฐานกรรโชกตามกฎหมายอาญามาตรา 303

เมื่อเวลา 21 น. จำเลยทั้ง 2 กับพวกอีก 5 คนทำการจับกุมผู้เสียหายทั้ง 17 คนโดยนายโป่มจำเลยเป็นผู้นำชี้พามาที่เรือนนายโป่มจำเลย พลตำรวจชำนาญจำเลยพูดขู่เข็ญเอาเงินโดยกล่าวหาว่าผู้เสียหายทั้ง 17 คน ได้สมคบกับนายพิมพ์นายวัน ฆ่ากระบือที่ลักมาจากนายกลมจะต้องจับตัวส่งไปต้องโทษ ถ้ายอมเสียเงินให้คนละ 40 บาทก็จะเสร็จเรื่องได้ มิฉะนั้นจะเอาตัวไปเดี๋ยวนี้ นายโป่มจำเลยพูดสนับสนุนให้ผู้เสียหายยอมเสียเงินให้ ผู้เสียหายซักถามจนเป็นที่พอใจว่าเรื่องจะเสร็จได้ ก็ตกลงยอมเสียเงินให้ และต่างคนก็กลับไปเอามาชำระให้ จำเลยรับไปในคืนเดียวกันนั้น เวลา 23 น. โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา มาตรา 303ศาลชั้นต้นเห็นว่า การกระทำของจำเลยเป็นการชิงทรัพย์ ลงโทษไม่ได้เพราะเกินคำขอ และโจทก์ไม่ประสงค์ จึงพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การกระทำของจำเลยดังกล่าวจัดเข้าลักษณะกรรโชกตามมาตรา 303 เพราะจำเลยไม่มีอำนาจที่จะบังคับให้เขาไปหาเงินมาให้บังอาจใช้อุบายบังคับเขา ครั้นเขารับคำแล้วก็ปล่อยให้ไปหาเงินมาให้จึงพิพากษากลับ ให้ลงโทษจำเลยทั้ง 2 ตามมาตรา 303