โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าของโจทก์อ้างว่าจำเลยใช้สถานที่เช่าเป็นสถานที่ค้าขายและอยู่ในทำเลการค้า เมื่อหมดสัญญา โจทก์ได้บอกเลิกการเช่าแล้ว จำเลยไม่ยอมออก
จำเลยต่อสู้ว่า ห้องเช่าเป็นเคหะ ได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ และว่าฟ้องซ้ำ
ชั้นชี้สองสถานคู่ความรับกันว่า
1. คู่ความในคดีแดงที่ 170/2490 ของศาลแขวงพระนครใต้เป็นคู่ความคนเดียวกัน
2. ที่รายพิพาทแห่งเดียวกัน
3. การเช่าเนื่องจากสัญญาเดิมที่พิพาทอยู่ในคดีแดงที่ 170/2490 นั้น
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยต้องกันว่า เป็นการฟ้องซ้ำให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดี 2 เรื่องนี้มูลกรณีเดียวกัน คู่ความคนเดียวกัน และเหตุที่อ้างในฎีกาว่า เพราะศาลฎีกาวางหลักไว้ในคำพิพากษาฎีกาที่ 1099-1147/2491 ว่า สถานที่อย่างไรเป็นเคหะโจทก์จึงฟ้องคดีนี้ขึ้น คำวินิจฉัยของศาลฎีกาก็วินิจฉัยตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ เมื่อคดีเรื่องก่อนถึงที่สุดเด็ดขาดไปแล้ว โจทก์จะมาฟ้องคดีนี้อีกไม่ได้ เป็นการฟ้องซ้ำ
พิพากษายืน