คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1213-1215/2499

เอกสารสัญญากู้ซึ่งบริษัทจำกัดอันเป็นนิติบุคคลกู้เงินบุคคลอื่นมาหมุนเวียนในธุระกิจการค้าโดยทางกรรมการของบริษัทที่กระทำไปโดยชอบด้วยอำนาจหน้าที่และข้อบังคับทั้งข้อบังคับก็มิได้ระบุห้ามการกู้ยืมย่อมอยู่ในวัตถุประสงค์ของบริษัทจึงเป็นนิติกรรมอันใช้บังคับได้ตาม ก.ม.หาใช่เป็นการกระทำนอกวัตถุประสงค์ หรือส่วนตัวกรรมการผู้นั้นไม่

คดีสามสำนวนนี้โจทก์แต่ละคนต่างฟ้องคนละสำนวนว่าจำเลยผิดสัญญากู้เงินจำนวนแรก ๓๐,๐๐๐ บาท สองสำนวนหลังสำนวนละ ๒๐,๐๐๐ บาท ขอให้ชำระต้นเงินและดอกเบี้ย

จำเลยให้การปฏิเสธทั้งสามสำนวน

ศาลชั้นต้นรวมพิจารณาแล้วพิพากษาให้จำเลย+เงินกู้และดอกเบี้ยตามฟ้องทั้งสามสำนวน

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าเอกสารสัญญากู้หมาย จ.๑,จ๕ ,จ๗ ดังกล่าวจำเลยได้ทำขึ้นถูกต้องตามข้อบังคับของบริษัทจำเลยที่จดทะเบียนไว้ทุกประการ จำเลยมิได้ปฏิเสธว่ามิใช่ลายมือชื่อกรรมการบริษัทหรือมิใช่ตราของบริษัทจำเลย

จำเลยได้แสดงวัตถุประสงค์แห่งการกู้เงินบุคคลภายนอกมาเพื่อการค้าโดยทางกรรมการบริษัทนำเงินมาใช้หมุนเวียนในธุระกิจการค้า ของจำเลยในข้อบังคับของบริษัทก็มิได้ระบุห้ามการกู้ยืมเพื่อจำเลยได้แสดงออกโดยการกู้ยืมเงินทางกรรมการของบริษัทซึ่งกระทำได้โดยชอบอำนาจและหน้าที่เช่นนี้ก็เป็นนิติกรรมอันใช้บังคับได้ตามกฎหมายจะว่าเป็นการกระทำโดยนอกวัตถุประสงค์หรือเป็นการส่วนตัวได้ไม่ จึงพิพากษายืน