คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1220/2491

พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 10 ห้ามมิให้ขนข้าวออกจากเขตต์ ซึ่งคณะกรรมการประกาศกำหนดมิได้ห้ามการขนผ่านเขตต์

(อ้างฎีกาที่ 506 - 507/2491)

ความว่า จำเลยซื้อข้าวจากจังหวัดกาญจนบุรี เพื่อนำไปขายแก่พ่อค้าที่ปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ได้นำมาลงเรือมาขึ้นรถไปที่สถานีคูบัวจังหวัดราชบุรี รถตู้บรรทุกข้าวของจำเลยถูกจูงไปสถานีรถไฟปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย ฐานขนย้ายข้าวออกจากเขตต์จังหวัดราชบุรี อันเป็นเขตต์ห้ามขนย้ายเข้าไปเขตต์จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โดยมิได้รับหนังสืออนุญาต จำเลยปฏิเสธ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยไม่มีความผิด พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่ คดีนี้ศาลฎีกาต้องฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์ว่า จำเลยขนข้าวจากจังหวัดกาญจนบุรีผ่านจังหวัดราชบุรี พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว ๒๔๘๙ มาตรา ๑๐ ห้ามมิให้ขนย้ายข้าวออกจากเขตต์ ซึ่งคณะกรรมการประกาศกำหนด มิได้ห้ามการขนผ่านเขตต์ จำเลยจึงไม่มีผิด