โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 ได้บังอาจทำหรือผลิต จำเลยที่ 2ได้มีไว้ซึ่งสิ่งพิมพ์ภาพลามก เพื่อประสงค์แห่งการค้าหรือโดยการค้า เพื่อการจ่ายแจกหรือเพื่อการแสดงอวดต่อประชาชน ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287 และขอให้ริบของกลาง
จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า สิ่งพิมพ์ของกลางมิใช่เป็นสิ่งพิมพ์ภาพลามก แต่เป็นเพียงภาพซึ่งแสดงถึงสัดส่วนความสมบูรณ์ของร่างกายที่มิได้มีสิ่งปกปิด จึงมิใช่ภาพลามก พิพากษายกฟ้อง คืนของกลางให้จำเลย
โจทก์อุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่า ภาพที่จำเลยทำหรือผลิตหรือมีไว้นั้น เป็นภาพสตรีเปลือยกายที่ไม่มีอาภรณ์ปกปิดเป็นส่วนมากส่วนอกเปลือยให้เห็นกันทุกภาพ และบางภาพพอเห็นเป็นรูปของลับมีเห็นชัดที่สุดได้แก่ภาพในหน้า 3 ภาพซ้ายมือ โจทก์เห็นว่าภาพนี้เป็นภาพลามก
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ภาพของกลางเป็นเพียงภาพซึ่งแสดงถึงส่วนสัดความสมบูรณ์ของร่างกายที่มิได้มีสิ่งปกปิด โดยเฉพาะส่วนล่างก็พยายามปกปิดหรือทำเป็นเพียงเงา ๆ และได้ลบเลือนให้เป็นอวัยวะที่ราบเรียบแล้ว ภาพของกลางไม่มีลักษณะน่าเกลียด น่าอุจาดบัดสีจึงไม่เป็นภาพลามกตามความหมายที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287 พิพากษายืน