คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1223/2508

ภาพพิมพ์ของกลางเป็นเพียงภาพที่แสดงถึงส่วนสัดความสมบูรณ์ของร่างกายที่มิได้มีสิ่งปกปิดโดยเฉพาะส่วนล่างก็พยายามปกปิดหรือทำเป็นเพียงเงา ๆ และได้ลบเลือนให้เป็นอวัยวะที่ราบเรียบแล้ว ภาพไม่มีลักษณะน่าเกลียดน่าอุจาดบัดสีแล้ว ดังนี้ไม่ถือว่าเป็นภาพลามกตามความหมายที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญามาตรา 287

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ ได้บังอาจทำหรือผลิต จำเลยที่ ๒ ได้มีไว้ซึ่งสิ่งพิมพ์ภาพลามกเพื่อประสงค์แห่งการค้าหรือโดยการค้า เพื่อการจ่ายแจกหรือเพื่อการแสดงอวดต่อประชาชน ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๗ และขอให้ริบของกลาง

จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า สิ่งพิมพ์ของกลางมิใช่เป็นสิ่งพิมพ์ภาพลามก แต่เป็นเพียงภาพซึ่งแสดงถึงสัดส่วนความสมบูรณ์ของร่างกายที่มิได้มีสิ่งปกปิด จึงมิใช่ภาพลามก พิพากษายกฟ้อง คืนของกลางให้จำเลย

โจทก์อุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมาย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่า ภาพที่จำเลยทำหรือผลิตหรือมีไว้นั้น เป็นภาพสตรีเปลือยกายที่ไม่มีอาภรณ์ปกปิดเป็นส่วนมาก ส่วนอกเปลือยให้เห็นถันทุกภาพ และบางภาพพอเห็นเป็นรูปของลับ มีเห็นชัดที่สุดได้แก่ภาพในหน้า ๓ ภาพซ้ายมือ โจทก์เห็นว่าภาพนี้เป็นภาพลามก

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ภาพของกลางเป็นเพียงภาพซึ่งแสดงถึงส่วนสัดความสมบูรณ์ของร่างกายที่มิได้มีสิ่งปกปิด โดยเฉพาะส่วนล่างก็พยายามปกปิดหรือทำเป็นเพียงเงา ๆ และได้ลบเลือนให้เป็นอวัยวะที่ราบเรียบแล้ว ภาพของกลางไม่มีลักษณะน่าเกลียด น่าอุจาดบัดสี จึงไม่เป็นภาพลามกตามความหมายที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๗ พิพากษายืน