คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1234/2501

สัญญาค้ำประกันปิดอากรแสตมป์ในวันทำสัญญาไม่ครบถ้วน แต่ก่อนยื่นฟ้องได้ปิดเพิ่มเติมครบถ้วนและขีดฆ่าแล้ว ดังนี้ย่อมใช้สัญญาค้ำประกันนั้นเป็นพยานหลักฐานในคดีได้ ส่วนการที่จะต้องรับผิดเสียอากรเพิ่มนั้น เป็นอีกเรื่องหนึ่งต่างหาก

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยที่ ๑ กู้เงินไป ๙,๐๐๐ บาท ดอกเบี้ยตามกฎหมาย จำเลยที่๒ เป็นผู้ค้ำประกัน จำเลยที่ ๑ ไม่ชำระต้นเงินและดอกเบี้ย จึงฟ้องให้ชำระ ถ้าไม่ชำระให้จำเลยที่ ๒ ชำระแทน

จำเลยที่ ๑ ให้การว่ากู้ไปเพียง ๕,๐๐๐ บาท แต่จำเลยหาเงินชำระไม่ได้ จึงโอนสวนยางและสวนมะพร้าวใช้หนี้โจทก์เสร็จไปแล้ว จำเลยที่ ๒ ปฏิเสธว่าไม่ได้ค้ำประกัน

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้จำเลยที่ ๑ ใช้ต้นเงินและดอกเบี้ย ถ้าไม่ใช้ ให้จำเลยที่ ๒ ใช้แทน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงยืนศาลอุทธรณ์และวินิจฉัยข้อกฎหมายไว้ด้วยว่า แม้จะปรากฎว่าเอกสารสัญญาค้ำประกันชั้นแรกปิดอากรแสตมป์ไม่ครบถ้วน แต่ภายหลังได้ปิดเพิ่มเติมครบถ้วนและขีดฆ่าก่อนฟ้องก็ย่อมใช้เป็นพยานหลักฐานได้ ส่วนการที่จะต้องรับผิดเสียอากรเพิ่มย่อมเป็นอีกเรื่องหนึ่ง