คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1241/2503

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานหมิ่นประมาทเจ้าพนักงานจำเลยให้การว่าจำเลยพูดโดยแสดงความคิดเห็นโดยได้รับอนุญาตจากทางราชการแล้ว การที่ได้รับอนุญาตให้พูดมิได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายที่จะให้กล่าวถ้อยคำอันเป็นความผิดอาญา หรือทำให้เกิดการเสียหายต่อผู้อื่นได้

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานขบถในราชอาณาจักรและหมิ่นประมาทเจ้าพนักงาน

จำเลยให้การปฏิเสธ

ระหว่างพิจารณา โจทก์ขอถอนฟ้องเฉพาะข้อหาฐานขบถในราชอาณาจักรข้อหาเดียวเพราะอยู่ในข่ายนิรโทษกรรมตามพระราชบัญญัตินิรโทษกรรม พ.ศ. 2499 ศาลอนุญาต และดำเนินการพิจารณาคดีหมิ่นประมาทเจ้าพนักงานต่อไป

สืบพยานโจทก์ได้ 4 ปาก จำเลยขอถอนคำให้การเดิมและให้การเพิ่มเติมว่า ได้พูดและแสดงความคิดเห็นโดยได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน พูดภายในความมุ่งหมายแห่งรัฐธรรมนูญเพื่อสาธารณประโยชน์มิได้หมิ่นประมาทผู้ใดตามฟ้องโจทก์ขอให้ยกฟ้อง

โจทก์แถลงว่า จำเลยรับไม่เต็มตามฟ้อง ขอสืบพยาน ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานแล้วพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้สืบพยานต่อไปและพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นในข้อกฎหมายดังกล่าวข้างต้น และเห็นว่ารูปคดีควรให้สืบพยานต่อไป จึงพิพากษายืน