คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1241/2503

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานหมิ่นประมาทเจ้าพนักงาน จำเลยให้การว่าจำเลยพูดโดยแสดงความคิดเห็นโดยได้รับอนุญาตจากทางราชการแล้ว การที่ได้รับอนุญาตให้พูดมิได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายที่จะให้กล่าวถ้อยคำอันเป็นความผิดอาญา หรือ ทำให้เกิดการเสียหายต่อผู้อื่นได้

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานขบถในราชอาณาจักรและหมิ่นประมาทเจ้าพนักงาน

จำเลยให้การปฏิเสธ

ระหว่างพิจารณา โจทก์ขอถอนฟ้องเฉพาะข้อหาฐานขบถในราชอาณาจักร ข้อหาเดียว เพราะอยู่ในข่ายนิรโทษกรรมตาม พระราชบัญญัตินิรโทษกรรม พ.ศ. ๒๔๙๙ ศาลอนุญาต และดำเนินการพิจารณาคดีหมิ่นประมาทเจ้าพนักงานต่อไป

สืบพยานโจทก์ได้ ๔ ปาก จำเลยขอถอนคำให้การเดิมและให้การเพิ่มเติมว่า ได้พูดและแสดงความคิดเห็นโดยได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน พูดภายในความมุ่งหมายแห่งรัฐธรรมนูญ เพื่อสาธารณประโยชน์ มิได้หมิ่นประมาทผู้ใดตามฟ้องโจทก์ขอให้ยกฟ้อง

โจทก์แถลงว่า จำเลยรับไม่เต็มตามฟ้อง ขอสืบพยาน ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานแล้วพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้สืบพยานต่อไปและพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นในข้อกฎหมายดังกล่าวข้างต้น และเห็นว่ารูปคดีควรให้สืบพยานต่อไป จึงพิพากษายืน